„Potrzebujemy więcej głupich gier.” Zdaniem graczy wciąż za mało jest szalonych eksperymentów takich jak dość zapomniana odsłona Far Cry

Abstrakcja, groteska, komedia - tak z powodzeniem można by opisać samodzielny dodatek do Far Cry 3, czyli Blood Dragon, który Ubisoft zdecydował się wypuścić na rynek w 2013 roku. Od jego premiery minęło już 12 lat, a sama seria jest raczej dzisiaj synonimem przejmowania terenu przez pokonanie określonej liczby wrogów wokół anteny sygnałowej, aniżeli czymś innowacyjnym i godnym zapamiętania. Taki natomiast był Blood Dragon - zupełnie inny i do bólu abstrakcyjny, co po czasie zdecydowanie jest jego mocną stroną i podkreślają to fani serii.

Tytuł, którego dziś próżno się spodziewać

Akcja gry dzieje się w 2007 roku, ale jego wyobrażenie przypomina bardziej fantazję na temat przyszłości wysnutą w rozkwitających latach 80. Mamy więc tu mnóstwo laserów o stylistyce rodem z VHS-ów oraz Cybernetycznego Komandosa w roli głównego bohatera, który wzorowany jest oczywiście na ultra-macho znanych z kinowych ekranów tamtych lat. Jeśli dołożymy do tego historię o ratowaniu świata i osobistej wendecie za śmierć najlepszego przyjaciela, dostaniemy główny szkic Blood Dragona.

Do kompletu brakuje już tylko sporej porcji abstrakcyjnego humoru i niepoprawnej rozwałki, które po dziś dzień są sztandarowymi cechami tej produkcji Ubisoftu. No, może nie jest to poziom Postala, ale przyglądając się toczonym na Reddicie dyskusjom, można dojść do wniosku, że to właśnie aspekty, których brakuje dziś w grach wideo.

No bo powiedzmy sobie szczerze, kto by nie chciał pojeździć sobie na gigantycznym T-Rexie strzelającym z oczu laserami i rzucając przy tym teksty łamiące czwartą ścianę? Patrząc na zainteresowanie postem o grze sprzed 12 lat, takich osób jest całkiem sporo.

Biorąc pod uwagę wydawane do tamtego czasu gry z serii Far Cry, łatwo zauważyć, że Blood Dragon znacząco różnił się od poprzedniczek. Można by więc stwierdzić, że Ubisoft niemało zaryzykował tworząc tak bardzo inną i komediową część cyklu. Ryzyko ewidentnie się opłaciło, ale powód dla którego nie dostajemy dziś takich gier od dużych wydawców jest dość prosty.

Powiązane:Gracz porównał rozmiary map z pięciu Battlefieldów z tymi z BF6. Najnowsza część nie ma się czym chwalić

Problem w tym, że branżowi giganci wcale nie są dziś tak chętni, by ryzykować swoim „poważnym” wizerunkiem i wolą wydawać bezpieczne, niejednokrotnie powtarzalne molochy na ponad sto godzin, będące kontynuacjami dobrze sprzedających się cyklów. Przecież słupki w Excelu muszą się zgadzać, a zbędne kontrowersje wokół gier mogą tylko zaszkodzić sprzedaży.

Więcej:NPC-e w The Outer Worlds 2 nie boją się wytknąć graczowi jego nawyków. Może poczekajcie zanim przeszukacie pobliskie zwłoki

• Różności