Chronicles of Ny PC

Reprezentant gatunku cRPG, którego akcję osadzono w realiach fantasy. Tytułowy Ny to nazwa wielkiego królestwa, które przyjdzie graczom odwiedzić. Mechanika rozgrywki nie odbiega zbytnio od tego, co nauczyły nas popularne cRPG-i. Gracz musi odwiedzać kolejne miasta, prowadzić rozmowy z NPC-ami, plądrować wypełnione potworami lokacje, zdobywać lub kupować coraz lepsze przedmioty, a także nieustannie rozwijać prowadzoną przez siebie postać. Jeszcze przed rozpoczęciem zabawy należy stworzyć własnego herosa. Ustalamy wygląd zewnętrzny postaci (do wyboru kilka zróżnicowanych ras), jej płeć oraz planowaną drogę rozwoju, która w tym przypadku jest oparta na skillach, a nie klasach.

Elementem wyróżniającym „Chronicles of Ny” spośród wielu innych gier cRPG jest podział na odcinki. Gracz zaczyna od ściągnięcia pierwszego (Ny Gatherings), jeśli spodoba mu się zabawa i będzie chciał poznać dalsze losy głównych bohaterów musi zakupić kolejne. Po każdych trzech epizodach następuje podsumowanie dotychczasowych osiągnięć. Jest to też dobry sposób dla tych, którzy chcą włączyć się do zabawy w określonym momencie gry. „Chronicles of Ny” umożliwiają rozpoczęcie zabawy od dowolnego epizodu. Warto też zaznaczyć, iż nie są one krótkie. Zaliczenie epizodu średnio zaawansowanemu graczowi powinno zająć około piętnastu godzin. Kolejne odcinki, oprócz nowych obszarów i zadań, przynoszą dodatkowe usprawnienia w postaci nieznanych wcześniej czarów czy umiejętności.

Istotną rolę w trakcie gry odgrywają rozmowy z postaciami zamieszkującymi zaprezentowane królestwo. Autorzy zadbali o to, aby gracz znał tylko te fakty, o których istnieniu się wcześniej dowiedział i nie wprowadzał do rozmowy nie poznanych jak dotąd wątków. Duży wpływ na ich przebieg mają też wcześniejsze poczynania sterowanego herosa, a w szczególności jego nastawienie do świata (dobry/zły).

• Zaawansowany trójwymiarowy silnik graficzny (obsługa Pixel i Vertex Shaderów).
• Kilkadziesiąt czarów do wyboru, liczne magiczne bronie.
• Nieliniowa rozgrywka, kilka zakończeń.

Ostatnia modyfikacja 10 grudnia 2007