Glyph

Mechanika

Tak jak w typowych platformówkach, zabawa w Glyphie sprowadza się do przechodzenia kolejnych poziomów pełnych platformowych wyzwań, aczkolwiek jest też sporo różnic. Kontrolowany przez nas bohater niemal cały czas pozostaje w formie kuli, dosłownie tocząc się po planszy tak jak kulka z Kula World. W efekcie plansze, przynajmniej na początku, są dość płaskie i wąskie, a w niemal każdym miejscu musimy uważać, by przypadkiem nie wpaść do lawy lub na piasek (najwyraźniej będący równie pewną śmiercią, co spalenie).

Jednakże Glyph potrafi o wiele więcej, niż sugeruje jego powyższy opis. Robot z czasem uczy się nie tylko skakać (nawet w powietrzu), ale też szybować, wspinać się po pionowych ścianach, wykonywać miażdżący atak etc. W praktyce w locie spędzamy nawet więcej czasu niż na ziemi, łącząc opanowane techniki w długie akrobacje. Z ich pomocą kolekcjonujemy różne przedmioty rozsiane po planszach, w tym monety i klejnoty niezbędne do odblokowania części miasta Aaru (pełniącego rolę centralnej lokacji, czyli hubu) i poziomów oraz artefakty i liczne sekrety.

Wszystko to przybliża nas do końca gry, przy czym nie musimy odkryć wszystkiego, by zobaczyć napisy końcowe. Zawsze można więc pominąć co trudniejsze z ponad 80 poziomów i ewentualnie wrócić do nich później, gdy nabierzemy wprawy w kierowaniu Glyphem. Jeśli nawet bohater upora się z wszystkimi planszami, w Aaru czekają na niego jeszcze próby czasowe, którą są prawdziwym testem umiejętności. Niemniej nawet w trakcie tych wyzwań gra zachowuje spokojny, relaksujący klimat. Nawet wrogowie nie mogą nas bezpośrednio skrzywdzić – jedynie zepchnąć na zabójczy piasek.

Tryby gry

Glyph to produkcja stricte dla jednego gracza. Znajdziemy tu tylko samouczek uczący podstaw rozgrywki oraz liczne poziomy, z których każdy dodaje coś nowego do rozgrywki. Od czas do czasu dowiadujemy się też co nieco na temat tła fabularnego.

Kwestie techniczne

Glyph oparto na prostej, nieco kanciastej trójwymiarowej grafice. Próżno to szukać realizmu i bogatej kolorystyki, ale znajdziemy tu bez liku ciekawych czy nawet pięknych projektów poziomów. Relaksującą atmosferę gry podkreśla kojąca ścieżka dźwiękowa skomponowana przez duńskiego muzyka Frederika Keglberga.

Autor opisu gry: Jakub Błażewicz