Disjunction

Z takimi samymi problemami boryka się futurystyczny Nowy Jork, do którego trafiamy w skórze trojga bohaterów. Pierwszym z nich jest Frank Monroe, czyli prywatny detektyw prowadzący śledztwo w sprawie morderstwa swojego przyjaciela (a zarazem lokalnego działacza społecznego) – Lamara. Drugi to Joe „Lockjaw” Murphy, czyli były więzień i bokser, który próbuje odzyskać wewnętrzny spokój po tajemniczej śmierci swojej córki. Trzecim jest natomiast Zhi Zhu – hakerka próbująca zapomnieć o swojej przeszłości w niebezpiecznym Chinatown.

Od nas zależy nie tylko to, jak potoczą się losy postaci, lecz również przyszłość Nowego Jorku oraz różnorodnych frakcji trzęsących miastem, które w wyniku naszych poczynań mogą nas chronić, prowadzić ze sobą wojny bądź zostać zniszczone.

Mechanika

W Disjunction akcję ukazano z lotu ptaka. W trakcie rozgrywki przemierzamy ponad trzydzieści rozbudowanych poziomów, prowadzimy rozmowy z postaciami neutralnymi i wykonujemy dla nich zadania (zarówno takie, które popychają fabułę do przodu, jak i misje poboczne), a także walczymy z przeciwnikami.

Starcia z adwersarzami są dynamiczne, a w ich trakcie robimy użytek z broni białej lub palnej oraz zdolności bojowych bohaterów. Równie dobrze możemy jednak działać w ukryciu, przemykając za plecami wrogów bądź eliminując ich z zaskoczenia i pozbywając się ciał, by nie wzbudzać niepotrzebnego alarmu (a co za tym idzie – nie ściągać sobie na głowę dodatkowych kłopotów).

W miarę postępów zdobywamy doświadczenie i awansujemy na kolejne poziomy, odblokowując i rozwijając zdolności protagonistów. Ponadto potencjał bojowy prowadzonej postaci zwiększamy poprzez instalację cybernetycznych wszczepów oraz zdobywanie coraz lepszego wyposażenia.

Kwestie techniczne

Oprawę graficzną gry Disjunction wykonano w technice pixel art. Całość utrzymano w stonowanej kolorystyce budującej atmosferę ponurej cyberpunkowej rzeczywistości.

Autor opisu gry: Krystian Pieniążek