Romero's Aftermath

Świat gry, w którym się znajdujemy, został dotknięty epidemią groźnego wirusa przemieniającego ludzi w bezmyślne zombie. Ci, których zaraza ominęła, są obecnie w zdecydowanej mniejszości, ale co gorsza – są zdani jedynie na siebie. Pomimo tego, że podczas zabawy możemy łączyć się w mniejsze lub większe grupy, otaczająca nas rzeczywistość została skonstruowana w taki sposób, abyśmy cały czas czuli się osamotnieni. Wrażenie to pogłębia nieustanny brak podstawowych zasobów, takich jak jedzenie czy woda, które możemy sporadycznie znaleźć podczas przeczesywania terenu. Dzięki nim (oraz kilku innym przedmiotom, takim jak bandaże lub szczepionki) jesteśmy w stanie odzyskać utracone podczas walki punkty zdrowia.

Ciekawą kwestią jest to, że ogromne połacie terenu możemy przemierzać nie tylko na piechotę, ale także przy użyciu pojazdów, m.in. różnych modeli samochodów. Podczas „zwiedzania” nasza postać ma pełną swobodę w decydowaniu o tym, co robi. Możemy zająć się m.in. budowaniem własnej bazy, zbieraniem surowców czy choćby wykonywaniem prostych zadań, polegających np. na znalezieniu jakiegoś przedmiotu lub zabiciu jasno określonej ilości zombie. Sama walka została lekko uproszczona w porównaniu do poprzednich tytułów dewelopera – twórcy postawili na bardziej zręcznościowy model. Nieco mniej skomplikowany jest także system craftingu, który zdecydowano się jednak poszerzyć o kolejne dziesiątki schematów. Bez większych zmian obeszło się przy stawianiu budowli oraz budynków - wybierając z menu odpowiednie elementy lub przedmioty, decydujemy o ich umiejscowieniu. Aby były w pełni funkcjonalne, w niektórych przypadkach musimy także „uzupełnić” je o potrzebne części, takie jak deski, kawałek metalu czy gwoździe.

Gra oferuje możliwość zabawy na dwóch rodzajach serwerów – PvP, gdzie zagrażają nam nie tylko nieumarli, ale i inni gracze, a także PvE, w których mierzymy się jedynie z zarażonymi. W obu przypadkach otrzymaliśmy możliwość grania na publicznej lub prywatnej wersji serwera. Za tę drugą przyjemność trzeba jednak zapłacić prawdziwą gotówką.

Aftermath w wersji na PC pod kątem oprawy audiowizualnej bardzo mocno przypomina swojego poprzednika – akcję obserwujemy z perspektywy pierwszej osoby lub zza pleców bohatera, a otaczający nas świat jest pełen ponurych i depresyjnych barw. Modele nie należą do najbardziej szczegółowych – tyczy się to zarówno protagonisty, jak i zombiaków – jednak nie przeszkadzają one w odbiorze rozgrywki.

Autor opisu gry: Luc