Przebiegli, żądni pieniędzy, odważni i śmiertelnie skuteczni... Idealni towarzysze Łowcy Nagród muszą radzić sobie w każdych okolicznościach i przy użyciu wszelkich dostępnych środków. Na czyją pomoc może on liczyć w grze?
Aleksander Kaczmarek


Na pozór zażyłość łącząca Mako i Bradena bardziej przypomina relacje ojca z córką niż przyjaźń pomiędzy członkami profesjonalnej ekipy Łowców Nagród i nie jest to wniosek daleki od prawdy.
Osierocona i bezdomna, ale obdarzona niesamowitym instynktem komputerowym, Mako żyła jako niezależny slicer... aż do dnia, gdy Braden wyciągnął krwawiącą dziewczynę z alejki w ciemnych zakamarkach Nar Shaddaa i zapłacił ulicznemu chirurgowi, by zajął się jej ranami od blastera.
Rozpoznając w niej talent i kłopoty, Braden wziął Mako pod swoje skrzydła. Od tej pory opiekuje się nią jak własną córką. Ale chociaż Mako kocha starca bardziej niż wszystko, jej niezależny charakter zaczyna ścierać się z opiekuńczością Bradena.

Dawniej osławiony przemytnik i zaufany Tyresiusa Lokaia, Gault Rennow cieszy się obecnie relatywnie wolnym od paranoi życiem jako bliżej nieznany cyngiel do wynajęcia. Stare nawyki są jednak trudne do wyeliminowania, a ostrożność i dwulicowość Gaulte'a stale przypominają, że tak naprawdę jedyną zmianą jest jego imię. Można tylko domniemywać, ile czasu upłynie zanim przebiegły Devorianin ponownie znajdzie się na szczycie listy najbardziej poszukiwanych przestępców w Galaktyce.

Mandalorianie uważają, że wojownik powinien być oceniany po swoich własnych czynach, a nie dokonaniach swoich przodków, ale w rzeczywistości mało kto hołduje tej idei.
Torian Cadera całe swe krótkie życie spędził, starając się przezwyciężyć piętno bycia synem zdrajcy – wstyd, o którym rówieśnicy rzadko dawali mu zapomnieć. Ale Torian dawno temu nauczył się chronić siebie przed pogardą, a wątpliwości innych dotyczące jego lojalności tylko utwierdziły go w tym, by jeszcze mocniej udowadniać swoją wartość.
Z uwagi na to Torian trzyma się zasad i tradycji Mandalorian z większym oddaniem niż znacznie starsi od niego. Przestrzeganie honoru i opieranie się przeciwnościom losu stały się podstawą jego istnienia.

Nieskończenie ciekawski i śmiały. Blizz od zawsze czuł się ograniczony na swej ojczystej planecie – Tatooine. Niekończące się wydmy i ograniczony wybór złomu sprawiały, że wiecznie czuł się znudzony. Kiedy więc tylko wędrowny handlarz żelastwem, Slam Streever, odwiedził klan Blizza, oferując pracę w charakterze „fretek” wysyłanych w niebezpieczne i zapuszczone miejsca, ten natychmiast skorzystał z nadarzającej się okazji.
Blizz spędził kilka lat z załogą Slama zanim ten popełnił błąd, sprzedając swoje usługi piratom z Hoth. Lata ciężkiej pracy pod groźnym spojrzeniem White Maw szybko pozbawiły złomiarzy powodów do uśmiechu. Wcześniej Slam nadał swemu małemu przyjacielowi ksywkę „Blizz”, po tym jak mały Jawa wpadł w ekscytację podczas swego pierwszego spotkania z „białymi piaskami”. Imię to przypomina mu lepsze czasy.

Psychopata i zawodowy przestępca Skadge cieszył się wysoką pozycją na liście najbardziej poszukiwanych kryminalistów Coruscant, kiedy wspólne siły policji, wojska i grupy zadaniowej SIS zdołały go wreszcie pojmać. Uznano, że kontrola lub resocjalizacja są niemożliwe, dlatego morderczy Houk został sekretnie przetransportowany do jedynego właściwego dla niego miejsca – na Belsavis.
Choć uchodził za głównego kandydata do więziennego eksperymentu dominacji, Skadge został usunięty z programu podczas oceny wstępnej, w czasie której zniszczył gang uzbrojonych Kaleeshów, wszystkich członków swojej grupy testowej, połowę badaczy obserwujących eksperyment i trzy systemy bezpieczeństwa... przy użyciu gołych rąk.
Wraz z imperialną inwazją na Belsavis, Skadge został wypuszczony po prawie trzech latach odosobnienia i jest gotowy do rozliczenia dawnych krzywd.
Więcej:Video Tutorial – MMO dla zielonych – Granie z ludźmi
GRYOnline
Gracze
Steam
1