Lies of P

Lies of P to najlepszy soulslike, którego nie stworzyło studio FromSoftware. Niemniej jego autorzy nieco zbyt mocno zainspirowali się dziełami Japończyków.

+++Projekt broni. Zróżnicowane pod względem ataków zwykłych, specjalnych i prezencji +++System walki. Cieszą zarówno uniki bloki i ataki specjalne ++Wiktoriański klimat, inspirowany historią Pinokio ++Walki z bossami. Zróżnicowane, ciekawe i dość trudne +Amulety +Elementy kosmetyczne +Mapy ładne i zróżnicowane +Wątki praw robotów i człowieczeństwa +Rozwój postaci, dopasowanie pod swój styl +Minibossowie +Ulepszanie EQ +Przedmioty zużywalne +Długość map --Prosta eksploracja -Wtórność -Design zwykłych wrogów -Historia jest wtórna i zbyt prosta -Poza bossami gra jest prosta -System utraty ergo

Wczoraj ubiłem finałowego Bossa Simona i ukończyłem Lies of P. Niestety pominąłem ukrytego bossa, może przy kolejnym przejściu z nim zawalczę bo Lies of P jest bardzo dobrym soulsem dla wielu najlepszym niebędącym grą spod ręki From Software.Plusy:- 60fps i wysoka rozdzielczość bez spadków, bardzo dobrze działający tu Unreal Engine 4. Również krótkie loadingi- pięknie wykreowany wiktoriański świat marionetek przetwarzający bajkę o Pinokiu- różnorodne piękne lokacje w tym, większości z nich nie brakuje świetnego klimatu- różnorodni szeregowi przeciwnicy, choć z czasem i tu zaczyna się powtarzalność- muzyka- ciekawe postacie i ich historie- dobry system walki choć uniki Pinokia są jednymi z najpokraczniejszych jakie widziałem, z czasem do nich przywykłem, widać również że sama gra mocno stawia na kontrowanie ciosów które jest bardzo kompetentne jednak trudne, bo okienko idealnego bloku jest bardzo wąskie- w soulsy gram dla bossów i ta gra mocno pozytywnie mnie zaskoczyła, jest ich wielu i w większości przypadków są świetnie zaprojektowani. Najtrudniejsze co oczywiste były drugie fazy bossów, najtrudniejszymi w moim odczuciu byli Romeo król marionetek, Zielony potwór w bagien, drugie spotkanie z Królikami, bardzo trudny był finałowy Simon jednak to walka Laxiasią w drugiej fazie (bo w pierwszej zarówno Simon i Laxiasa nie mogli mnie drasnąć) zamieniała się w niemal paniczne atakowanie i leczenie, bo nie szło wręcz przy jej prędkości długo utrzymać się przy życiu. To też jedyny boss przy którym nie walczyłem wielkim mieczem a trującą włócznią w pierwszej fazie i buławą w drugiej.Trudna też była z minibossów ta gruba szalona cyrkowa marionetka.Z kiepskich bossów Czempion Viktor padł coś za łatwo, cienki bolek.Minusy:- wspomniane marne uniki Pinokia- przy obracaniu Pinokiem jakiś taki dziwny brak płynności, jakby animacja trochę szarpała- gra na sam koniec zasypuje ulepszeniami do innych broni i dopiero wtedy zacząłem kombinować z innymi poza mieczemLies of P początkowo ewidentnie będące zrzyną z Bloodborne im dalej tym pokazuje jak wiele ma do zaoferowania. Świetna gra, zwłaszcza robi wrażenie że to debiut studia Round 8 w soulsach. Bardzo możliwe że kiedyś wrócę i mocno czekam na .Polecam.

Lies of P: 8/10Platforma: PCCzas ukończenia: 42hLies of P to soulslike, który mocno korzysta z doświadczenia swoich starszych braci. Choć gra mocno wzoruje się na innych produkcjach tego typu, to jednocześnie zachowuje swój unikatowy styl i klimat. Fabuła jest podana w sposób przystępny i główny cel zawsze majaczy nam na horyzoncie, co nie jest takie oczywiste w tego typu grach. Grafika jest na najwyższym poziomie i wiele miejsc zachwyca dopracowanym otoczeniem. Na pochwałę zasługuje również projekt map, bo ich konstrukcja jest przyjemna w eksploracjj i gra nagradza za zwiedzanie każdego zakamaraka. Walka jest mocnym elementem produkcji, ale zacinanie się oręża na ścianach i innym tego typu elementach jest ogromnie frustrujące, a co najśmieszniejsze, przeciwników te problemy nie dotyczą i mogą nas nawet trafić przez ścianę... Problem mam również z głównymi przeciwnikami, ponieważ ekspolorując możemy unikać ataków typowym rollem, a z głównymi bossa i musimy zdać się na parowanie ich uderzeń. Nie jestem zwolennikiem idealnych parad rodem z Sekiro, więc często bossowie stawali się po prostu irytujący... Gra. Oferuje jednak przyzwanie NPC, który może nam pomóc w walce i kilka ostatnich przeciwników tak właśnie pokonałem, bo nie chciało mi się zwyczajnie z nimi męczyć. Ogólnie gra jest świetna, ale brak balansu między parowaniem, a unikami był dla mnie problematyczny. Polecam fanom gier Soulslike, świetna gra.

Moja rozgrywka i doświadczenie: czas gry 119h, Lv191, skończone NG i NG+, NG++ w trakcie. Pierwsze przejście robiłem buildem opartym na Motoryce i najcięższych broniach zwykłych. W drugim przejściu bronie ciężkie specjalne z bossów plus bronie oparte na Zaawansowaniu (elementy). Na NG++ mam już statystyki 40/30/40/40/40/40 dla witalność / wigor / potencjał / motoryka / technika / zaawansowanie, co mi wygląda mniej więcej na softcapy, a w zestawie używanych broni ulepszone na max: 4 specjalne, 11 zwykłych, w tym 1 elektryczną, 1 ogniową i 2 kwasowe. Każda z nich jest dobra i tylko od mojej zachcianki zależy, której aktualnie używam. Nie używałem w ogóle broni Technicznych.Ta gra to prawdziwa perełka. Nie byłem nią specjalnie zainteresowany przy ogłoszeniu i trailerach, kolejny soulslike i coś w klimatach Pinokio to nie wyglądało ekscytująco, ale gdy spróbowałem, to zostałem oczarowany. Daję 10 bo gra jest zrobiona perfekcyjnie i z wyjątkiem 3 dyskusyjnych aspektów wymienionych poniżej, nie mam się do czego przyczepić. Gra jest imitacją i kombinacją gier FromSoftware, z różnymi znajomymi elementami występującymi we wszystkich produkcjach tego studia, ale zrobiona w innym uniwersum i jakby lepiej. Grało mi się w nią przyjemniej od gier z serii Dark Souls czy Sekiro, ale nie tak dobrze jak w Elden Ring oczywiście. Twórcy wzięli z dziedzictwa soulslikeów to, co najlepsze, do tego usprawnili i wyeliminowali kilka znanych bolączek rozgrywki, wprowadzając liczne mechanizmy typu quality of life improvements. Ogólnie bardzo ciekawa historia, piękny świat i klimat, interesujące lokacje, świetna walka i bossowie, solidny poziom trudności, bardzo zgrabne buildy i bronie, wiele ciekawych mechanizmów do wykorzystania przez gracza.Plusy:- intrygująca, oryginalna historia i w miarę normalna narracja, nie tak enigmatyczna jak u FromSoftware- dziennika brak, ale przy lokacjach są ikonki sygnalizujące do wątków fabularnych i pobocznych- fajne- przepiękny art style, świat, klimat, niektóre lokacje i wnętrza do wizualnego podziwiania- narracja i klimat uzupełnione licznymi zapiskami, wspomnieniami, notatkami- nagrania - prosty pomysł a jaki przyjemny :-)- fajny projekt lokacji pod kątem różnych przejść, skrótów, niespodzianek, zaskoczeń, niebezpieczeństw za rogiem- świetna walka i satysfakcjonujący poziom trudności- konieczność opanowania agresywnego stylu walki i miksu gardy, odzyskiwania PŻ, gardy doskonałej i uników- ale dostępne też ułatwienia w stylu przedmioty do rzucania, legiony, zjawy do bossów- świetne bronie, nie za mało, nie za dużo, praktyczne każda inna pod kątem mechanicznym i każda użyteczna- świetne dopełnienie broni baśniowymi atakami specjalnymi- rewelacyjny mechanizm montowania nowych broni z broni zwykłych przez dowolne łączenie głowicy z rękojeścią- co daje różne kombinacje ataków i dziedziczenie baśniowych ataków od głowicy i rękojeści- ciekawy rozwój broni, inaczej dla głowic i rękojeści- fajny i uzależniający rozwój postaci oparty na statystykach i Napędzie P - ten trochę skomplikowany- do tego wiele ciekawych elementów wspomagających: legiony, sześcian i kostki, ostrzałka i kamienie szlifierskie- fajne użycie i ulepszenia różnych legionów, korzystałem praktycznie ze wszystkich, oprócz tego do ustawiania min- inteligentne użycie legionów i kamieni szlifierskich w walce np. doskonałość - do gardy doskonałej- dobrze przemyślane amulety- części obronne vs stroje jako czyste fashion- bossowie wszyscy, ale szczególnie: Laxasia the Complete i końcowy Nameless Puppet :-)- świetny balans NG/NG+: NG średnio trudno / NG+ łatwiej i kompletnie / NG++ trudniej i coraz trudniej- na NG+7 to musi być małe piekiełko :-)- dostępny przewodnik w grzeElementy dyskusyjne:- liniowość - pomimo szeregu skrótów i przejść, gra jest w zasadzie liniowa, bardziej niż Dark Soulsy, ale tu pasuje- garda doskonała - trudność jej wyprowadzenia, dużo łatwiej ją uzyskać niż parowanie w DS czy ER, ale trudniej niż parowanie w Sekiro, a jest tu dużo ważniejsza, a w zasadzie czasami konieczna np. przy końcowym bossie na NG+- Napęd P - samo drzewko jest OK, ale ilość udostępnianych fazami zdolności wymaga dłuższej chwili zastanowieniaPolecam!

Dobry soulslike. Jednak nie pozbawiony wad. Przedewszystkim bronie, krótki zasięg, brak prawdziwych ultra ciężkich. Trzeba się przyzwyczaić do kilku mechanik. Ostatni akt za długi, cała lokacja chyba najgorsza ze wszystkich w grze. Fajny klimat, rozwój postaci z p-organami. Jak już się znajdzie swoją broń to walka daję frajdę.

Najlepsza gra so rozpoczęcia przygody z Soulsbornami! Świetnie wygląda, idealnie chodzi na XSX w Game Passie (60 FPS), wymagająca ale nigdy frustrująca. Krótsza i bardziej liniowa, ale dla mnie to plus. Coś wspaniałego!

Nie dałem rady jej ukończyć. Gra jest jakaś taka drewniana i toporna niczym te marionetki. Wszystko jakieś takie szytwne, walka, ruchy itp. Dosyć trudna, oczywiście nie ma możliwości zmiany poziomu trudności, jak kogoś kręci takie męczenie się to spoko, mnie takie wyzwania nie kręcą. Graficznie też słabo. Potrafię się zachwycać grafiką w 10 letnich grach więc to nie kwestia technologii ale raczej słabego zaprojektowania niektórych poziomów.Brakuje mi w niej jakiejś dynamiki, płynności itp. Jeśli ktoś nie wie o czym mówię to polecam zagrać choćby w Remnant 2, tam wszystko jest takie responsywne i intuicyjne. Tutaj drewno.