Test gry The Forest - wielki hit czy wieczny Early Access? - Strona 3
The Forest było jednym z pierwszych wielkich hitów wczesnego dostępu, który pociągnął za sobą całą rzeszę naśladowców. Problem w tym, że po przeszło półtora roku od debiutu grywalnej wersji prace nad tytułem wciąż zdają się być dalekie od finiszu.
Ten tekst był przygotowany przed premierą gry.
Jacht i jego okolice to jedna z ciekawszych lokacji do zwiedzenia.
Na szczęście, kiedy już zdecydujemy się na eksplorację, The Forest rozwija skrzydła i przypomina sobie, czym tytuł ten miał być. Obszar gry został powiększony w ciągu minionego roku, głównie o mały fragment zasypanych śniegiem gór, gdzie warunki atmosferyczne dają w kość znacznie mocniej niż na położonych niżej terytoriach. Znacząco przebudowano kompleks podziemnych jaskiń, w których znajdziemy wiele interesujących lokacji i przedmiotów, a także nowych przeciwników. Również na powierzchni wyspy czeka parę nowych niespodzianek – gigantyczny krater kryjący jeszcze niedostępne terytorium czy jacht, wokół którego natrafić można na kilka klimatycznych sekretów. Kiedy – porzuciwszy nasze wiecznie oblężone bazy – rozpoczynamy podróż w nieznane, The Forest na chwilę staje się horrorem, atmosfera robi się znacznie gęstsza, a przeciwnicy w jaskiniach, w przeciwieństwie do swych naziemnych odpowiedników, potrafią przestraszyć. Problem w tym, że bez odpowiednich przygotowań takie wędrówki dość szybko kończą się śmiercią. A przygotowania z kolei trwają długo, gdy jednocześnie musimy odpierać nieskończone legiony przeciwników. Dopiero w trybie multiplayer, mając silne wsparcie, można pokusić się o dłuższe wyprawy.
Wrogowie stracili wiele ze swojej tajemniczości i po kilku powtarzalnych atakach głównie irytują.
The Forest półtora roku po debiucie w programie wczesnego dostępu nie tylko jest grą wciąż daleką od ukończenia, ale także mocno różniącą się w swych założeniach od tego, co obiecywano na samym początku. Twórcy kompletnie poddali się w kwestii uczynienia wrogów inteligentnym, niepokojącym i realistycznym zagrożeniem, zamiast tego stawiając na bezmyślne ataki i przewagę liczebną. Powoli przestaję też wierzyć, że doczekam się sensownie funkcjonującego ekosystemu w świecie gry. Nie oznacza to, że jest ona zła – mimo nie do końca pasującego mi przejścia od mieszanki horroru i symulatora przetrwania do miksu gry akcji i symulatora przetrwania powrót do produkcji Endnight Games był całkiem udany i ponownie spędziłem z nią kilkanaście przyjemnych godzin, wyszukując dodane przez kilka ostatnich aktualizacji nowości.
Gra nadal jest jednym z najładniejszych tytułów niezależnych dostępnych na Steamie.
Tempa prac twórców pochwalić jednak nie mogę – liczba błędów może i została zredukowana, dorzucono też nieco nowych atrakcji, ale wciąż do zrobienia pozostaje tak wiele, że jeśli szybkość wprowadzania nowej zawartości i naprawiania tej już istniejącej nie zostanie znacząco poprawiona, to tytułowi rzeczywiście może grozić łatka „wiecznego wczesnego dostępu”. A przynajmniej brak premiery wersji finalnej w 2016 roku.
