Widzieliśmy The Long Journey Home – kosmiczny miks survivalu, strategii i roguelike'a - Strona 2

Wygenerowaną losowo galaktykę będziemy mogli zapisać i przesłać swoim znajomym.

Ale powrócić na Ziemię nie da się, jeśli nie nawiążemy kontaktów z innymi, obcymi rasami, i to właśnie one zapowiadają się na creme de la creme w debiutanckim dziele Daedalic West. Wiele czynników wpływa na to, w jaki sposób nastawieni będą do nas rozmówcy: zachowując się agresywnie, możemy zaimponować wojowniczym kosmitom, ale już inny gatunek uzna to za otwarte wypowiedzenie wojny. Opcje dialogowe zostały tutaj pogrupowane według słów kluczowych, co w zamyśle twórców ma pozwolić na znaczne zwiększenie znaczenia rozmów. Zresztą na postawę Obcych wobec nas będzie wpływać nasze zachowanie: jeśli na przykład zadokujemy w nieznanej przystani z włączonymi tarczami, niektóre rasy pochwalą nas za ostrożność, inne z kolei posądzą o nieufność.

Możemy zwiedzić sporo obcych ruin. Rzadko które będą jednak w lepszym stanie niż te.

Galaktyka ma zresztą być przepełniona zależnościami pomiędzy różnymi nacjami Obcych, a wszystkie zachodzące tam antagonizmy oraz sympatie będzie można wykorzystać. Przykład? W Hamburgu zaprezentowano nam misję, podczas której napotkaliśmy kosmitę, obiecującego złote góry, jeśli tylko oddamy go w ręce jego pobratymców. Zanim jednak się to udało, załoga natrafiła na statek należący do innej rasy – rasy, dodajmy, wrogiej w stosunku do tej, którego przedstawiciela mieliśmy na pokładzie. Szybko padła oferta, byśmy sprzedali swojego pasażera za sporą sumę. Wiadomo jednak, że w takim przypadku los tego osobnika nie byłby zbyt ciekawy. Co więc zrobić? Ryzykować życiem własnym i kolegów z zespołu (którzy zresztą mogą wyrażać dezaprobatę z powodu zabrania Obcego na statek), czy może pójść na łatwiznę, zabić wyrzuty sumienia i pożegnać się z perspektywą prawdziwej fortuny? Takie wybory mają być w The Long Journey Home chlebem codziennym i szczerze mówiąc, zapowiadają się na tyle ciekawie, że nie obraziłbym się, gdyby na ich korzyść zmniejszono znaczenie walki czy ekonomii.

Niektórzy obcy od razu robią pocieszne wrażenie, ale pozory mogą mylić.

To jeden z niewielu elementów, który wyróżnia produkcję Daedalic West pośród zatrzęsienia wszelkiego rodzaju survivali i roguelike'ów – ale jeśli studio z Düsseldorfu dobrze ten aspekt rozgrywki wykorzysta, możemy otrzymać ciekawą propozycję, która zachęciłaby do siebie fanów kilku różnych gatunków. Jest tutaj całkiem spory potencjał; dla mnie The Long Journey Home, obok The Devil's Men, jest zdecydowanie najbardziej ekscytującym projektem, jaki Daedalic Entertainment ma obecnie w planach.