Hyperdimension Neptunia Re;Birth 2: Sisters Generation

Fabuła tytułu przedstawiona jest z przymrużeniem oka. W dialogach postacie często łamią tak zwaną „czwartą ścianę”, zwracają się bezpośrednio do graczy, bądź zdając sobie sprawę z tego, że występują w grze, wytykając jej wiele charakterystycznych dla japońskich RPG schematów i rozwiązań mechanicznych. Gracze znajdą tu też wielu nawiązań do sytuacji w branży lub odniesień do konkretnych tytułów i popularnych gatunków.

Podobnie jak w pierwszej części, większość czasu gry spędzimy na eksploracji różnych podziemi i zamkniętych lokacji oraz walce z napotkanymi tam przeciwnikami. Aby zabawa nie była zbyt monotonna, urozmaicona jest przerywnikami fabularnymi. Są one zrealizowane w standardowy dla tego typu produkcji sposób. Dialogom czytanym przez aktorów towarzyszy wyświetlany u dołu ekranu tekst oraz duże portrety uczestniczących w nich postaci.

Turowy system walki pozwala na uczestnictwo w potyczkach maksymalnie ośmiu bohaterek. Bezpośrednio w walce biorą udział jedynie cztery z nich, pozostałe zajmujące drugi szereg spełniając rolę wsparcia. Do każdej z pomocniczych postaci przypisujemy jedną wojowniczkę, którą będzie dzięki temu leczona, a jej ataki i obrona wzmacniane odpowiednimi zdolnościami. Tak jak w pierwszej części, system walki polega w głównej mierze na wykonywaniu kombinacji różnych ataków i transformacjach bohaterek w ich silniejszą „boską” formę, za którą „płacimy” zdobywanymi w czasie pojedynku punktami. Widząc poruszających się po mapie wrogów, możemy teraz samodzielnie unikać lub inicjować potyczki. Dodatkowo w walce pomagają nam summony, którymi są postacie znane z gier wyprodukowanych przez deweloperów występujących w Neptunii; reprezentują one zarówno klasyczne tytuły Segi jak i nowsze gry, takie jak Atelier Totori.

Oprawa graficzna gry nie uległa znaczącym zmianom względem oryginału, twórcy zmodyfikowali drobne elementy, takie jak interfejs czy mapy. Na uwagę zasługują pełne detali projekty postaci oraz grafiki 2D. Niestety, nadal trójwymiarowe modele postaci i stworów, jak i lokacje cierpią z powodu niskiej jakości tekstur i małej ilości polygonów.

Autor opisu gry: Michał Harat