Doom 64

Pojawiła się wersja na GOG za niecałe sześć zeta, tylko brać i się nie zastanawiać.

Ograłem własnie wersje z GOG.Wszystko ładnie chodzi,zadnych błędów itd. Gra jest nadal niesamowicie grywalna,masa poziomów co prawda lepszych i gorszych ale całosciowo gra wypada super.

Z pięciu dolców na 5 złotych.
O wiele bardziej mi się podobał niż oryginalny Doom który w ogóle mi nie podszedł (pierwsze spotkanie niedługo przed nowym millenium) i jedyne co mnie irytowało to brak animacji broni. Strzelanie z dwururki jedynie z pomocą dźwięku nie jest takie wygodne.
Są co prawda mody ale nie da się grać przez Steama z nimi więc nie nabija czasu czy aczików, o ile to kogoś interesuje...
Udźwiękowienie super, atmosfera też. Unmaker lepszy niż BFG jak dla mnie - już pierwsze ulepszenie wystarcza do strywializowania gry zupełnie i to na każdym poziomie trudności.
Sekrety znacznie przebieglejsze jak ten z beczkami na pierwszym poziomie.

Piekło powraca! Tym razem jest jednak mroczniejsze i straszniejsze, niż ostatnio. Dobra rada? Sprawdź stan amunicji i pampersów.

Doom 64 jest wersją Doom’a wyprodukowaną na konsole Nintendo 64 i fabularnie jest kontynuacją poprzednich części. Aczkolwiek słowo „fabularnie” jest tu mocno na wyrost, bo gra, tak samo jak inne wczesne produkcje id Software, nie przejmuje się takimi bzdurami jak fabuła.

Pod względem mechaniki i rozgrywki to nadal stary Doom, różnice są najbardziej widoczne w strefie „artystycznej” gry, czyli w audio, a konkretnie w ścieżce dźwiękowej, która jest teraz dużo mroczniejsza od wesołych gitarowych riffów z poprzednich części, oraz w grafice, gdzie zmienił się wygląd znanych nam demonów i broni. Co do broni, to korzystamy ze sprawdzonego już arsenału (różnice bardziej dotyczą wyglądu), z dodatkiem kilku nowych narzędzi zagłady. To co jest dla mnie dużym minusem, to brak animacji broni. Słychać dźwięki przeładowania, ale nic po za tym się nie dzieje.

Wersja, którą ogrywałem to wersja na platformę Steam, która kosztuje około 21 zł. Nie wiem, czy to wina remaster’a, czy w oryginalnej grze również tak było, ale przeciwnicy są dużo wolniejsi w porównaniu do pierwszych dwóch części serii i znacznie łatwiej jest wykonywać uniki. Nie uważam tego, ani za minus, ani za plus, wskazuję tylko kolejną różnicę.
Późniejsze etapy rozgrywką przypominają już bardziej Doom’a 2, gdzie trzeba się nabiegać, by odnaleźć klucze i powłączać różnego rodzaju przyciski w jakiś znany tylko bogom sposób. Jest to męczące i moim zdaniem za bardzo stopuje rozgrywkę.

Podsumowując, Doom 64 utrzymuje poziom poprzedników, strzela się nadal bardzo przyjemnie, a zmiany są raczej kosmetyczne. Największą różnicą jest zmiana ścieżki dźwiękowej na bardziej upiorną, mroczniejszą. I choć muzyka z pierwszych części dawała niezłego kopa, to ta z konsoli Nintendo również jest niczego sobie i świetnie pasuje do „piekielnych” klimatów. To co uznaję tu za największy minus gry to niepotrzebne komplikowanie rozgrywki szukaniem kluczy, przełączników i innych wichajstrów.

PLUSY:
+ Utrzymuje poziom poprzedników.
+ Klimatyczna muzyka.

MINUSY:
- Strona wizualna może w obecnych czasach odrzucić niektórych graczy.
- Zwolnienie tempa poprzez szukanie przełączników itd.
- Brak animacji przeładowania broni.

Doom 64 - recenzje graczy