Reżyser Czarnej Pantery składa hołd Chadwickowi Bosemanowi

Po raz pierwszy zobaczyłem Chada w akcji na planie zdjęciowym Kapitana Ameryki: Wojny bohaterów. Miałem wtedy zdecydować o tym, czy wezmę się za reżyserię Czarnej Pantery. Nigdy nie zapomnę oglądania scen z jego udziałem – jednej ze Scarlett Johansson jako Czarną Wdową i drugiej z prawdziwym tytanem afrykańskiej kinematografii, czyli Johnem Kani w roli ojca T’Challi, króla T’Chaki. W tamtym momencie zrozumiałem, że chcę zrobić ten film. Kiedy Scarlett ich opuściła, Chad i John zaczęli rozmawiać w języku, którego nigdy wcześniej nie słyszałem. Brzmiał znajomo, pełen podobnych dźwięków i akcentów, jakie wydają czarnoskóre dzieci w USA. […] Miał on pewien rodzaj muzykalności, poczucia afrykańskiej mocy i pradawności.

Po obejrzeniu filmu spytałem jednego z producentów, Nate’a Moore’a, właśnie o rzeczony język: „Wymyśliliście go sobie?”. Nate odpowiedział: „To Xhosa, ojczysty język Johna Kaniego. On i Chad zdecydowali się odegrać w nim scenę, a my na to przystaliśmy”. Pomyślałem sobie. „On właśnie nauczył się paru linijek tekstu w innym języku, tego samego dnia?”. […] Już wtedy byłem zachwycony jego zdolnościami aktorskimi.

Zauważyłem, że Chad był pewnego rodzaju anomalią. Wiecznie spokojny. Pewny swego. Dociekliwy. Ale i miły, pocieszający, z najcieplejszym śmiechem na świecie. Z oczami, które widziały dużo więcej jak na jego wiek, choć nadal potrafiły zaświecić niczym dziecku, które właśnie coś po raz pierwszy zobaczyło. […]

W afrykańskiej kulturze używamy terminu „przodkowie” i określamy nimi kochanych przez nas ludzi, którzy odeszli z tego świata. Z niektórymi jesteś spokrewniony. Z niektórymi już nie. Miałem ten zaszczyt kręcenia scen wraz z Chadem, a ten jako T’Challa komunikował się z przodkami Wakandy. […] Od czasu kiedy go poznałem, przodkowie zaczęli przez niego przemawiać. Nie jest sekretem to, że potrafił w umiejętny sposób sportretować najważniejsze cechy naszych najbliższych. Nie mam wątpliwości, że nadal będzie w nas żył. […] Wiem także, że zaopiekuje się nami wszystkimi do czasu naszego następnego spotkania.