Star Wars Jedi Knight II: Jedi Outcast - recenzja gry

Nie ukrywam, że na tę grę czekałem z wielką niecierpliwością. Zresztą chyba nie tylko ja jeden. Miałem też trochę obaw, bo w wypadku kontynuacji tak wielkich hitów, często zachodzi podejrzenie, że nowa gra nie będzie tak świetna jak poprzedniczki. Już na wstępie mogę zdradzić, że praktycznie nic z mych obaw nie sprawdziło się i zapewniam, że gra jest wyśmienita.

Podobnie jak w poprzednich grach z tej serii, również Jedi Knight 2 obsadza nas w roli Kyle’a Katarna, najemnika, który powierzył swe wszechstronne umiejętności Rebelii będącej w czasie powstania przeciwko Imperium. Kyle przeżył wiele niesamowitych przygód, które fani gier osadzonych w świecie Gwiezdnej Sagi na pewno doskonale pamiętają. Powraca w Star Wars: Jedi Knight 2: Jedi Outcast, ale jest zupełnie innym człowiekiem. Moc, która w nim drzemie nie jest tak silna jak przed laty, a miecz świetlny zawisł na kołku. Doszło do tego, kiedy Kyle chylił się powoli w kierunku ciemnej strony mocy. Postanowił wtedy, że porzuci drogę rycerza Jedi. Zamiast tego zaciągnął się na służbę u Aliantów i wypełniał dla nich przeróżne niebezpieczne misje.

Gra rozpoczyna się w momencie, kiedy Katarn i jego zaufany pilot Jan Ors wypełniają jedno z takich zadań. Otrzymują rozkaz od Mon Mothmy, nakazujący zbadać niepokojące wieści dochodzące z powierzchni planety, którą do niedawna uważano za niezamieszkałą. Podczas rekonesansu, Kyle i Jan odkrywają przerażające fakty. Oto na powierzchni tej spokojnej niegdyś planety mieści się tajna baza Imperium, gdzie tworzona jest armia wojowników będących mieszanką nowoczesnej technologii i mocy.

Cel gry jest bardzo konkretny, ale nikt nie daje gwarancji, że łatwy. Odpowiedzialność za jego wykonanie spoczywa oczywiście na barkach Kyle’a Katarna. Walka z imperialnym pomiotem jest rozłożona na 24 misje, podczas których odwiedzamy 8 całkowicie odmiennych światów. W porównaniu z innymi shooterami gra jest długa i dość trudna.

Wracajmy jednak do lokacji. Niektóre z nich, jak choćby Yavin i Miasto w Chmurach zapewne są doskonale znane wielbicielom Gwiezdnych Wojen. Z kolei kopalnia na Artus i pokłady statku Doom Giver są zupełnie nowe, ale zaręczam, że również niezmiernie interesujące. Jak zwykle spotkacie mnóstwo ludzi. Są to zarówno nowe twarze, jak również doskonale znani i szanowani-Luke Skywalker, Lando Calrissian i Mon Mothma. Zobaczycie się z nimi w niezwykle efektownych przerywnikach filmowych uzupełniających akcję gry. Widać wyraźnie, że autorom gry zależało na pokazaniu umiejętności animacyjnych. Twarze ludzi, z którymi prowadzimy konwersacje są wręcz perfekcyjnie animowane, włączając w to znakomitą synchronizację ruchu warg z głosem i naśladowanie mimiki ludzkiej twarzy. Efekt jest naprawdę powalający na kolana i stanowi klasę samą w sobie.

Oczywiście nie wszystkie postacie, jakie spotkacie w trakcie gry są przyjacielsko nastawione. Przed oczami Kyla przewija się cała galeria wszelkich galaktycznych szumowin, no i oczywiście mnóstwo, mnóstwo storm troopersów (szczególnie w pierwszych pięciu misjach). Prawdę powiedziawszy, w początkowej fazie gry są oni jedynymi przeciwnikami, ale to wcale nie oznacza, że nie odczuwa się radochy, gdy wykańczamy ich kolejne oddziały. Z drugiej strony taki układ jest szczęśliwy, jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że na początku, Kyle nie dysponuje żadną mocą, ani nie ma przy pasie miecza świetlnego, zaś jedyną dostępną bronią jest standardowy karabin imperialny.