Project Winter

Mechanika

W Project Winter akcję obserwujemy z góry – z tzw. perspektywy izometrycznej. W chwili rozpoczęcia zabawy każdy z graczy otrzymuje konkretną, ukrytą rolę oraz cele do wykonania. Większość grupy ma za zadanie przetrwać na mroźnym pustkowiu aż do momentu, w którym uda się wezwać pomoc – wymaga to współpracy, gromadzenia cennych zasobów, naprawiania różnorakich obiektów oraz radzenia sobie z wieloma wyzwaniami i zagrożeniami.

Równocześnie jednak w zespole znajduje się kilku zdrajców, którzy znają siebie nawzajem, ale nie są znani pozostałym członkom grupy. Ich zadaniem jest uniemożliwienie ratunku pozostałym bez ujawnienia swojej tożsamości (wykrycie oszustwa najprawdopodobniej będzie skutkowało śmiercią). Dokonują tego, zdobywając zaufanie poszczególnych osób i manipulując nimi w taki sposób, by kreować konflikty wewnątrz grupy. Zdrajcy początkowo są w gorszej pozycji, ale w miarę postępów w rozgrywce sytuacja się odwraca i zyskują przewagę.

Gra kończy się w momencie, gdy wszyscy członkowie grupy zostaną bezpiecznie ewakuowani… albo zginą z rąk zdrajców lub zostaną pozbawieni szansy na ratunek.

Tryby gry

W Project Winter możemy grać wyłącznie z innymi. Gra kładzie nacisk na współpracę, komunikację i złożoność relacji międzyludzkich, dlatego też nie sprawdziłaby się w żadnym innym formacie. Podstawę rozgrywki stanowi tutaj ośmioosobowy, sieciowy tryb multiplayer.

Kwestie techniczne

Trójwymiarowa oprawa graficzna Project Winter jest dość prosta, ale prezentuje się przyzwoicie. Twórcy zdecydowali się na zastosowanie stylu artystycznego, który przywodzi na myśl film animowany – dzięki temu grafika kontrastuje z dość brutalną i bezkompromisową tematyką. Modele postaci są ładnie wykonane i animowane, a lokacje nieźle oddają atmosferę mroźnego pustkowia.

Autor opisu gry: Bartosz Świątek