Kalendarium katastrof - słynne końce świata z gier

Spis treści

• Kalendarium katastrof - słynne końce świata z gier
• 23 października 2077 – nuklearny atak – Fallout
• 12 czerwca 2003 – bitwa Olbrzymów nad Tokio – NieR
• 26 września 2013 – wybuch epidemii CBI – The Last of Us
• 27 listopada 2015 – wybuch epidemii dolarowej grypy – Tom Clancy’s The Division
• 6 lipca 2013 – Armagedon – Metro 2033
• Wiosna 2013 – wirus Harran – Dying Light
• 2066 rok (mniej więcej) – Plaga Faro – Horizon Zero Dawn
• Wrzesień 1998 – T-Virus – Resident Evil
• 21 grudnia 2012 – „druga katastrofa”, której nie było – Assassin’s Creed 3

W kinie niezwykle popularny jest gatunek filmu katastroficznego, w którym śledzenie dramatycznych losów grupki bohaterów stanowi głównie pretekst do pokazania spektakularnych efektów specjalnych różnych form zagłady. Gry muszą zwykle wypełnić o wiele dłuży czas wydarzeń, dlatego koncentrują się na tym wszystkim, co następuje potem, czyli survivalu w postapokaliptycznych warunkach bądź funkcjonowaniu w zupełnie nowej rzeczywistości, budowanej na gruzach dawnej cywilizacji.

Same katastrofy, od których wszystko się zaczęło, pozostają w grach zaledwie krótką migawką – paroma scenami w intrze, etapem do przejścia w prologu albo spisanymi wspomnieniami, które poznajemy z perspektywy innych osób. W przypadku niektórych tytułów co bardziej dociekliwi gracze mogą zaznajomić się z dokładniejszą historią danego uniwersum dzięki towarzyszącym grom dodatkowym publikacjom.

W ten sposób dowiadujemy się znacznie więcej o owych przełomowych wydarzeniach, a każde z nich wyznacza konkretną datę w kalendarzu, tworząc ponurą listę rocznic zagłady cywilizacji. Oto najciekawsze i najbardziej znane momenty, które doprowadziły do powstania uniwersów popularnych gier.

Lato 1886 – Wielki Mróz – Frostpunk

Co się stało?

Latem 1886 roku pojawił się Wielki Mróz. Początkowo były to różne zawirowania pogody, jak przymrozki w letnie dni, burze śnieżne na północy, monsunowe deszcze na Saharze i ogólny spadek temperatury na całym globie. Wiele krajów wysyłało ekipy badawcze na północ, by zgłębić problem nagłego oziębienia klimatu. Zespoły te były wyposażone w specjalne wieże generujące ciepło.

W miarę upływu czasu mróz zabijał wszelkie plony, a ludziom zaczął doskwierać głód. Miliony uchodźców ruszyły na południe. W wielu krajach ignorowano ten problem, aż do czasu, gdy było już za późno, by mu zaradzić – wtedy następowała anarchia. Potężna burza lodowa odcięła drogi ucieczki z Europy na południe, ludzie wyruszyli więc na północ, gdzie występowały zasoby węgla. Cywilizacja, jaką znano, kompletnie upadła do końca 1886 roku.

Jakie były konsekwencje?

Imperium Brytyjskie, Stany Zjednoczone oraz inne bogate kraje zostały zredukowane do rozrzuconych na ogromnym terenie grup niedobitków ludzkości. Ich wybawieniem okazały się specjalne generatory ciepła, wokół których zakładano osady, a te z czasem rozrastały się w miasta. Niektóre z nich, jak Winterhome i Tesla City, szybko upadły w wyniku różnych wydarzeń. Inne, na czele z Nowym Londynem, stały się ostatnim przyczółkiem cywilizacji. Ludzie starali się na nowo organizować sobie życie, choć w nieporównywalnie cięższych warunkach wiecznej zimy.

1. Więcej o grze Frostpunk