Mr. Robot

Przemierzając kolejne lokacje bohater natrafia na rozmaite przeszkody na czele z zalanymi wodą pomieszczeniami i pierścieniami ognia, uniemożliwiającymi swobodne przejście. W związku z tym wielokrotnie rozwiązuje stosunkowo proste problemy natury logicznej, np. przeniesienie skrzyni na odpowiednie miejsce pomaga przedostać się na wyższy poziom. W miarę sukcesywnego przechodzenia na kolejne poziomy znajduje się nowe elementy wyposażenia i power-upy.

Wykonanie zadania utrudniają także zbuntowane roboty, które trzeba w jakiś sposób wyminąć. W tym elemencie gry najważniejsza jest obserwacja tego co robią maszyny i ich reakcji na zmiany w otoczeniu. Mr. Robot posiada jeszcze jeden interesujący aspekt, mianowicie możliwość hackowania systemów komputerowych w celu dotarcia do ważnych danych bądź też przejęcia kontroli nad określonym urządzeniem. Po wejściu do cyberprzestrzeni na naszego bohatera czyhają liczne niebezpieczeństwa, jak np. wirusy i blokady programowe. Walczmy z nimi w systemie turowym i wykorzystujemy w potyczkach pięć rodzajów podprogramów, w tym firewalle broniące bohatera przed atakami, czy specjalne wirusy, które pełnią rolę broni ofensywnej. Pokonując kolejnych przeciwników Asimov zdobywa doświadczenie i lepsze wyposażenie, a także cybernetycznych przyjaciół, którzy stają u jego boku w następnych starciach.

Oprawa wizualna została przygotowana w stylu starej szkoły konsolowych gier jRPG. Developerzy wykorzystali stosunkowo proste tekstury, utrzymane raczej w ujednoliconej tonacji kolorystycznej. Co więcej, na klimat owej gry wpływa także fakt pozbawienia jej wypowiadanych dialogów – wszelkie rozmowy odbywają się w oknach profilu każdej postaci.

Autor opisu gry: Katarzyna Grysiewicz

Ostatnia aktualizacja opisu: 19 sierpnia 2015