Wiedźmin 2: Zabójcy Królów - jak Geralt podbił Zachód?

Zgadzam się z Tobą Arasz, miałem podobnie, w oczekiwaniu na Dziki Gon w celu podbudowania klimatu zacząłem czytać sagę i chciałem przejść 1 i 2, o ile dwójkę zjadłem jednym tchem, jedynka po tylu latach nie dała rady. No ale cytat "Zapraszam Panie Magister" mam w głowie do dzisiaj potem jak w trójce na licytacji kupiłem jego okulary i w nich chodziłem kilka dobrych dni zabawę i wspomnienia miałem super.

Jak dla mnie, to się prawie w ogóle nie zestarzał, szczególnie graficznie i nadal las wokół Flotsam powoduje u mnie opad szczęki.

Moim zdaniem wiedźmin 1 jest lepszy ale nie pod względem systemu walki czy grafiki, zamiata pod względem trudności gry i smaczkami. Wystarczy spojrzeć na motyw samej alchemii, w grze na najtrudniejszym poziomie jest to niejako wymóg, a do tego tworzy ten klimat kiedy przed walka usiadało się przed ogniskiem, wybierało potrzebne smarowidła, eliksiry i używało ale tak, aby nie przesadzić z toksycznością, a kiedy się już to zrobiło, trzeba było pić odpowiednie specyfiki aby się jej pozbyć. Pamiętam jak pierwszy raz wszedłem do grobowca i było ciemno jak w D... i nagle zaczęło mnie atakować niezidentyfikowane coś, a ja nic nie widziałem bo nie wypiłem "kota", albo jak go wypiłem, a wizyta w grobowcu się przedłużyła i nagle zapadła ciemność w 70% drogi do celu. W W3 "kot" mi tylko przeszkadzał. Samo zbieranie odpowiednich składników aby za każdym razem zrobić ten sam eliksir było czymś co podchodziło po realizm. W Wiedźminie 2 i 3 to kuleje i to aż za bardzo jeżeli chodzi o mnie. No bo co to za motyw, że w trakcie walki nagle pije sobie eliksir, który mnie leczy albo daje mi jakiś bonus i to bez żadnej animacji, dodatkowo, po zaniknięciu działania eliksiru, brak jakichkolwiek skutków ubocznych, że już nie wspomnę o tym, iż za każdym razem kiedy się odpoczywało w W3 wszystkie eliksiry, smarowidła etc. odnawiały się. To burzyło ten wiedźmiński klimat, tę chwilę pauzy, aby przemyśleć co użyć przed walką i co mi brakuje aby dany eliksir zrobić. W W2 wystarczyło ładować wszystko w walkę mieczem plus znaki, a jak doszło się do znaku który tworzył pole ze slow-mo, gra była twoja. W2 do ostatniego rozdziału doszedłem rozdając może ze 6 pkt w umiejętności aby grę sobie choć trochę utrudnić, a i tak nie stanowiła jakiegoś wyzwania i to nawet na Mrocznym Poziomie trudności, dodatkowym minusem jest fakt, iż gra jest strasznie krótka. Dochodząc do ostatniego rozdziału (jeszcze wtedy nie wiedziałem, że jest ostatni) miałem wrażenie, że gra dopiero się rozkręca, a tu nagle koniec... W W3 również na najtrudniejszym poziomie z 17lvl zniszczyłem archegryfa z 39LVL, fakt zajęło mi to prawie 3h, bez zdychania, bo jak dodać do tego czas ze zdychałem to będzie z 6h, ale po tym większość gry była zbyt prosta, no może prócz topielców w liczbie min. 3 nie zależnie na jaki poziomie... Walka mimo, że dopracowana i dobrze zrobiona pod względem animacji, wyglądała na zasadzie, dwa kroki w przód jeden w tył, a przy silniejszych przeciwnikach na odwrót, plus na ewentualną pomyłkę znak Quen (bez konieczności używania alchemii). Takie rzeczy mimo, że drobne, psuły u mnie ogólny wizerunek gry, odbiegały o Wiedźminowego wzorca Sapkowskiego. Gościa, który jest profesjonałem w swoim fachu i przed każdą walką odpowiednio się przygotowywał. W W3 jeszcze na początku, może to to jakoś grało ze sobą, ale im dalej w grę tym coraz mniej. Tu pewnie pójdzie hate bo w W1 walka nie była jakaś wymagająca pod względem uników, ale bez odpowiedniego przygotowania nie było szans, aby ją wygrać. Dobrym przykładem jest Bestia z Rozdziału 1, plus samo używanie znaku Aard było ciekawsze bo było dodatkiem taktycznym do walki gdzie W2 i W3 prawie go nie używałem. Podsumowując, gry świetne pod względem fabuły i kontynuacji dzieła A. Sapkowskiego i jak najbardziej 10/10, ale jeżeli chodzi o trudność i drobne smaczki związane z Wiedźmińskim fachem, to Wiedźmin 1 jest na przodzie, chociaż Wiedźmin 3 klimatem i w wielu aspektach góruje nad W1, ale te drobne niedociągnięcia go szpecą jak blizny na ciele Geralta. Wiedźmina 2 traktuje jak takiego "Uma", było dobrze(W1), coś gdzieś poszło nie tak(W2), znowu jest dobrze(W3). Let's the Hate Begin.

Cześć Arasz,
Też zdecydowanie wolę dwójkę od jedynki. Jeżeli w walce przeszkadza Ci skakanie Geralta i szukasz alternatywnego sposobu poruszania się to polecam Ci z ręką na sercu tego moda:

http://www.nexusmods.com/witcher2/mods/697/?

Mod stworzony został z pomocą techniczną CPR i nawiązuje bezpośrednio do prozy Sapkowskiego - zamiast skoku nasz ulubiony Wiedźmin wykonuje tzw. piroutte dodge. Ruch ma mniejszy zasięg i całkowicie zastępuje dotychczasową funkcję spacji (więc trzeba zrezygnować z ulepszania zasięgu "skoku"). Walka staje się trochę trudniejsza ale da się spokojnie przejść grę na mrocznym bez wsparcia OP setów bratobójcy itp więc wierzę, że dasz sobie radę :)

Co? Wiedźmin 2 podbił Zachód? Wam już całkiem od tych propagandowych pieniędzy od Redów się pomieszało w głowach? Pamiętacie taką grę jak Skyrim? Skyrim, który sprzedał się w ponad 20 mln a Wiedźmin 2 w zaledwie 2 czy 3? Baaa, nawet Oblivion sprzedał się lepiej. Dziki Gon jak i część 2 to gówno w porównaniu z choćby Wiedźminem 1, tam wszystko było idealne, to był prawdziwy Wiedźmin, pamiętam jak zaraz po przeczytaniu całej sagi przystąpiłem do grania w jedynkę to poczułem się jak w domu! Wiedźmin 2 to nie wiem co to jest, prawdziwy fan sagi tego nie polubi, to jest dziwne. Wiedźmin 3 pod względem klimatu jest w miarę ok, ale zawiodły inne elementy, jak historia chociażby. Wiedźmin 1 będzie zawsze najlepszą częścią i to co stało się później, rozczarowująca druga część jest powodem dlaczego nienawidzę Redów. Zawiedli mnie wtedy okropnie, ja, jako fan tej Sagi czułem się okropnie i długo nie mogłem dojść do siebie po premierze Wiedźmina2.

Pierwsza część, choć dobra pod względem fabuły, jest dzisiaj toporna. Inaczej jest z drugą, którą przed premierą Dzikiego Gonu ukończyłem po raz czwarty i grało mi się świetnie!

Głupie pytanie... czy się zestarzał? Na pewno nie, jeśli dalej są gracze którzy grają np. w Gothica 1 czy też przechodzą po raz któryś z kolei Mafię, to myślę że i nasza rodzima produkcja Wiedźmin 2 (czy tam też 1) w oczach graczy się nie zestarzeje, a z roku na rok będzie rosła kultowość tej serii. Patrząc po tym jaki sukces na rynku ŚWIATOWYM osiągnęła trójeczka, to myślę że coraz więcej osób będzie odświeżać poprzednie części. Ja sam zanim zasiadłem do 3, to rozpocząłem całą trylogię od nowa żeby sobie to wszystko ładnie poukładać w głowie.

Gdzie w książkach jest ten "słowiański klimat"? Wszyscy się nim podniecają a ja szukam odpowiedzi na pytanie, gdzie on jest

Gdzie w książkach jest ten "słowiański klimat"? Wszyscy się nim podniecają a ja szukam odpowiedzi na pytanie, gdzie on jest

Może powinieneś czytać dokładniej, albo nie masz pojęcia o kulturze słowiańskiej. Nazwy, masa nawiązań do starosłowiańskiej mitologii (choćby potwory takie jak strzyga), i mistrzowskie użycie staropolszczyzny, obyczaje we wsiach i miastach itd itp. Pewnie by się znalazło jeszcze parę argumentów ale sagę czytałem parę lat temu, ale to chyba powinno ci wystarczyć.

Dla mnie zdecydowanie Wiedźmin 1, przed 3 zrobiłem sobie maraton całej serii i muszę powiedzieć że takiego cudownego klimatu słowiańskiego to nawet wioski w Velen nie miały. Muzyka też o wiele bardziej mi się podobała niż ta z 3 części, a tym bardziej z drugiej. Myśle że gdyby w i tak genialnym Wiedźminie 3 można było wybrać bardziej posępną kolorystkę niż te ostre kontrasty to fani Wiedźmina 1 byli by bardziej udobruchani.

Bzdura, bzdura, bzdura... Książki mają tyle słowiańskiego klimatu, co nordyckiego, czy germańskiego... dopiero gry wyeksponowały ten element.

" i mistrzowskie użycie staropolszczyzny, obyczaje we wsiach i miastach itd itp."

Tam było tyle staropolszczyzny ile jest obecne teraz na ulicach, zwykle w wyrazach na k, ch... Sapkowski, gdy któreś z wydawnictw powiedziało mu żeby trzymał się bardziej klimatów średniowiecza, w przypadku dialogów, parsknął śmiechem i powiedział że jego książki z naszym średniowieczem nie mają nic wspólnego.