Jusant

Aż dziw, że po "Grow Home" tak mało jest gier, które nie automatyzują wspinaczki - toż to samograj! Melancholijne postapo dodaje grze uroku. Przeglądanie notek o kończących się zasobach wody, a potem zwiedzanie ostatnich ludzkich siedlisk na wysychającej planecie robi wrażenie. Bardzo sprawnie poprowadzona jest też narracja środowiskowa - porozrzucane obiekty i opustoszałe miejsca kreują nastrój eksploracji po końcu człowieka. Niestety, finał jest zbyt mistycyzujący i fałszywy w gruncie rzeczy - stawia absolutyzm empatii nad materialnymi warunkami istnienia.

Niesamowita gierka.Piekna grafika i widoki,nastrojowa muzyka,świetny klimat jak i przedstawiony tajemniczy świat.Ciekawa fabuła,roznego rodzaju elementy do zebrania/odkrycia.Sama góra/wieza fajnie zaprojektowana.Dobre sterowanie i praca kamery,wywazony poziom trudnosci który nie frustruje.Plus rowniez za brak walki i przeciwników.Wspinaczka dosc wymagajaca(lewy ,prawy przycisk myszy na zmiane) ale nie umywa sie do wspinania w realu.Szkoda tylko ze gra taka krótka i mozna ukonczyc w 3 godziny.Polecam

6h na 100% Bardzo przyjemny tytuł Główna mechanika, czyli wspinaczka, zrealizowana w bardzo przyjemny sposób. Można się szybko przyzwyczaić. Przyjemne uczucie progresu. Fajnie że gra w każdym rozdziale wprowadza nowe elementy (wiatr, wysokie skoki itd) Grafika ładna, duża paleta kolorów i przepiękne, zróżnicowane i szczegółowe lokacje i widoki. Nie sprawiedliwia to niestety słabej optymalizacji Przyjemna muzyka Fabuła OK, jest jakiś cel ale nie jest to za dobrze nakreślone Szkoda że trochę samograj - zawsze jest tylko jedna ścieżka (poboczne do sekretów) i nie ma tutaj żadnego wyzwania OK gra

Nie miałem wielkich nadziei z tym tytułem. Na zapowiedziach prezentowało się bardzo dobrze, ale też wyszło spod ręki studia, które w mojej opinii tworzy co najwyżej dobre gry, żadne świetne, czy wybitne. I tak było tym razem. Jusant to tylko niezła gra. Kwintesencja tej produkcji, czyli wspinanie zostało zrobione fajnie, ale z czasem po prostu to męczyło. Nie było ani satysfakcjonujące, ani nie dawało funu. Już w Sable dużo lepiej się wspinało i aż chciało się odkrywać kolejne półki skalne. W Jusant z kolei, z czasem omijałem jakieś rozgałęzienia, miejscówki na uboczu, bo po prostu nie było sensu tam się wspinać. Eksploracja jest nieciekawa, odnajdywane rzeczy nijakie, teksty nudne. To wszystko już było w innych grach. W tej zabrakło mi ciekawej treści. Gra nie jest też jakimś wyzwaniem. Spokojnie można pokonywać kolejne ściany, półki, nie trzeba się martwić o to, że braknie liny, że zginiemy. Oprawa audiowizualna jest porządna. Podobała mi się paleta barw. Technicznie śmiga bez zarzutu.

Po ograniu dema latem nie miałem wątpliwości że to będzie dobra gra. I tak też się stało, bardzo dobrze zrealizowane wspinanie które jako core rozgrywki sprawdza się bardzo dobrze, dodajmy do tego dobry soundtrack włączający sie w świetnych momentach i mamy dobrego indyka z pomysłem.

„Jusant” wyróżnia się artystycznym stylem i ciekawym światem, ale poznajemy go głównie przez notatki, co szybko traci urok. Wspinaczka jako główny mechanizm daje frajdę, lecz po kilku godzinach zaczyna nużyć i zmienia się w powtarzalne skakanie. Znajdźki są średnio zaprojektowane i przez to mało satysfakcjonujące. Gra przez ok 70% czasu daje przyjemne wrażenie, ale później trudno utrzymać motywację, by robić platynę. Dla fanów spokojnych, artystycznych doświadczeń.

Piękna gra o wspinaczce.

Wspinanie lepsze niż w asasynach czy Uncharted.