Mind Zero

Przerywniki fabularne zostały zrealizowane w konwencji visual novel. Tekstowej narracji towarzyszą dwuwymiarowe portrety postaci oraz odczytywane przez aktorów dialogi.

Mechanika

Poza momentami, kiedy gracze poznają kolejne rozdziały historii, Mind Zero jest tradycyjnym dungeon crawlerem. Gracze obserwują lokacje z perspektywy pierwszej osoby. Nie mogą przy tym swobodnie poruszać się po mapie; przesuwają się jedynie w obrębie pól, na które podzielone są korytarze, a zatrzymawszy się w miejscu, mogą zwrócić się tylko w jednym z czterech kierunków. Lokacje są wielopiętrowe i usiane pułapkami oraz pozostawionymi tu i ówdzie przedmiotami przydatnymi w walce. W dostępnym pomiędzy kolejnymi misjami antykwariacie możemy też kupować ekwipunek oraz wybierać czy ulepszać dostępne umiejętności.

Pojedynki z wrogami inicjowane są w sposób losowy (tzw. „random encounter”), co oznacza w praktyce, że przemierzając świat gry, w niemal dowolnym momencie możemy zostać przeniesieni na zupełnie nowy ekran, na którym widzimy trójwymiarowe modele naszych postaci oraz wrogów na niewielkiej arenie. Walka odbywa się w systemie turowym. Bohaterowie mogą toczyć boje sami lub przyzywać do pomocy swoje Mind. Wygrawszy, zdobywają doświadczenie, pozwalające na zwiększanie statystyk i siły ataków.

Kwestie techniczne

Oprawa graficzna tytułu nie zachwyca liczbą detali, przypominając bardziej grę przeznaczoną na konsole PSP lub PlayStation 2. Chociaż projekty bohaterów i dwuwymiarowe grafiki mogą się podobać, trójwymiarowa strona Mind Zero zawodzi. Modele są pozbawione większości szczegółów, a nużące oraz powtarzalne lokacje stają się miejscami odpychające.

Autor opisu gry: Michał Kułakowski