Steamburg

Mechanika

Mechanika rozgrywki wyraźnie odbiega od poprzedniej części, a to głównie za sprawą przedstawienia akcji w perspektywie izometrycznej. Zmianie uległ także sposób działania bohatera, a sama zabawa zamiast na fabule koncentruje się raczej na elementach logicznych. Akcja gry podzielona została na cztery poziomy po osiem plansz, a każda z nich stanowi niejako osobną zagadkę. Zadaniem naszego protagonisty jest przemieszczanie się po ulicach miasta i odnajdywanie niezbędnych dla rozwoju fabuły przedmiotów. Cała trudność polega zaś na tym, że śladem bohatera podążają wszędobylskie roboty, z którymi musimy radzić sobie za pomocą wspomnianych bomb elektrycznych. Ładunek tego typu nie może co prawda zniszczyć robota, ale może unieruchomić go na jakiś czas, aktywować stojącą nieopodal wieżyczkę strzelniczą, bądź włączyć jakiś mechanizm, pozwalający Vincentowi na przedostanie się do kolejnej lokacji. Wraz z postępami rozgrywki poziom trudności zagadek rośnie, a na naszej drodze pojawiają się nowe utrudnienia, w tym m.in. latające roboty.

Kwestie techniczne

Oprawa graficzna Steamburg utrzymana została w klimatycznej, steampunkowej stylistyce. Oprócz ukazania akcji z zupełnie innej perspektywy główną różnicę stanowi zaś fakt, że grafika gry jest tym razem w pełni trójwymiarowa. Rozgrywce towarzyszy ponownie ścieżka dźwiękowa w wykonaniu zespołu Silver Rocket – projektu muzycznego samego Mariusza Szypury, z którym na przestrzeni lat współpracowali m.in. tacy artyści jak Artur Rojek, Tomek Makowiecki, Kasia Nosowska, Ania Dąbrowska czy Monika Brodka.

Autor opisu gry: Retromaniak