PWND

Z uwagi na fakt, że brak jakichkolwiek konsekwencji dla pokonanych zawodników zaczął szybko nudzić publiczność, zdecydowano się na wprowadzenie nowych zasad, wedle których do zdobycia punktu nie wystarczy samo zabójstwo przeciwnika – kluczem do sukcesu jest ostateczne poniżenie oponenta i wykonanie specjalnego tańca nad jego ciałem.

Mechanika

Wyżej wspomniane zasady znajdują bezpośrednie przełożenie na mechanikę rozgrywki. Podczas gdy na pierwszy rzut oka wydane na platformę PC PWND prezentuje się niczym oldskulowa strzelanina, gracz musi mieć na uwadze, że podczas tańca prowadzona przez niego postać jest zupełnie bezbronna i wystawiona na ostrzał ze strony pozostałych przy życiu adwersarzy. Dlatego też niezależnie od wybranego trybu gry do osiągnięcia zwycięstwa nieodzowna jest współpraca z innymi członkami drużyny, którzy stanowią dla nas cenne wsparcie.

Szybkie i dynamiczne zmagania toczą się na różnorodnych arenach utrzymanych w futurystycznej stylistyce. W ich trakcie wcielamy się w jedną z kilku wybranych postaci, które zróżnicowano pod kątem unikalnych zdolności bojowych – przykładowo, podczas gdy jedną ze specjalności Hanka „The Humiliatora” Harrisa jest strzelanie salwami pocisków i możliwość zwiększenia prędkości poruszania się, Risa „The Pwnisher” Ito korzysta ze wsparcia automatycznej wieżyczki strzelniczej i zastawia pułapki w postaci bomb przyklejających się do otoczenia. Każda postać posiada też inny typ wyrzutni rakiet stanowiącej podstawę arsenału – na przykład Mack „The Law” Lawson robi użytek z Regulatora działającego niczym standardowa wyrzutnia strzelająca trzema pociskami, z kolei Victor „Splice” Guerrero korzysta ze swego rodzaju shotguna. Na osobną wzmiankę zasługuje fakt, że niczym w klasycznych „arena shooterach” podstawą poruszania się są tak zwane rocket jumpy, czyli wysokie i dalekie skoki uskuteczniane poprzez strzelanie pod siebie i wykorzystanie odrzutu.

Kwestie techniczne

Trójwymiarowa oprawa graficzna PWND prezentuje przyzwoity poziom wykonania – całość utrzymano nie tylko w barwnej kolorystyce, lecz także w oryginalnej, kreskówkowej i nieco karykaturalnej stylistyce.

Autor opisu gry: Krystian Pieniążek