Outcast

Rozgrywka, ukazana w perspektywie trzecioosobowej, polega przede wszystkim na eksploracji otwartego świata o zróżnicowanej scenerii, rozmowach z licznymi NPC-ami, rozwiązywaniu zagadek logicznych oraz strzelaniu do wrogich oddziałów dyktatora ludu Talan. Produkcja oferuje swobodę w poruszaniu się, a co za tym idzie – nie musimy skupiać się wyłącznie na przewodnim, linearnym wątku fabularnym. Świat gry został bowiem wypełniony pobocznymi zadaniami w kilku różnych regionach Adelphy.

W trakcie rozgrywki zwiedzamy sześć zróżnicowanych zarówno pod względem flory, jak i fauny obszarów. Są to: Ranzaar, charakteryzujący się mroźną atmosferą – jest to najzimniejsza część planety, Shamazaar, będący jednym z największych źródeł jedzenia, Talanzaar, czyli ogromna pustynia z tylko jednym, ale za to największym na planecie miastem – Okrianą, Motazaar, górzysty teren z cennymi materiałami potrzebnymi do wyrobu broni, Okasankaar, pełen niebezpiecznych wód, wypełnionych m.in. zmutowanymi rekinami oraz Okaar, miejsce, gdzie rozbił się statek Cuttera; dom dla prymitywnych przedstawicieli ludu Talan, którzy niechętnie traktują obcych. Do przechodzenia pomiędzy poszczególnymi obszarami służą portale.

Gra została opracowana na silniku niewspierającym akceleracji 3D. Wykorzystano technologię tzw. voxeli, zbliżoną do tego, co zastosowano w pierwszych tytułach z serii Comanche. Mimo to twórcom udało się uzyskać znakomite rezultaty – Outcast w dniu premiery olśniewał otwartym terenem i elementami graficznymi, takimi jak poświata, rozbłyski świetlne czy dobrze oddane efekty pogodowe. Na największą wzmiankę zasługuje świat gry, a właściwie jego struktura, charakteryzująca się zdeformowaniem, co w połączeniu z nietuzinkowym klimatem obcej planety robiło duże wrażenie pod koniec lat 90.. Pokonywanie zróżnicowanego obszaru uprzyjemniała animacja postaci, a bohater mógł nie tylko skakać, ale również turlać się, pływać i nurkować.

W budowaniu niesamowitej atmosfery równie skutecznie pomogła ścieżka dźwiękowa (wyróżnienie w 2000 roku przez Academy of Interactive Arts & Sciences Interactive Achievement Awards), skomponowana przez Lenniego Moore’a, znanego z wyprodukowania muzyki do takich gier jak Dragonshard, Halo: Combat Evolved Anniversary czy Star Wars: The Old Republic. Utwory powstały we współpracy z Moskiewską Orkiestrą Symfoniczną. Co również warte odnotowania, gra była w pełni zdubbingowana, więc nie mieliśmy do czynienia z postaciami-niemowami, dzięki czemu jeszcze łatwiej było „wtopić” się w świat Outcasta.

Autor opisu gry: Bartosz Woldański