Stacklands

Mechanika

Stacklands oparto na identycznym schemacie, co wiele innych gier survivalowych i rolniczych. Naszym zadaniem jest zbudowanie prosperującej wioski, co wymaga poszukiwania surowców, stawiania budynków i wytwarzania przedmiotów. Aspekt survivalowy przejawia się z jednej strony koniecznością zadbania o zapasy jedzenia dla mieszkańców, z drugiej – obecnością wrogich stworów pokroju niedźwiedzi i goblinów. Z czasem trafiamy też na dziwniejsze znaleziska.

Jednakże tu operujemy nie jako pojedyncza postać lub nawet grupa wieśniaków. Cała rozgrywka opiera się na zagrywaniu kart w celu wykonania czynności typowych dla gatunku. Przykładowo możemy przenieść kartę wieśniaka na krzak jagód, by stopniowo zdobywać te jako osobne karty. Tak samo reprezentowane są wszystkie inne surowce, jak również uzbrojenie, potwory, budynki etc. To samo dotyczy tzw. pomysłów, czyli schematów wytwarzania, które dają nam dostęp do nowych przedmiotów i konstrukcji.

Walki toczą się w trybie turowym, aczkolwiek nie mamy żadnej kontroli nad samym starciem. Bitwy rozgrywane są automatycznie, a na ich wynik możemy wpłynąć tylko poprzez wyposażenie wieśniaków w karty broni bądź nakazanie im ataku w grupie. W obu przypadkach pozwoli to naszym ludziom użyć specjalnych zdolności bojowych.

Stacklands zapożyczyło też mechanikę paczek z kartami z kolekcjonerskich karcianek pokroju Hearthstone’a. Nadmiarowe karty możemy sprzedać, by zakupić wybrany pakiet zestawu uzupełniającego. Każdy z nich skupia się na wybranej dziedzinie, czy to rolnictwie, czy też stawianiu budynków.

W ogólnym rozrachunku Stacklands skupia się raczej na spokojnej, relaksującej rozgrywce, a całą grę można ukończyć w kilka godzin.

Tryby gry

Stacklands oferuje wyłącznie rozgrywkę dla jednego gracza. Jedną z pierwszych aktualizacji dwa alternatywne tryby gry: pokojowy (który zapewnia łatwiejszą rozgrywkę) oraz krótkiego księżyca (dla osób szukających większego wyzwania).

Kwestie techniczne

Jako że cała gra opiera się na kartach, w Stacklands nie znajdziemy szczegółowych lokacji i modeli postaci. Przeciwnie, dwuwymiarowa oprawa wizualna jest minimalistyczna nawet w porównaniu z wieloma innymi karciankami. Rysunki na kartach i tła plansz narysowano z niemal dziecięcą prostotą i próżno tu szukać widowiskowych efektów specjalnych.

Autor opisu gry: Jakub Błażewicz