Hoa

Platformówka, której oprawa audiowizualna jest największym atutem. Wykonanie artystyczne jest na naprawdę wysokim poziomie, słusznie porównywane do starych azjatyckich filmów, głównie ze studia Ghibli. Plansze olśniewają kolorystyką, kunsztem rysowników oraz doborem barw. Nie wszędzie tak jest, bo podwodny świat w porównaniu z resztą wypada słabo, ale i tak jako całość grafika jest najmocniejszym punktem Hoa. Wizualiom próbuje dorównać muzyka, która świetnie współgra z tym, co widzimy na ekranie. Muzyka jest bardzo dobra, kojąca, relaksująca (tam, gdzie trzeba) i świetnie jej się słucha. I to kolejny element na wysokim poziomie. Reszta rzeczy już niestety oprawie audiowizualnej nie dorównuje, ale to nie oznacza, że jest źle.Gameplay jest prosty, nieskomplikowany i nie sprawia przez większość czasu jakichkolwiek trudności. Nie jest to platformówka z jakimiś wymagającymi zagadkami, nie jest to produkcja, w której liczy się zręczność, ani precyzja. Brniemy naszą bohaterką przez kolejne światy nie napotykając jakichkolwiek przeszkód. Jedynie ostatnia „kraina” może sprawić trudności, gdyż bawi się fizyką i trzeba czasami się „przestawić”, aby poprawnie przejść jakiś fragment planszy.Przemierzając poszczególne krainy mamy zawsze do odszukania kilka złotych motylków oraz odnalezienie kilku konkretnych miejsc z symbolem. Wykonując dane zadanie dostajemy od najważniejszej istoty w krainie moc, która pozwala nam na pokonywanie przyszłych przeszkód. Są nimi np. podwójny, skok, odbicie, pchnięcie itp. Czyli nic szczególnego. Ot rzeczy, które ułatwiają rozgrywkę, ale są też przeważnie absolutnymi podstawami rozgrywki w platformówkach.Tło fabularne jest mega sztampowe. Twórcy nie poszli w kierunku czegoś oryginalnego, tylko zaserwowali to, co często pojawia się w grach, czyli roboty/technika niszczące przyrodę. Wałkowane wielokrotnie nie tylko przez gry w gatunku.Długość gry to około dwóch godzin. Przy pełnej cenie niezbyt atrakcyjnie ona się prezentuje, ale zawsze można zakupić Hoa gdzie indziej lub na konkretnej promocji. W grę może zagrać każdy, kto nawet omija platformówki ze względu na zazwyczaj niemały próg wejścia, ale Hoa jest pod tym względem przyjazną grą. I przyjemną. Ma relaksować i to się jej udaje, nawet gdy chwilę dłużej przyjdzie nam pokonać przeszkodę pod koniec gry.

Szkicowy świat utkany z najgrubszych nici wziętych od Miyazakiego. I jak zawsze - stereotyp w przedstawieniu przyrody jako Całości miażdżonej przez technikę.