Sons of the Forest

Coś się zmieniło po premierze? Sa jeszcze jakieś bugi?

Sadistic Son
Grałem w Sons of the Forest wczoraj. Za często wywala mnie do pulpitu co 1-10 minut. Okazało się, że silnik gry nie był przystosowany do hybrydowy procesor, jaki mam i5-13600kf.

Wystarczy, że wyłączyłem wszystkie rdzeni E w BIOSie i zostawiłem tylko P rdzeni, a stabilność w grze znacznie wzrósł o 200%. Przez ponad 4-5 godzinę nie wywalił mnie do pulpitu. No, dziwne? Nowa gra, a nie jest przystosowana do współczesne procesory Intel. Lol! Oficjalne wymaganie na STEAMie mówią samo za siebie, czyli Windows 10 i INTEL CORE I7-8700K (6 rdzeni i 12 wątków) dla zalecane.

Grałem też na systemie Windows 11 i to na najnowsze sterowniki NVIDIA (RTX 4070). Mam 32 GB RAM DDR5 i dysk SSD. To dla informacji na wszelki wypadek. Mój komputer nie był uszkodzony w żadnym wypadku, gdyż to testowałem bardzo dokładnie, a wiele gry AAA chodzą bez problemu na Ultra.

Gra "War Hospital" też cierpi na samą przypadłość i testowałem to.

Mam nadzieję, że ta informacja może komuś pomóc, kto posiada 12-14 generacji procesor Intel. Dodatkowe E-rdzeni od współczesne procesory Intel czasem pomagają (np. Alan Wake 2, Cyberpunk 2077), a czasem utrudniają. Trzeba tylko wiedzieć, kiedy to wyłączyć, ale to zależy od tytułu gry i silnik. Stary silnik Unity ma swoje braki. Do czasu wydania odpowiednie łatki, oczywiście.

Pozdrawiam.

P.S. Nie zalecam Ci wyłączenie E-rdzeni na wszystkie gry, gdyż to zużywa więcej prądu na dłuższy metę, a także obniża wydajność u niektórych grach takich jak Alan Wake 2.

Bardzo fajna gra ale grafika trochę słaba

Sons of the Forest to absorbująca produkcja. Plusy... Pochwalić muszę inteligentne działania plemion. Co ciekawe, postacie niezależne w pewien sposób adaptują się do poczynań gracza. Doprawdy, interesujący mają wachlarz zachowań. Świetnym pomysłem było wprowadzenia do gry Kelvina - naszego wiernego pomagiera, który odwala za nas brudną robotę. Działa to naprawdę dobrze. Nasz bohater też nie w ciemię bity, bo oprócz wycinki drzew potrafi wspinać się nawet po bardzo stromych zboczach, co sprawia, iż sterowanie nie jest ułomne, a wdzięczne. Poruszanie się, walka, korzystanie z urządzeń, budowanie czy wytwarzanie przedmiotów wydają się intuicyjne. Dostęp do broni czy gadżetów z ekwipunku też w miarę wygodny. Animacje, choć umowne, prezentują się ładnie. Dość dobrze wypada również fizyka otoczenia. Pozytywnym zaskoczeniem były dla mnie zmieniające się warunki pogodowe, które to mają wpływ na środowisko i naszego protagonistę. Przykładowo, gdy woda w jeziorze zamarza, umożliwia to przedostanie się na drugą stronę po lodzie. Mróz zaś wychładza organizm bohatera. Ogólnie mechaniki przetrwania uważam za przemyślane i dopracowane. Cieszy dość różnorodne uzbrojenie: broń biała, dystansowa, a nawet palna. Odgłosy przyrody w grze brzmią naturalnie. Nienaturalne wręcz są zaś okrzyki tubylców, które potrafią zjeżyć włos na głowie. Wrażenie robi zwłaszcza wygląd kanibali i mutantów. Gierka jest zajmująca, szczególnie gdy chce się trochę poeksplorować teren czy rozbudować bazę. Duża wyspa pokryta lasem, przerażające jaskinie oraz tajemnicze schrony tworzą spójny świat. Zaimplementowano tu różne inne smaczki, jak chociażby hasające tu i ówdzie zwierzątka, zaparkowane wózki golfowe tudzież lotnia do szybszego podróżowania, a nawet zakopane trumny z ukrytymi skarbami. Całkiem nieźle wykonano cut-sceny, w głównej mierze intro i outro. Dobre słowo mogę jeszcze rzec o oprawie wizualnej, gdyż przepiękne naturalne scenerie potrafią zachwycić. Minusy... Pamiętam, że początki były irytujące za sprawą nagminnego padania na glebę od ciosów przeciwników. Co tylko się postać odrodzi, znów dostaje w łeb, a nie ma okazji by się uleczyć. Walka w zwarciu bywa trochę nieresponsywna. Denerwujące było to, że wrogowie niszczą nasze długo przygotowywane konstrukcje. Jest też parę innych pomniejszych głupotek. Tym razem niekoniecznie podeszła mi historia przemycana między wierszami, bo pozostawia wiele spekulacji. Osobiście uważam, że mapa jest zbyt duża oraz zawiera sporo pustych obszarów. Jeśli chodzi o przedmioty napotkane w świecie gry, to skwitowałbym to tak: spory chaos w plecaku i tona niepotrzebnych śmieci. Grając w kooperacji, wielokrotnie napotykałem na problemy z dołączeniem do serwera gry, a sporadycznie wyrzucało też do pulpitu. Warto więc często zapisywać postęp, synowie lasu. Moja ocena – 7.5/10

Ogólnie tytuł bardzo wciąga.
Jeśli lubicie crafting, survival, lekki horror, zbieranie śmieci, budowanie bazy i eksplorację to coś dla was. Bez poradników i map dostępnych w sieci to i poziom trudności potrafi być stosunkowo wysoki (szczególnie obrona bazy).
Grafika jak dla mnie wystarczająca, fabuła może nie porywa ale jak się wkręcisz w czytanie notatek i znajdziek to robi się ciekawiej.

Pół na pół można ocenić dużą mapę, jedni lubią drudzy nie. Jak dla mnie ok.

Na minus obrzydliwa muzyka i niestety fakt że po 50-60 godzinach gra zaczyna troszkę nudzić. W tym momencie macie już pewnie full zapasów i nie pamiętacie w jakich miejscach już byliście. Kanibale są już zerowym zagrożeniem i na mutanty też już taktyki macie. MOOOOOŻE gdyby zapasy nie respiły się na mapie po wczytaniu gry to byłoby ciekawiej. Przydałaby się też solidna mapa z możliwością zaznaczania odwiedzonych zakamarków wyspy.

Wcześnie dałem gierce 8 ale teraz to takie max 7.

Nie grałem w The Forest więc nie opieram opinii na części poprzedniej.