Testujemy grę Skyforge – sieciowe RPG z boskim potencjałem - Strona 4

Pięknie, choć uszy bolą

Na rozwiązania z zakresu mechaniki rozgrywki można trochę ponarzekać, ale jedno twórcom z pewnością wyszło – jest to oprawa graficzna. Każda lokacja wygląda naprawdę fantastycznie i klimatycznie, tekstury, którymi się posłużono, momentami zapierają dech w piersiach, a oprócz tego grę całkiem nieźle zoptymalizowano. Przy maksymalnych detalach wszystko działało płynnie w stałych 50–60 klatkach na sekundę, co nieczęsto spotyka się w grach sieciowych – zwłaszcza tych darmowych. Podczas zwiedzania świata chwilami wręcz zapominałem o absurdalnych modelach postaci, które – pomijając ich przesadną formę – także wykonano wzorowo. Z oczywistych względów żadne masowe RPG nie może stawiać na grafikę rodem z Crysisa, ale to, co zaserwowano w Skyforge, prezentuje się nader satysfakcjonująco Jednocześnie widać, że gra wciąż jest w fazie beta – zdarza się, że jakiś model nie wczyta się poprawnie lub na niebie zaczną wyskakiwać dziwne glicze.

Przeciwnikom krew wręcz zamarza w żyłach na nasz widok.

Równie dobrze nie sposób się jednak wypowiedzieć o dźwiękach, jakie towarzyszą graczowi w trakcie zabawy. Istnieje minimalna szansa, że nagrane głosy to jedynie zastępstwo, ale jeżeli znajdą się one także w finalnej wersji gry, będzie to prawdopodobnie jeden z najsłabszych elementów Skyforge. Pomijając to, o czym już wspominałem – czyli słabo napisane dialogi – wypowiadane kwestie brzmią źle także za sprawą aktorów, którzy wcielali się w poszczególne postacie. Ciągłe skrzeczenie i nadmierna teatralność sprawiały, że nie słuchało się ich przyjemnie.

Kosmiczny kowbojo-pirato-dandys melduje gotowość bojową!

Dla kogo boskość?

Skyforge w swoich założeniach jawi się więc jako produkcja całkiem ciekawa – wcielanie się w bóstwo, możliwość zmieniania klasy w dowolnym momencie, do tego oryginalny jak na MMORPG system walki. Niewątpliwą zaletą gry będzie również oszałamiająca oprawa graficzna, interesujący koncept świata czy niebanalny system rozwoju postaci. Z drugiej strony dostrzegliśmy także kilka wad tej produkcji – ścieżka fabularna wydaje się spłycona, sama walka, która sprowadza się do monotonnego naciskania dosłownie pojedynczych guzików, dość prosta, a i z metamorfozy bohatera zbyt często raczej się nie korzysta.

Bardzo ważnym elementem związanym z „darmowym” MMORPG będzie system mikropłatności – nie wiemy o nim jak na razie zbyt dużo, ale ilość walut i tokenów, które potrzebne są do kupowania poszczególnych przedmiotów, okazuje się tak wielka, że mamy pewne obawy co do zaprojektowania tego elementu gry. Koniec końców, czekamy na Skyforge z ciekawością – czy wyjdzie z tego piękna, acz nudna wydmuszka, czy też pełnoprawny członek rodziny gier MMO, zależy tylko od twórców.