Janosik (1994)

Gra na pierwszy rzut oka przypomina klasyczne platformówki. Janosik potrafi skakać przez rozpadliny, jak również eliminować wrogów przy pomocy ciupagi – co wcale nie jest łatwe, gdyż broń ma niewielki zasięg. To jednak nie wszystkie możliwości, jakie zaimplementowali twórcy programu. Nasz bohater potrafi również przyglądać się napotykanym obiektom, zbierać przedmioty i efektywnie je wykorzystywać. Zagadki nie są specjalnie skomplikowane i z pewnością daleko im do rasowych „przygodówek” – mimo to są miłym urozmaiceniem nieustannego skakania i walk z przeciwnikami.

Janosik oferuje prostą oprawę wizualną w niskiej rozdzielczości, która nie wypada blado w porównaniu z pierwowzorem przeznaczonym na komputery Commodore Amiga. Największym mankamentem jest słaba animacja postaci, a zwłaszcza kuksańce głównego bohatera podczas wykonywania skoków. Rozgrywka nie należy do najłatwiejszych – jakikolwiek kontakt z przeciwnikiem kończy się natychmiastową śmiercią. Na szczęście autorzy pomyśleli o obdarowaniu gracza dodatkowymi „życiami”. Również dźwięk pozostawia dużo do życzenia. Podczas zabawy nie usłyszymy muzyki – jedyny motyw jest w menu, a przypomina on, to co mogliśmy usłyszeć w czołówce telewizyjnego Janosika.

Autor opisu gry: Krystian Smoszna