Ghost of a Tale 2

Choć decyzja ta nieco spowolniła rozwój gry, to ostatecznie okazała się strzałem w dziesiątkę – dzięki niej animacje postaci są bowiem jeszcze bardziej płynne, a inspirowany średniowieczem, zamieszkiwany przez antropomorficzne zwierzęta fantastyczny świat Ghost of a Tale 2 stał się znacznie piękniejszy niż ten z „jedynki”.

Fabuła

Eksplorując go, ponownie wcielamy się w dzielną myszkę o imieniu Tilo. Do wąsatego bohatera powracamy jakiś czas po tym, jak opuścił on Dwindling Heights Keep, by po długiej rozłące połączyć się wreszcie ze swoją żoną, Meerą. Szybko jednak okazuje się, że protagoniście nie jest dane zaznać spokojnego życia, gdyż czeka na niego nowa przygoda.

Mechanika

W jej ramach Tilo musi wykonać szereg rozmaitych zadań – większość z nich zlecają NPC, z którymi da się porozmawiać („wypowiadane” kwestie należy jednak czytać, gdyż produkcja, wzorem oryginału, nie ma dubbingu w żadnym języku). Na potrzeby realizowanych misji bohater przede wszystkim eksploruje otwarty świat gry w poszukiwaniu wskazanych przedmiotów.

W Ghost of a Tale 2 – podobnie jak w „jedynce” – ogromny nacisk położono na skradanie się. Gracz wielokrotnie musi więc wykorzystywać własny spryt oraz pomysłowość, by umykać przed czujnymi spojrzeniami wrogów i przemykać za ich plecami. Częściowo pomagają mu w tym rozmieszczone w świecie gry beczki tudzież inne przedmioty, w których da się schować, a także butelki oraz patyki – wykorzystywane do ogłuszania oponentów i odwracania ich uwagi.

Powrócił również znany z pierwowzoru prosty system rozwoju postaci. Wraz z postępami fabularnymi Tilo zdobywa przydatne umiejętności, znacząco ułatwiające mu przetrwanie. Do tego ostatniego niezbędne jest także przebieranie się w pancerze wrogów, zapewniające bohaterowi perfekcyjny kamuflaż.

Autor opisu gry: Hubert Śledziewski