Space Hulk (1993)

Akcję gry obserwujemy z perspektywy pierwszej osoby na pięciu monitorach. Wyboru komandosa, którym chcemy się poruszać, dokonujemy poprzez przełączenie widoku na największy ekran. Wędrówka po mrocznych zakątkach statku kosmicznego przypomina tradycyjne gry RPG z opcją obrotu bohatera o 90 stopni. Mimo, że w Space Hulk mamy do czynienia z rozgrywką w czasie rzeczywistym, autorzy zaimplementowali przycisk pozwalający użytkownikowi zatrzymać akcję i wydać rozkazy swoim podopiecznym. Udogodnienie to jest ukłonem w stronę fanów pierwowzoru, oferującego podział na tury. Ilość czasu, jaką uzyskujemy w wyniku zamrożenia akcji jest jednak ograniczona, dlatego gracz – bez względu na okoliczności - musi się spieszyć.

Produkt Electronic Artsstawia przede wszystkim na klimat. Przemierzaniu opustoszałych korytarzy nieustannie towarzyszą niepokojące odgłosy, potwory pojawiają się nagle i z reguły dopadają komandosów w kilka sekund. W Space Hulk nigdy tak naprawdę nie wiadomo, co czai się za rogiem, dlatego cały czas trzeba zachować czujność. W podtrzymaniu klaustrofobicznej atmosfery pomaga oprawa graficzna, w której dominują ciasne korytarze i niewielkich rozmiarów pomieszczenia. Zarówno potwory, jak i poszczególne lokacje są przyzwoicie wykonane, podobnie zresztą jak odprawy przed misjami, ubarwione dodatkowo mówionymi samplami.

Autor opisu gry: Krystian Smoszna