Glitchpunk

W trakcie zabawy wcielamy się w androidkę, której oprogramowanie zawiera tytułową usterkę. Błąd pozwala bohaterce przeciwstawić się dyrektywom zapisanym w jej cyfrowym umyśle. Protagonistka postanawia stanąć do walki z tyrańskimi rządami, co wymaga od niej odwiedzenia czterech miast, zawarcia wielu znajomości i wykonywania rozmaitych zadań, a przede wszystkim – siania chaosu wszędzie, gdzie się pojawi.

Gra nie ucieka przy tym takich zagadnień, jak transhumanizm, religia oraz ksenofobia. Opowiedziana tu historia zawiera kilka zakończeń, a to, które z nich zobaczymy, jest determinowane przez nasze poczynania.

Mechanika

W Glitchpunk akcję ukazano w widoku top-down. Na odwiedzenie czekają tu cztery rozległe metropolie, wśród których znajdziemy zarówno pustynne miasto w Ameryce Północnej, jak i sowiecką aglomerację dotkniętą przez nuklearną zimę. Po ich ulicach przemieszczamy się na piechotę lub za sterami rozmaitych pojazdów oraz maszyn, na czele z samochodami, motocyklami i autobusami; od czasu do czasu przychodzi nam jednak pokierować bardziej wymyślnymi środkami transportu, jak pociągi lub czołgi. Motorem gry są zadania popychające do przodu fabułę, którym towarzyszą różnego rodzaju misje poboczne. Najczęściej współpracujemy z rozmaitymi gangami, których jest tutaj dwanaście; każdy z nich posiada własną kulturę oraz historię.

Wykonując misje, często bierzemy udział w strzelaninach i pościgach. Jest to o tyle istotne, że nasze poczynania nie uchodzą uwadze stróżów prawa i jeśli szybko nie znikniemy im z radarów, z czasem nasz poziom poszukiwań zacznie rosnąć (maksymalnie do dziesiątego), a wraz z nim – ich zaciekłość i kaliber wytaczanych przeciwko nam dział. W miarę postępów zdobywamy środki pozwalające na zakup rozmaitych ulepszeń dla bohaterki, a także pozyskujemy nowy arsenał, na który składają się wszelkiej maści karabiny, broń biała oraz takie narzędzia mordu, jak wyrzutnie rakiet czy miotacze ognia.

Kwestie techniczne

Glitchpunk posiada barwną grafikę utrzymaną w krzykliwej, lecz jednocześnie posępnej stylistyce. W pojazdach i maszynach możemy słuchać rozmaitych stacji radiowych – od takich, które grają muzykę, przez kanały informacyjne, skończywszy na stacjach, które oferują jedynie absurdalne reklamy.

Autor opisu gry: Krystian Pieniążek