The White Door jest dość oryginalną grą przygodową typu point-and-click, w której staramy się pomóc pewnemu mężczyźnie w odzyskaniu utraconych wspomnień. Za opracowanie tego tytułu odpowiada niezależne studio Rusty Lake (znane z takich produkcji, jak Rusty Lake Paradise oraz Cube Escape: Paradox). Wydawcą jest firma Second Maze Studios.
Robert Hill budzi się w szpitalu psychiatrycznym w miejscowości Rusty Lake, nie pamiętając niemal nic ze swojego dotychczasowego życia. Gracz spróbuje mu pomóc w odzyskaniu pamięci poprzez odtwarzanie codziennych zachowań (w nadziei, że znajoma rutyna pobudzi umysł i pozwoli mężczyźnie coś sobie przypomnieć). Czy bohaterowi uda się poznać tajemnicę, którą skrywa jego przeszłość?
The White Door to dość klasyczna dwuwymiarowa gra przygodowa typu point-and-click, w której akcję najczęściej obserwujemy z góry - z tzw. perspektywy top-down. Zabawa polega na eksplorowaniu przygotowanych przez twórców lokacji, używaniu przedmiotów, rozwiązywaniu łamigłówek i odnajdywaniu wskazówek, które umożliwiają poznanie głównego wątku fabularnego (warto przy tym odnotować, że opowieść jest interaktywna).
Głównym zadaniem gracza jest odtwarzanie codziennych rytuałów głównego bohatera - mowa tutaj o dość typowych czynnościach, takich jak mycie zębów czy przygotowywanie posiłków. W zależności od tego, co robimy, protagonista może przypominać sobie różne rzeczy ze swojego życia, które przybierają postać swoistych wizji. Następnie musimy zinterpretować to, co widzimy na ekranie, starając się zrozumieć przeszłość postaci.
W grze zastosowano nietypowy interfejs użytkownika. Ekran jest podzielony na dwie części - po jednej stronie widzimy świat gry, zaś po drugiej umieszczono okno, w którym prezentowane są animowane zbliżenia, przestawiające konkretne obiekty, osoby lub sytuacje ważne w danym momencie.
W The White Door możemy grać wyłącznie samotnie. Podstawą rozgrywki jest kampania fabularna.
The White Door posiada oryginalną, dwuwymiarową oprawę graficzną, którą cechuje duży minimalizm. Wygląd postaci i obiektów jest bardzo uproszczony, co w połączeniu z podzieleniem ekranu na dwie części sprawia, że pod względem wizualnym produkcja przypomina nieco surrealistyczny, amatorski komiks. Wrażenie to jest potęgowane przez charakterystyczne podejście do wykorzystywania kolorów - przez większość czasu to, co widzimy na ekranie jest czarno-białe, ale w niektórych momentach (w szczególności w scenach, w których obserwujemy wspomnienia bohatera), pojawiają się barwy.
Oryginalna atmosfera The White Door jest kształtowana również przez klimatyczna ścieżkę dźwiękową, za którą odpowiada holenderski kompozytor Victor Butzelaar.
Autor opisu gry: Bartosz Świątek
Platformy:
AndroidPolskie napisy
Apple iOSPolskie napisy
PC WindowsPolskie napisy
Producent: Rusty Lake
Wydawca: Second Maze Studios
Ograniczenia wiekowe: 12+
Gry podobne:
Wymagania sprzętowe gry The White Door:
PC / Windows
Minimalne wymagania sprzętowe:
Intel Pentium 4 1.8 GHz, 1 GB RAM, karta grafiki Intel HD lub lepsza, 100 MB HDD, Windows XP/Vista/7/8/10.
Średnie Oceny:
Średnia z 18 ocen gry wystawionych przez użytkowników i graczy z GRYOnline.pl.
Oceny Recenzentów i Ekspertów
Drenz
Ekspert
2022.06.20
Jak zwykle przyzwoita przygodówka od Holendrów z Rusty Lake. Tym razem jest w nieco innym stylu niż chociażby ich sztandarowa seria, ale nadal można wyczuć w ich produkcji niepokój, mnóstwo tajemnic, niedopowiedzeń, abstrakcji, ale nie tylko. W the White Door wcielamy się w Roberta Hilla, który codziennie budzi się w tym samym pokoju. Każdego dnia musi wykonywać konkretne czynności o określonej porze. W czasie snu dowiadujemy się coraz więcej o bohaterze oraz jego przeszłości a także o miejscu, do którego trafił.Rozgrywka polega przede wszystkim na wykonywaniu czynności, o których czytamy w trakcie gry. Jak w tle opowieści słyszymy, że bohater podnosi słuchawkę, to klikając przeciągamy jego rękę ze słuchawką; jak jest polecenie, by zamknąć oczy to klikamy na nie przeciągając w dół itd. Takich rzeczy jest mnóstwo, ale jest też miejsce na trochę łamigłówek, które jednak nie stanowią jakiegokolwiek wyzwania.Grafika jest estetyczna, miła dla oka. Muzyki jest niewiele. Warto zagrać.