Fahrenheit - recenzja gry - Strona 5

Aby nie było tylko tak miło, teraz wytoczę swoje zarzuty w stosunku do Fahrenheita. Gra jest dość krótka. Jestem przekonana, że ktoś, kto nie jest zainteresowany wypróbowaniem wszelkich możliwości i obejrzeniem wszystkich dostępnych rzeczy, ukończy tę grę w stosunkowo krótkim czasie.

No i drugi istotny mankament tego tytułu. Fahrenheit daje się odpalić na stosunkowo słabym sprzęcie, jeśli chodzi o kartę graficzną. Grę można puścić spokojnie na przykład na GeForce 2 MX/ MX 400, niestety tylko do pewnego momentu. Możemy przejść wiele rozdziałów i nagle gra się zawiesi (wielu graczy miało taki problem w rozdziale, w którym rozgrywamy mecz koszykówki) lub, co gorsza, w niektórych scenach wszystko będzie z pozoru rozgrywać się prawidłowo, tylko że my z jakiś dziwnych przyczyn nie będziemy w stanie zaliczyć jakiegoś elementu zręcznościowego i kontynuować rozgrywki. Zatem, jeżeli jesteście posiadaczami na przykład GeForce’a 2, i jeśli w pewnym momencie gry poczujecie, że robicie wszystko, co w Waszej mocy, aby przejść jakiś element zręcznościowy, prawie rozwaliliście już przez niego klawiaturę, a dalej Wam się nie udaje, to obawiam się, że nic nie poradzicie. Wina tkwi gdzie indziej, nie w Waszych umiejętnościach. Mam nadzieję, że patch rozwiąże tę niedogodność i pozwoli się Wam cieszyć dalszą rozgrywką. Póki co, jest to niewątpliwie uszczerbek tej produkcji.

Ocenzurowane, ale tylko w USA. Viva Europa!!!

Na koniec mogę jedynie stwierdzić, że Fahrenheit to gra niezwykła. A może słowo „gra” nie jest najbardziej odpowiednie odnośnie tej produkcji? Dzieło francuskiego studia Quantic Dream to pewien rodzaj interaktywnego filmu. Coś takiego zresztą zasugerowali sami twórcy – gdy rozpoczynamy Fahrenheita klikamy nie w „nową grę” czy „rozpocznij grę”, tylko w „nowy film” (new movie). Tak naprawdę nieważne, jak każdy z nas zaklasyfikuje Fahrenheita, jedno jest pewne – jest to bez wątpienia produkcja, obok której nie można przejść obojętnie i którą spokojnie mogę polecić wszystkim graczom, bez względu na to, jakie są Wasze preferencje gatunkowe.

Karolina „Krooliq” Talaga

PLUSY:

• innowacyjny system sterowania oraz prowadzenia rozmów;
• liczne możliwości wyboru sposobu przeprowadzenia rozgrywki i konsekwencje z tych wyborów wynikające;
• ruchy kamer, montaż, montion capture oraz symultaniczna kompozycja niektórych scen;
• muzyka, muzyka, muzyka... i jeszcze raz muzyka.

MINUSY:

• gra jest dość krótka;
• elementy zręcznościowe czasem bywają za trudne;
• przy słabszych kartach graficznych gra zacina się;
• więcej wad nie zauważono.