skradanka
stealth game
Odmiana gier akcji, w której preferowaną metodą wykonywania zadań jest pozostawanie w ukryciu, w związku z czym premiowane jest ciche poruszanie się i unikanie otwartej konfrontacji z przeciwnikami. Skradanki oferują nieco mniejsze tempo akcji niż pokrewne produkcje, jako że wykonanie misji zazwyczaj wymaga opracowania odpowiedniej taktyki i cierpliwego czekania na właściwy moment, by ją zrealizować.
W grach zaliczanych do gatunku stealth najczęściej protagonistami są szpiedzy, złodzieje, zabójcy, antyterroryści bądź zwiadowcy, a więc przedstawiciele profesji nieodłącznie kojarzących się z działaniem w ukryciu. Stawiane przed graczem zadania wiążą się m.in. z infiltrowaniem wrogich baz, wykradaniem dokumentów, odbijaniem zakładników czy uśmiercaniem prominentnych osób. Wymaga to stosowania przemyślanych taktyk, pozwalających bohaterowi pozostać niezauważonym (krycie się w cieniu, bezszelestne poruszanie się, szybkie i ciche eliminowanie przeciwników).
Mechaniki skradanki są też stosowane w grach, których protagonistami są dzieci bądź osoby, które mierzą się z zagrożeniem, z którym nie są w stanie podjąć wyrównanej walki (potwory, demony, gigantyczne roboty itp.). W takim wypadku elementy stealth służą podkreśleniu dysproporcji sił między protagonistą, a jego otoczeniem, zmuszając gracza do dbania o jego bezpieczeństwo i rozważnego planowania kolejnych posunięć.
Za prekursorów współczesnych skradanek uznaje się takie tytuły jak Castle Wolfenstein (1981) i Metal Gear (1987). Gatunek ukonstytuował się jednak dopiero pod koniec lat 90. ubiegłego wieku wraz z sukcesem gier Metal Gear Solid, Tenchu: Stealth Assassins oraz Thief: The Dark Project.