Najciekawsze materiały do: Risen

Gra mi się w końcu wkręciła, ale raczej jej nie przejdę. Za dużo paćkania się w tym wszystkim, zapamiętywania kto gdzie stał, z kim co zrobić itd. Przyjdziesz na nową lokację i z miejsca dostajesz tak dużo questów, że nie wiesz od czego zacząć, a dodatkowo wszystko trzeba samemu szukać bez żadnych podpowiedzi. Może narzekam, ale staram się wyjaśnić, że gra jest bardzo trudna, ale daje przy tym dużo frajdy i satysfakcji. Jak się uprę to ukończę, ale troszkę mnie już to wszystko męczy, za dużo naraz.

Całkiem dobra gra. Wiadomo grafika już jest stara, ale jeśli nie jest to dla kogoś przeszkodą to polecam. Pierwsze dwa rozdziały to silnie wyczuwalny klimat gotika potem jest już trochę gorzej ale mimo wszystko potrafi wciągnąć. Polowania, magia. questy silnie inspirowane wspomniana grą. Trochę to wszystko toporne ale jakoś daje radę.Minusem jest ostatnia walka z bosem, która bez względu na klasę wygląda tak samo.

nie wie ktoś dlaczego Risen nie chce sie uruchomić tylko wyskakuje mi taki komunikat procedura NxGetCookingLib? chodzi mi o windows 10 i wczesniej mi odpalało

Jak można podsumować tę grę: Nuda, Nuda, masa bugów i toporny system walki który sprawia, że gra jest niegrywalna. Kupiłem tę grę za parę dych na steam, ale szczerze żałuję tych pieniędzy i czasu zmarnowanego przy tej grze. Ludzie w czym ta gra przypomina wam gothic ? Ha chyba ilością bugów. Zakonczyłem grę znudzony toporną walką z jaszczuroludzmi w trakcie nudnego szukania fragmentów pancerza tytana. Nie polecam i szczerze odradzam, ta gra to jakaś kpina.

absolutnie najlepsza pod względem wykonania gra od Piranii. Praktycznie brak rażących błędów, genialnie wykonana walka i stopnie jej zaawansowania (nie jestem w stanie pojąć, jak mogli zastąpić to tym czymś, bo walką tego nie można nazwać w risenie 2 i 3...) prze genialny sountrack od KaiRo, grafika jak na 2009 rok wygląda znakomicie. Zdecydowanie szczytowy moment dla studia Piranha Bytes, zastanawia mnie naprawdę jak mogli zrezygnować z tak znakomicie zaprojektowanego systemu walki, który oczywiście wymagał pewnych szlifów, i zastąpić go całkiem nowym koszmarnym systemem walki z 2 i 3 i nie jako kontynuowany w Elexie. Oczywiście, każdy i ja sam powie "nie jest to gothic" i faktycznie klimatem odstaje, nie ma tego czegoś, tej magii która była w gothicu, tego zwyczajnego bycia śmieciem i zbierania rzepy z początkowego rozdizału G2, to jednak dla mnie ta gra jest nie jako wzorem idealnej gry cRPG. Jedyne do czego mogę się przyczepić to mała ilość pancerzy i uzbrojenia, nie czuć za bardzo tego progresu, dostajemy jakieś łachmany u bandytów a potem cyk koniec gry i dostajemy mega uber dupny pancerz który swieci się jak psu jajca, trochę tak nie zbalansowany jest ten progres, i znowu nawiąże tutaj do gothica 2, mianowice ten klimat, gdy w mojej pierwszej grze awansowałem na paladyna, i dostałem pancerz rycerza, i te zdziwienie podchodząc do lothara "o kurde ten paladyn ma inną zbroję niż moja, moja jest jakaś biedna i mniej błyszcząca ciekawe o co chodzi" a dopiero pod koniec dostawało się ten najlepszy pancerz paladyna.

Ta gra jest beznadziejna, przedstawią się tak jak kiczowata bardzo uboga wersja Gothic'a tyle że z lepszą , chodź i tak słabo nawet jak na tamte czasy grafiką. Bardzo mało fabuły i na dodatek bardzo przeciętnej. Dialogi bardzo ubogie jakby pisane przez tępą niemowę, żaden npc nie równa się charakterem z G1 i G2. Muzyka to prymitywne pobrzękiwanie na gitarze, gorzej muzyki nie dało się wrzucić. Aż szkoda rozpisywać się o tym czymś daje 1/10 za zmarnowane 10h przy takim gównie

Po ograniu demka remaku G1 tak mi się zatęskniło za tym klimatem, że postanowiłem sięgnąć po coś od Piranii. Jedynka i Dwójka ograna już tyle razy, a poza tym technicznie jednak trochę odpycha, do Trójki jakoś wracać się nie chce, więc padło na pierwszy Risen. I to doświadczenie najbliżej Gothica, jakie udało się wytworzyć PB po G2 NK. Risen jest bardziej Gothiciem nawet niż G3. Po latach od premiery wciąż prezentuje się bardzo przyzwoicie, a pod względem grywalności bije na głowę masę współczesnych produkcji oraz oba swoje sequele.

Świat - Faranga wygląda świetnie. I czy naprawdę współcześnie trzeba koniecznie prześcigać się w tworzeniu ogromnych, pustych światów? Nie lepiej mniej, a dokładniej i porządniej? Wyspa jest niewielka, ale wypełniona zawartością po brzegi. I zgoda, że pod koniec backtracking już trochę męczy, ale wtedy z pomocą przychodzą runy teleportacji i tempo zostaje zachowane.

Bohater - na charyzmę Bezimiennego z Gothica wielki wpływ miał genialny głos Jacka Mikołajczaka. Na tym Bezi z Risena trochę traci, bo nie dość, że odgrywa go zupełnie generyczny aktor głosowy, to jeszcze brakuje polskiej lokalizacji. Ale w dialogach objawia się podobny szorstki humor gościa, który nie daje sobie w kaszę nadmuchać. W R1 bohater wzbudza znacznie więcej sympatii niż w R2, gdzie mimo tego, że jest bardziej cyniczny, to jednak przez cały piracki setting moim zdaniem trochę traci.

Klimat - Bardziej pasuje mi klimat generycznego fantasy bazującego na późnym średniowieczu, niż quasi-piracki z sequeli. Uwielbiam pirackie i marynistyczne klimaty, ale w wydaniu Capitan Blood lub Wyspy Skarbów, a nie Piratów Z Karaibów. Epoka i archetyp pirata są na tyle klimatyczne, że nie trzeba tam dodawać elementów fantasy lub jeśli już to odrobinkę. A w R2 i 3 mieszanka klasycznej magii, voodoo, tytanów, demonów i piratów to już trochę za wiele. Ale PB ma tendencję do takich koktajli. Elexowa próba połaczniea fantasy, SF i post-apo dała w efekcie strasznie zmutowany płód, który całkiem odpycha od tego świata. A R1 sięga do sprawdzonych elementów i robi to dobrze.

Fabuła - Pierwszy Gothic zrobił coś, czego nie zrobiła potem żadna z gier PB (i w ogóle mało produkcji stosuje ten prosty, ale jakże efektywny zabieg), a mianowicie nie powiedział nam wprost od samego początku z czym przyjdzie nam się mierzyć. Tutaj od razu wiemy, że chodzi o tytanów i na tym historia mocno traci. Ale konflikt między dwoma niejednoznacznymi moralnie organizacjami przedstawiony jest lepiej niż w G1. Tam wybór był między bandą kryminalistów tradycjonalistów, bandą kryminalistów sprzeciwiających się Status Quo i bandą naćpanych fanatyków. Tutaj ocena moralna, motywacje i działania poszczególnych frakcji są bardziej zróżnicowane, przez co do wyboru podchodzi się bardzej emocjonalnie.

Walka - najlepszy system walki jaki udało się urodzić Piraniom. W walce z NPC i stworami humanoidalnymi nic dodać nic ująć. Z mobkami wypada gorzej, bo blok nie na wszystkie stwory działa, a do tego poczwary mają refleks niczym mistrz świata w grze w łapki na amfetaminie i czasem szlag trafia, jak się próbuje trafić takiego sępa. Niemniej walka jest bardzo satysfakcjonująca.

Przez święta pewnie z rozpędu zacznę R2, ale jedyneczka to kanon i klasa i kto nie grał, niech nadrobi.

Jestem ogromnym fanem Gothica.. I obiecałem sobie, że nie tknę Risena, dopóki wszystkich gothiców nie przejdę. I dziś jest ten moment.. Ciesze się pierwszymi chwilami gry, o której wiem że mnie zachwyci.. W życiu są piękne chwile :-)

Po tylu latach i z tego co pamiętam nie myślałem że tak mnie wciągnie jako całość najlepsza część trylogii chociaż i tak jest o wiele gorzej niż w gothicu szczególnie misje, fabuła, postacie czy świat to jest parę rzeczy zrobionych lepiej jak walka która wyszła najlepiej ze wszystkich gier tego studia zapraszam https://www.youtube.com/watch?v=iUuU9BAjhn4&list=PLI2HRQC_mAWQdDQ-1nr9V3CcJM2IUPNn3