Shining Tears

po premierze

Data wydania: 30 marca 2005

RPG, RPG akcji, Podzielony/wspólny ekran, Tytuły ekskluzywne PlayStation, Multiplayer, Singleplayer

„Shining Tears” jest produkcją umieszczoną w świecie „Shining Force”, jednak zamiast trybu turowego, oferuje rozgrywkę w czasie rzeczywistym. Dzięki temu gra nabrała bardziej dynamicznego charakteru i przypomina w dużej mierze zręcznościówki hack’n’slash.

5.2

Gracze

 OCEŃ



 Oceny 

Screenshoty: 9 

Seria „Shining Force” miała swój debiut w 1992 roku na konsoli Sega Genesis. Od tego czasu na wielu platformach sprzętowych ukazały się kolejne części tego cRPG-owego cyklu, w tym również na PlayStation 2. „Shining Tears” jest produkcją umieszczoną w świecie „Shining Force”, jednak z założenia to całkowicie inny tytuł. Najważniejsza zmianą jest przejście z walk w trybie turowym na potyczki w czasie rzeczywistym, dzięki czemu gra nabrała bardziej dynamicznego charakteru i przypomina w dużej mierze zręcznościówki hack’n’slash.

Bohaterem „Shining Tears” jest młodzieniec o imieniu Xion, który budzi się pewnego dnia w obcym mieście (zwanym Shilda) z kompletną amnezją. Jedynym tropem mogącym naprowadzić go na ślad, kim naprawdę jest, są dwa magiczne pierścienie. Kiedy Shilda i okolica zostają zaatakowane przez armię Cesarstwa Rune Geist, bohater postanawia opuścić twierdzę i wyruszyć w podróż, której celem jest pokonanie najeźdźcy, uratowanie miasta i odkrycie tajemnicy swojej przeszłości. Droga do celu jest niebezpieczna, dlatego w trakcie wędrówki towarzyszy mu drużyna gotowych na wszystko kompanów, m.in. elf, smok, wilkołak, jeździec i szermierz. Między członkami drużyny istnieje sieć zależności i wzajemnych oddziaływań, mających wpływ na bieg historii. W efekcie daje to osiem różnych wariantów zakończenia gry.

Czytaj więcej

Świat „Shining Tears” jest ogromny i zawiera 70 dużych lokacji, różniących się ukształtowaniem terenu, krajobrazem i warunkami klimatycznymi. Bohater zwiedza miasta, rozmawia z mieszkańcami, wypełnia zlecone zadania, zbiera przydatne przedmioty (ponad 300 rodzajów) oraz oczywiście walczy. Gracz ma pełną kontrolę na dwiema postaciami (może się w dowolnym momencie przełączać między nimi), reszta drużyny sterowana jest przez komputer. W trakcie wędrówki towarzysze współpracują z sobą i osłaniają się w czasie walki. Warto wspomnieć o możliwości rozgrywki wieloosobowej, dzięki której pieczę nad wspomnianym tandemem może sprawować dwóch graczy, pomagając sobie wzajemnie w trybie kooperacji.

W większości „zręcznościowych” cRPG-ów walka jest istotnym elementem zabawy i zajmuje dużą część czasu gry. Widać to również w „Shining Force”. Ekran jest przygotowany na bitewne potyczki, zawiera mapę i parę wskaźników charakteryzujących bohatera: zdrowie, zdolności magiczne i doświadczenie (pełniejsze statystyki postaci są umieszczone w menu). Nieprzyjaciele są zróżnicowani i liczni, drużynę może naraz zaatakować nawet 50 bestii. System walki jest łatwy i przejrzysty, wyselekcjonowane przyciski odpowiadają za rażenie bronią, rzucanie czarów i używanie indywidualnych zdolności. Ciosy podstawowe można łączyć ze specjalnymi i magią tworząc zabójcze, efektowne kombinacje. Każde zwycięstwo powoduje wzrost doświadczenia postaci i stopniowe osiąganie coraz wyższych poziomów zaawansowania, a to z kolei zwiększa skuteczność i możliwości rozwoju.

Technicznie gra nie jest zbyt zaawansowanym produktem, dwuwymiarowa grafika w rzucie izometrycznym to w dzisiejszych czasach archaizm. Wrażenia estetyczne podnoszą jednak bogate w detale tła, szczegółowo odwzorowani (w stylu mangowym) bohaterowie oraz dopieszczone efekty specjalne, towarzyszące magii i walce. „Shining Force” w pierwszej kolejności została wydana w Japonii (03.11.2004) i w Kraju Kwitnącej Wiśni zyskała sobie dużą popularność, okupując przez dłuższy czas miejsce w pierwszej dziesiątce najlepiej sprzedających się gier.

Autor opisu gry: Marek Czajor

Platformy: