Double Dragon: Neon

Double Dragon: Neon to odświeżona wersja klasycznej japońskiej chodzonej bijatyki Double Dragon. Gra pojawiła się po raz pierwszy w salonach arcade w 1987 roku, a w latach 90. była wielokrotnie przenoszona na domowe konsole i doczekała się wielu kontynuacji. Producentem uwspółcześnionej edycji przeboju z automatów jest amerykańskie studio WayForward. Deweloper od lat tworzy tytuły na wszystkie najważniejsze platformy sprzętowe, a jego najbardziej znane gry to: Aliens: Infestation, BloodRayne: Betrayal, Contra 4 oraz Silent Hill: Book of Memories.

Historia przedstawiona w Double Dragon: Neon jest równie banalna i nieskomplikowana jak ta sprzed ponad dwudziestu lat. Ponownie wcielamy się w Billy`ego lub Jimmy`ego, bliźniaków o nazwisku Lee, specjalizujących się w ulicznych sztukach walki. Bohaterowie wkraczają na teren jednego z groźnych gangów, który porwał ich wspólny obiekt westchnień – dziewczynę o imieniu Marian.

Cel zabawy jest prosty i nie odbiega od tego, do czego przyzwyczaiły nas inne chodzone bijatyki. Postacie graczy przemieszczają się w jednym kierunku po nieskomplikowanych dwuwymiarowych planszach, a ich zadaniem jest eliminacja kolejnych fal wrogów i kolejnych bossów. Bohaterowie dysponują zasobem zróżnicowanych ciosów, mogą też posługiwać się znalezioną bronią (noże, pałki) oraz elementami otoczenia (skrzynie, beczki). W każdej chwili do rozgrywki może przyłączyć się inny gracz, zarówno za pośrednictwem sieci jak i lokalnie, po podłączeniu drugiego pada. Wartą odnotowania ciekawostką jest to, że twórcy wprowadzili do gry przeciwników oraz lokacje, które pojawiły się w najpopularniejszych odsłonach Double Dragon, co powinni docenić wieloletni fani serii.

Oprawa graficzna tytułu jest hołdem złożonym stylistyce lat 80., przez co jest bardzo kolorowa, a miejscami kiczowata. Przeciwnicy ubrani są w charakterystyczne stroje znane każdemu miłośnikowi popkultury z tamtego okresu, a do naszych uszu dociera muzyka zgodna z duchem epoki. Postacie oraz niektóre elementy scenografii wykonano w trójwymiarze, wielowarstwowe tła pozostają jednak dwuwymiarowe.

Ostatnia modyfikacja 10 stycznia 2014