Predator: Concrete Jungle

Zważywszy na fakt, że w trakcie walki Predator jest sam, a jego rywali setki, autorzy dość starannie wyrównali tą dysproporcję, wyposażając Obcego w zabójcze umiejętności i uzbrojenie. Na pierwszy ogień idą cztery tryby postrzegania otoczenia (Thermal Scan, Neural Scan, Prey Scan i Tech Scan), pozwalające zlokalizować przeciwnika w najgłębszych zakamarkach miejskiej dżungli, bez względu na panujące warunki (porę dnia, przejrzystość powietrza, zurbanizowanie terenu). Bohater może jednorazowo przenosić trzy rodzaje uzbrojenia. Walka jest bardzo widowiskowa, a niektóre łączone w kombosy uderzenia (np. kombinacja ataku dwuostrzowej włóczni i zamontowanych na przegubie szpikulców) szerzą prawdziwą destrukcję w szeregach wroga. Arsenał jest zresztą bardzo szeroki i do wyboru jest wiele akcesoriów, znanych choćby z filmów, np. słynne działko plazmowe (z trójkątnym celownikiem), super-ostry dysk, przepoławiający ludzi na pół, żelazne strzałki, przyszpilające przeciwników do ścian itd.

Gier z Predatorem w roli głównej jest wiele, ale po raz pierwszy zastosowano widok z perspektywy trzeciej osoby. Wymagało to dokładnego zaplanowania animacji ruchów Obcego, ale efekt jest godny podziwu – kosmita może się czołgać, skakać, wspinać, nurkować itd. Autorzy położyli duży nacisk na szczegółowe odwzorowanie „miejskiej dżungli”, nie zapominając o efektach towarzyszących walce: rozbłyskach eksplozji, buzującym ogniu, smugach wystrzałów itp. Do tego dochodzi ciekawy bajer w postaci „przezroczystości” Predatora, zmieniające się warunki pogodowe oraz wiele innych smaczków graficznych.

Niestety, w „Predator: Concrete Jungle” nie ma możliwości zabawy wieloosobowej, ponadto z racji występowania wielu brutalnych i krwistych scen przeznaczona jest wyłącznie dla starszych graczy.

Autor opisu gry: Marek Czajor