Dajcie ludziom od Chorus do zrobienia Gwiezdne wojny
Słyszeliście o grze Chorus? Pewnie nie, a szkoda, bo to świetna kosmiczna strzelanina, która zaskakuje nie tylko ładną oprawą, ale też solidną mechaniką rozgrywki. Taką, którą bez problemu sprawdziłaby się w rozwałce w uniwersum Gwiezdnych wojen.
Od lat podczas tworzenia różnego rodzaju podsumowań próbujemy wskazać „najlepsze gry, w które nikt nie grał”. Nie ukrywam, że zawsze mieliśmy z tym spory kłopot, bo choć wiele znakomitych produkcji nie zdobywa takiej popularności, na jaką de facto zasługuje, to potrafi zakręcić się koło nich grupa oddanych fanów, która sama z siebie zrobi im znakomitą reklamę w sieci. Odnoszę jednak wrażenie, że przypadek ten nie dotyczy gry Chorus, która od blisko pięciu miesięcy jest dostępna na pecetach i konsolach. Sam dowiedziałem się o niej przypadkiem i teraz naprawdę dziwię się, że shooter wyprodukowany przez należące do firmy Deep Silver studio Fishlabs nie odbił się szerszym echem.
Chorus to kosmiczna strzelanina, w której nasz statek obserwujemy z perspektywy trzeciej osoby. Nie wymyśla ona koło na nowo i nie serwuje jakichś rewolucyjnych rozwiązań, chyba że za takie uznamy różne moce specjalne Nary – pilotki myśliwca – pozwalające np. natychmiast teleportować się za atakującego nas wroga. Chorus oferuje po prostu solidną dawkę akcji, a bardzo dobrze zrealizowana mechanika rozgrywki sprawia, że sam proces strzelania jest cholernie satysfakcjonujący. Produkt studia Fishlabs ma jeszcze jedną zaletę – nieustannie udostępnia nowe bronie i zwiększa zdolności bohaterki, praktycznie do samego końca kampanii, więc czujemy, że cały czas rośniemy w siłę. W grach, które walką stoją, jest to bardzo istotne.
Oczywiście Chorus nie jest produktem na „dziesiątkę”, bo gra ma też swoje wady. Najbardziej zmęczyła mnie fabuła, której deweloperzy poświęcili zaskakująco sporo uwagi. Tajemniczy wróg pragnący zniszczyć nasz świat, wizje bohaterki i rozdmuchane rozterki moralne – tego wszystkiego było trochę za dużo. Żywiołowe starcia w kosmosie i całkiem pomysłowe misje (co ciekawe, te najlepsze zaserwowano na sam koniec) pozwalają jednak przymknąć na te mankamenty oko. Ocena użytkowników na poziomie 85% pozytywnych recenzji na Steamie pokrywa się na tę chwilę z moją, przy czym nie żałuję żadnej z 27 godzin, które przeznaczyłem na rozwałkę.
O strzelaninie tej wspominam jednak nie tylko dlatego, że po prostu mi się ona podoba. Mam nadzieję, że na ten produkt, podobnie jak ja, zwrócą też uwagę decydenci z Lucasfilmu, którzy zapewne chcieliby zobaczyć więcej gier osadzonych w uniwersum Gwiezdnych wojen. Grając w Chorus, często łapałem się na tym, że zamiast statku Nary chętnie zobaczyłbym X-winga, a zamiast strzelać do dziwacznych statków Bezlicych, porozwalałbym TIE Fightery. Shadows of the Empire, stare gry z serii Rogue Squadron – brakuje mi takich prostych starwarsowych shooterów i liczę na to, że ludzie z Lucasfilmu o tego typu produkt się pokuszą. Doświadczony team już jest, gotowa mechanika rozgrywki też, wystarczyłoby to ubrać w odpowiednie szaty i gotowe. Jedno jest pewne, taki tytuł zapewne nie przeszedłby bez echa.
ZAPISZ SIĘ DO NEWSLETTERA
Ten tekst powstał z myślą o naszym newsletterze. Jeśli Ci się spodobał i chcesz otrzymywać kolejne felietony przed wszystkimi, zapisz się do newslettera.
Komentarze czytelników
Rufjan Konsul
Zamówiłem przed premierą jeszcze na ps5 i niestety model lotu jest słaby, do tego jeszcze są misje które wymuszają jakieś zabawy funkcjami lotu (te niby 'drifty'), których normalnie nikt nie używa. Za wzór latania w kosmosie nadal stawiam Everspace (wersja VR jest nie do przebicia jeśli chodzi o immersje) a w Chorusie niestety mam poczucie, ze latam czołgiem. Fabuła niestety męczy bułę strasznie, pewnie się w końcu zmuszę do przejścia do końca ale na razie się zniechęciłem. Co do Star Wars: jako fan klasycznego Tie Fightera i Xwinga (Można latać myszką na symulatorach? Można.) pokładałem ogromne nadzieje w Squadronsach (tym bardziej, że obsługuje tryb VR) ale po 3 misjach odinstalowałem - tragiczny model lotu i dziecinnie naiwna fabuła. Po jakimś miesiącu zrobiłem drugie podejście i nadal nie dało się w to grać. Więc chyba już nie liczę na to, że w świecie symulatorów SW pojawi się coś wartego uwagi.
Po cichu trzymam kciuki, że twórcy Everspace 2 dodadzą tryb VR, wtedy znów będzie gdzie latać :) Z jednej strony strasznie szkoda, że już nie robią takich "symulatorów" kosmicznych jak Wing Commander czy Freespace, z drugiej chyba mimo wszystko by się nie obroniły dziś. Choć może skoro wróciła moda na boomer shootery to i moze boomer space simy wrócą? :)
Mitsuki Generał
Przecież jakiś czas temu wyszło Star wars Squadrons. Które może małe ale dało sporo frajdy. Spodobały mi się postaci po obu stronach konfliktu. No i miło było w końcu zobaczyć Starhawka w akcji
Mona_Lisa Pretorianin
sprawdziłaby się w rozwałce w uniwersum Gwiezdnych wojen
Problem w tym, że w dobie Disneya słowa "rozwałka" i "Gwiezdne wojny" nie mają prawa znaleźć się obok siebie.
Mówca Umarłych Generał
Nie grywam za często w tego rodzaju gry, jedną z nielicznych które dobrze wspominam to dość już stary Freelancer, a z ostaniach Strike Suit Zero.
Do czasu ukazania się dema gry Chorus miałem ten tytuł na liście życzeń (PS4). Po ograniu dema i wywaleniu go z konsoli, równie szybko Chorus wyleciał z listy życzeń. Sterowanie w tej grze jest koszmarne, a ja szanuję swój czas na tyle, by nie tracić go na takie potworki.
zanonimizowany1124218 Generał
Nie jestem pewien czy ta firma dźwignęłaby takie potężne uniwersum.
Chorus miał masę wad i uproszczeń a ja potrzebuję czegoś więcej od Star Wars niż gier zbliżonych poziomem do indie.
Szczególnie po porażce Disneya z sequelami.
GRYOnline.pl:
tvgry.pl:
