Limit Theory

Limit Theory to kosmiczny sandbox. Na początku rozgrywki otrzymujemy skromny statek kosmiczny, a co z nim zrobimy zależy tylko od nas samych. Gracze mogą m.in. postawić na karierę najemnika wykonującego niebezpieczne misje bojowe, zająć się odkrywaniem nowych sektorów, wydobyciem surowców lub skoncentrować się na handlu.

Za każdym razem świat generowany jest proceduralnie, więc całość można przechodzić wielokrotnie bez uczucia nudy. Losowość uniwersum obejmuje nie tylko lokalizację planet, ale również zamieszkujące galaktykę frakcje, dostępne uzbrojenie i statki, misje, stacje kosmiczne, postacie niezależne i obecne surowce. Sterowanie w Limit Theory przypomina typowe zręcznościowe symulatory kosmiczne. Samodzielnie kierujemy każdym ruchem statku i osobiście pociągamy za spust. Gra umożliwia przełączanie między kamerą umieszczoną poza kadłubem, a widokiem z kokpitu. Cały świat gry żyje własnym życiem. Sztuczna inteligencja kieruje decyzjami i działaniami zarówno pojedynczych jednostek, jak i całych imperiów. Frakcje toczą między sobą wojny i prowadzą wymianę handlową. Nieraz natkniemy się na wielkie gwiezdne bitwy, konwoje czy blokady. Im bardziej wzrośnie nasza potęga, tym bardziej będziemy w stanie wpływać na wydarzenia w całym kosmosie.

W późniejszych fazach rozgrywki gracz może zgromadzić własną flotę, którą pokieruje niczym w grach RTS. Pojawia się nawet opcja podboju terytoriów i założenia własnego imperium. Co godne pochwały, nie spędzamy całej rozgrywki w pustce kosmicznej. Zamiast tego możemy lądować na planetach i cumować w stacjach kosmicznych. Miejsca te są centrami cywilizacyjnymi, gdzie odwiedzimy sprzedawców statków i fabryki, podejmiemy się nowych zadań, spotkamy się z przedstawicielami frakcji i wysłuchamy plotek.

Autor opisu gry: Adrian Werner