Kards

Kards to dosyć oryginalna gra karciana, która została wydana w modelu free-to-play. Tytuł jest osadzony w realiach drugiej wojny światowej i wykorzystuje grafiki propagandowe oraz muzykę z lat 30. i 40. ubiegłego stulecia. Produkcja oferuje też kilka świeżych pomysłów w warstwie mechaniki. Za jej stworzenie i wydanie odpowiada niezależne studio 1939 Games (założone przez byłych pracowników firmy CCP); jest to jego debiutancki projekt.

Mechanika

Kards jest klasyczną grą karcianą, w której rozgrywamy partię z rywalem sterowanym przez innego gracza lub komputer. Naszym zadaniem jest zniszczenie wrogiej bazy, co wymaga wykorzystywania różnorakich jednostek i manewrów reprezentowanych przez poszczególne karty. W miarę postępów w rozgrywce rozbudowujemy także własną talię, dzięki czemu uzyskujemy dostęp do szerszego wachlarza zagrań.

Produkcja studia 1939 Games wyróżnia się kilkoma ciekawymi pomysłami na rozgrywkę. Po pierwsze, wszystko, co robimy w czasie gry, kosztuje nas wirtualne pieniądze, co ma symbolizować fakt, że wojna jest niezwykle kosztowna. Mowa tu nie tylko o wystawianiu kart na stół, ale też poruszaniu nimi czy atakowaniu przeciwnika – przy czym koszt jest uzależniony od typu jednostki. Po drugie, na stole znajduje się centralne pole – tzw. front – o które toczone są walki. W miejscu tym mogą znajdować się karty obydwu graczy, a wiele typów jednostek może atakować wrogą bazę tylko z tego rzędu (choć istnieją też takie, które nie są objęte podobnymi ograniczeniami – np. artyleria lub lotnictwo).

W grze możemy kontrolować jedną z kilku nacji (np. Wielką Brytanię, Japonię, USA, Rosję czy Niemcy). Każda z nich posiada charakterystyczne dla siebie karty.

Tryby gry

W Kards możemy grać samotnie (przeciwko AI) albo z innymi, jednak podstawą rozgrywki jest tutaj sieciowy tryb wieloosobowy.

Kwestie techniczne

Kards oferuje ciekawie zaprojektowaną, dwuwymiarową oprawę graficzną, na którą składają się głównie ilustracje na kartach oraz dość prosta plansza do gry, przypominająca drewniany stół. Produkcja wykorzystuje prawdziwe grafiki propagandowe, które pojawiały się na plakatach w czasie drugiej wojny światowej. Zabawie towarzyszy również klimatyczna, jazzowa ścieżka dźwiękowa – utwory, które słyszymy sprawiają wrażenie, jakby były odtwarzane na gramofonie.

Ostatnia modyfikacja 15 kwietnia 2019