Powrót w wielkim stylu. Kultowa strategia w nowym wydaniu ma 92% pozytywnych ocen na Steam i przyciąga tłumy
Ominął mnie fenomen tej gry a do tego nawet żaden znajomy w to nie grał. Co innego takie HoMM III.
Jedak zrozumiałe jest że graczy przyciągał zapewne dubbing oraz klimat, który lubimy dzięki historii Polski.
Co mają krucjaty do historii Polski? Dubbing był, i to całkiem niezły, ale liczył się przede wszystkim jedyny w swoim rodzaju miks citybuildera i RTSa. To jedna z niewielu gier, a ówcześnie może jedyna, gdzie można było tak szczegółowo zaprojektować zamek. AoE i inne tego typu gry raczej stawiały na uproszczone konstrukcje, bo ciężar leżał gdzie indziej.
Gra broni się samą swoją kultowością, bo tak szczerze powiedziawszy to ta Definitive Edition jakiegoś szału nie robi.
Chociaż i tak jest lepiej niż przy odświeżeniu jedynki, w którym nowa treść koncepcyjnie była w większości bardzo słaba. Dodatkowe kampanie miały kiepściutką fabułę w porównaniu do kampanii głównej, nie zachowywały spójności z linią oryginału w kwestii antagonistów (którzy się w nich niczym nie różnią) oraz samego prowadzenia narracji (pozbawionej jakichkolwiek postaci, dialogów itd), a ich misje wahały się od całkiem udanych i pomyślanych, po beznadziejne już z samego założenia (jak np. te polegające na "przebijaniu się" przez kolejne kaniony). Jednocześnie zabrakło najbardziej oczekiwanej nowej treści, jak tryb potyczki, czy nowe jednostki i budynki.
W Krzyżowcu kampanie już w oryginale nie trzymały poziomu tej z jedynki, to te nowe z odświeżonej wersji aż tak bardzo nie odstają poziomem i narracją. Do tego, poza nowymi misjami dostaliśmy już przynajmniej jakieś nowe jednostki, budynki, czy bohaterów.
Tylko co z tego, jak te nowe jednostki to tak naprawdę dołożenie drugiego obozu najemników, tyle że pozbawionych jakiegoś wspólnego mianownika i mieszających całkiem sensowne rozszerzenie arabskiego rostera (np. harcownicy, czy jeźdźcy na wielbłądach) z jakimiś wymyślnymi bzdurami bez związku z epoką, albo i w ogóle jakimkolwiek miejscem i czasem w historii (np. "burzyciele", czy "czatownicy"). Z bohaterami trochę lepiej i nawet pasują do reszty, nie licząc może tej Kahiny wytrzaśniętej z innej epoki i regionu, byle by mieć coś co pomoże spełnić parytety. W ogóle to śmieszne zacięcie na tym punkcie bije po oczach, nie dodano ani jednego nowego modelu jednostek dla krzyżowców, ale już na wymodelowanie żeńskich odpowiedników dla wszystkich rodzajów lordów to mocy przerobowych im jakoś starczyło. O wykreowaniu jakichś oddziałów "lansjerek" to już nawet nie wspominam... Nowe budynki porażka, drugi obóz najemników z inną plandeką i meczety zamiast kościołów wyglądające jak z moda, w ktorym ktoś na chama posklejał różne assety, doklejając nieudolnie minarety (chociaż sama idea uspójnienia tematu religii oczywiście ok). Brak przy tym jakichś nowych łańcuchów produkcyjnych, surowca, czy czegokolwiek.
Nie są to może rzeczy niszczące odbiór oryginału (w Krzyżowcu 2 bywały gorsze), no ale szału też nie robią. Tak na prawdę największym plusem (poza odświeżoną grafiką rzecz jasna) są większe rozmiary map i różne usprawnienia QoL z nowymi opcjami w interfejsie. Czyli coś na poziomie darmowego patcha. Znowu natomiast zabrakło najbardziej wyczekiwanych nowości, jak np. usprawnienie debilnego AI przeciwników, czy lepszy balans jednostek.
Fajnie, że będą nowe DLC, obawiam się jednak, że będą kontynuacją błądzenia we mgle i mieszania jako takiego rozwoju wizji oryginału z nietrafionymi koncepcjami, przy skrupulatnym pomijaniu realnych problemów i potrzeb tej gry (bo to już wymaga więcej zachodu).
Fajna gra, miło zapisała się w moich wspomnieniach. Jednak grać raz jeszcze w to samo nie zamierzam. W ogóle wysyp odświeżonych staroci jest w ostatnich latach ogromny. Niemniej może to i dobrze w niektórych przypadkach, współcześnie jest dużo mniej tak fajnych gier jak tych wydawanych lata temu.
