Close Combat: First to Fight

18-10-2022. Gra jest ponad miarę przeciętna. Przeciętna grafika , powtarzalne i dość ubogie mapy ( ale też są niektóre bardzo fajne więc nie do końca minus) przeciętny gameplay- idź i walcz z wrogiem. Fatalny ragdoll przeciwnicy latają po planszy hamvy też ( zablokowało mi to jedno misje) dużo błędów i problemy z graniem na win 7. Ma swoje momenty -wzywanie artylerii jest fajne i samo strzelanie nie zawodzi. Ogólnie jednak duży średniak

Close Combat: First to Fight - recenzje graczy

Dziwny tytuł. Z jednej strony gra aspiruje do miana realistycznej, a z drugiej wykłada się na podstawach. Mamy więc autentyczną broń (amerykańscy marines używający M16A4 zamiast M4A1), teoretyczny nacisk na taktykę i niezgorsze AI drużyny (rzekomo bazujące na programach treningowych USMC), a z drugiej dziwne osiągi sprzętu (czasem seria z M16 nie wystarcza, by położyć niemilca), niekiedy łatwiejsze granie za pomocą spray’n’pray i niemalże nieistniejące AI wroga – z reguły idą pod lufę, z rzadka chowając się za przeszkodami. Fabuła to typowy dla okresu political bulls… fiction: premier Libanu został ewakuowany z kraju, a w stolicy zapanował chaos dzięki wspieranym przez Iran buntownikom oraz interweniującym siłom syryjskim. Jako dowódca trzech amerykańskich gierojów gracz ma zaprowadzić porządek.
Generalnie początek nie jest zły, można poczuć się podobnie jak w pierwszym Ghost Recon. Ma się też do dyspozycji wsparcie snajperów, moździerzy czy śmigłowców, gdy zrobi się za gorąco. Niestety czar szybko pryska, gdy odkryje się wspomniane kretyńskie AI przeciwników oraz powtarzalność poziomów i ich nienajlepsza konstrukcja – do tego nie pomaga tu recykling tekstur i modeli (choć nie jest tak źle jak w odległym Mass Effect). Frustrujących momentów właściwie brak, mimo niemożności zapisania gry w dowolnym momencie – chechpointy są rozłożone gęsto i rzadko trzeba powtarzać jakiś etap. Dźwięk nie porywa, muzyka to kompletne tło, o którym zapomina się zaraz po skończeniu rozgrywki, a głosy są co najwyżej przeciętne. Plusy? Jak na 2005 rok grafika miejscami jest niezła, a i sterowanie drużyną nie należy do niewygodnych. Do tego, gdy gra zaczyna już naprawdę przynudzać, akurat się kończy hehe (na normalnym poziomie trudności przejście zajęło mi około 5h).
Generalnie trudno się dziwić gniewowi fanów cyklu, skoro zamiast hardcorowego RTSa dostali takie dziwne coś. Wszystko powyższe sprawiało, że podczas rozgrywki miałem dziwne uczucie, iż gram w budżetowy tytuł od CI na silniku Chrome… Grę zakupiłem w okolicach 2009 za jakieś 15 złotych i istotnie nie jest więcej warta. Średni średniak.
Rok później podobna rzecz stała się z serią Commandos, jednak – mimo bolączek – jest to lepszy tytuł niż First to Fight.

Uboga pod każdym względem. AI kuleje (drużyny jak i wrogów), brak jakiejkolwiek taktyki (chociaż są opcje taktyczne - bardzo skąpe), graficznie mało różnorodna, słaby balans broni i udźwiękowienie.

nie znam tej gry ale coś przeczuwam, że Opek jedzie ją na głowę :)