Hand of Fate

Jak wspomniano, akcja omawianego tytułu toczy się w fantastycznym świecie. Został on wykreowany niejako na obraz i podobieństwo talii kart tarota, toteż na przykład głównym celem protagonisty jest pokonanie dwunastu członków rady (reprezentowanej przez trzy najwyższe figury z tradycyjnej talii kart – Waleta, Damę i Króla – w czterech odmianach), którzy dzielą bohatera od ostatecznego wyzwania, jakiemu musi on sprostać, by odnieść zwycięstwo.

Hand of Fate to pozycja, która powstała z miłości twórców do planszówek, klasycznych („papierowych”) RPG-ów i gier typu roguelike. Dlatego esencją omawianej pozycji jest przemierzanie lochów, walka z potworami i zbieranie skarbów – jednak nie odbywa się to w taki sposób, jak w typowych grach należących do wymienionego gatunku. Fundamentem zabawy jest tutaj bowiem stół, przy którym toczy się gra w karty – po jednej stronie zasiada gracz, zaś naprzeciw niego znajduje się Rozdający (ang. The Dealer).

Lokacje przemierzamy, przemieszczając pionek reprezentujący naszego bohatera po stole i odkrywając kolejne karty, które reprezentują wrogów, bohaterów niezależnych, rozmaite miejsca i inne elementy składające się na przygodę. Rozpatrywanie kart odbywa się w formie tekstowej – poprzez wybieranie opcji dialogowych odpowiadających za nasze działanie. Wszystko zmienia się w sytuacji, gdy na naszej drodze pojawiają się przeciwnicy – przenosimy się wówczas w trójwymiarowe środowisko i wskakujemy w buty naszego bohatera, by kierować nim niczym w rasowej grze RPG akcji, obserwując go z perspektywy trzeciej osoby (TPP).

Jak przystało na karciankę, nie brakuje tu również elementu składania własnej talii, w skład której wchodzą części ekwipunku (np. broń, pancerz, artefakty), specjalne ataki i inne bonusy nabywane w toku wędrówki. Zabawa polega jednak na tym, że Rozdający miesza ze sobą karty spotkań – czyli owe rozmaite przygody – oraz naszą talię. Dlatego rozgrywka za każdym razem może przybierać inny przebieg, jako że nigdy nie wiemy, kiedy trafimy na swoje artefakty i z jakim stanem posiadania przyjdzie nam się zmierzyć z konkretnymi zagrożeniami.

Mamy tu do czynienia z produkcją, na której powstanie nie przeznaczono wielomilionowego budżetu, toteż oprawa graficzna – wykonana w całości w trzech wymiarach – nie rzuca na kolana. Niemniej, przygotowano ją bardzo estetycznie, toteż nietrudno przymknąć oko na ewentualnie wizualne niedostatki.

Ostatnia modyfikacja 1 kwietnia 2014