The Tomorrow Children

Rozgrywkę obserwujemy z perspektywy trzeciej osoby. Zabawę zaczynamy jako szeregowy proletariusz o najniższym statusie, którego zadaniem jest wydobycie materiałów oraz surowców niezbędnych do rozwoju rodzinnego miasta. Podobnie jak w Minecrafcie i jego licznych naśladowcach, używamy narzędzi, by przekopywać się pod ziemią, ścinać drzewa lub rozkładać na części skamieniałe ciała poległych stworów. Naszym wynagrodzeniem są kartki/kupony, które wymieniamy na nowe umiejętności zwiększające wydajność i siłę naszego robotnika. Z czasem możemy wznosić także różne budynki i inne struktury, a ze znalezionych zasobów konstruować przydatne przedmioty i broń. Ostatecznym celem graczy jest odnalezienie jak największej liczby matrioszek, które zawierają DNA zabitych w kataklizmie ludzi. Po ich sprowadzeniu do miasta zyskujemy kolejnych mieszkańców i robotników, którzy pod naszą nieobecność naprawią uszkodzenia i uzupełnią zapasy. Ciekawym elementem są także wybory burmistrza, które odbywać będą się co parę dni. Ma on zapewniać liczne bonusy związane z gospodarką lub walką.

Siłą The Tomorrow Children jest tryb multiplayer, który w pewnym stopniu przypomina grę Dark Souls. Od czasu do czasu, na naszej drodze napotkamy projekcje innych graczy, którym będziemy mogli pomóc. Świat produkcji jest jednak wspólny i dzielony pomiędzy wszystkimi grającymi, którzy wpływają na jego kształt.

Warto dodać, że produkcja ma dość ciekawą trójwymiarowy oprawę graficzną, czerpiącą inspiracje z ikonografii radzieckiej propagandy. Ten specyficzny styl uzupełnia również marszowa i podniosła muzyka.

Autor opisu gry: Michał Kułakowski