Jitter

Twórcy dzieł science fiction mają tendencję do straszenia nas sztuczną inteligencją, która może doprowadzić do zagłady ludzkości, jeśli uzna takie rozwiązanie za optymalne. Niezależne ukraińskie studio Berko Games w swojej kosmicznej grze akcji pod tytułem Jitter udowadnia jednak, że wcale nie musi to być regułą, a zaawansowana SI może dbać o bezpieczeństwo podlegających jej ludzi… a przynajmniej większości z nich i robić to tak długo, jak długo nie zagraża to powodzeniu jej głównej misji.

Gameplay

W Jitter wydarzenia oglądamy z lotu ptaka.

Kosmiczna kolonia górnicza

Podczas rozgrywki wcielamy się w eksperymentalną AI, która kontroluje statek kosmiczny operujący w pasie asteroid, gdzie mieści się kolonia górnicza. Realizując postawione przed nami zadania, przemierzamy ten skrawek kosmosu, gromadzimy moduły służące nam do rozbudowy statków i baz, ratujemy ocalałych oraz dołączamy ich do swojej załogi, a także walczymy z przeciwnikami, wśród których znajdziemy zarówno piratów, jak i obce formy życia.

Walka z przeciwnikami

Starcia wymagają od nas nie tylko zręczności i refleksu, lecz również zmysłu taktycznego. Obiekty takie jak statki, placówki oraz asteroidy, są bowiem podatne na destrukcję, co można wykorzystać na własną korzyść; należy jednak pamiętać, że taką samą możliwość mają nasi przeciwnicy. Walka toczy się przy tym niejako na dwóch płaszczyznach – na zewnątrz, gdzie kontrolujemy nasz statek, oraz wewnątrz, na pokładzie, gdzie wydajemy polecenia naszym podkomendnym.

Załoga

A skoro mowa o załodze – wśród jej członków prym wiodą kluczowe postacie, z których każda posiada własną historię, osobowość oraz umiejętności wpływające na rozgrywkę. Nie warto narażać ich życia, gdyż śmierć głównego bohatera jest równoznaczna z końcem gry.

Modyfikacje statku

Tytuł oddaje nam do dyspozycji szeroki wachlarz modyfikacji, którym możemy poddawać nasz statek. Gra umożliwia wzbogacanie go o różnorodne moduły, a także odrzucanie ich, kiedy zachodzi taka potrzeba (na przykład w momencie, gdy musimy uciekać przed nieprzyjaciółmi i chcemy pozbyć się spowalniających nas składowych). Alternatywnie możemy zarządzać zasilaniem, kalibrując i przekierowując tlen oraz moc do modułów, których najbardziej potrzebujemy w danym momencie (co może wiązać się z koniecznością poświęcenia mniej istotnych członków załogi).