Deadly Dozen Reloaded

Mechanika

W Deadly Dozen Reloaded akcję oglądamy z perspektywy pierwszej (FPP) lub trzeciej (TPP) osoby. Gra składa się z dziesięciu misji, które toczą się na różnorodnych mapach. Na każdą z nich możemy zabrać czteroosobową drużynę, tworzoną przez żołnierzy zróżnicowanych pod kątem preferowanego uzbrojenia i stylu walki z wrogiem. Tylko do nas zależy, czy postawimy na działanie po cichu, spróbujemy ruszyć na nieprzyjaciela z okrzykiem bojowym na ustach i z karabinami w rękach czy też podejmiemy się wysadzenia w powietrze wszystkiego, co stanie nam na drodze. Nasi podkomendni otrzymują do dyspozycji łącznie 11 rodzajów broni (6 amerykańskich i 5 niemieckich), a także 7 przydatnych elementów wyposażenia (jak apteczki, lornetki czy materiały wybuchowe).

W trakcie rozgrywki bezpośrednio kontrolujemy pojedynczego wojaka (możemy swobodnie przełączać się pomiędzy członkami zespołu), a pozostałym wydajemy proste polecenia (jak przemieszczenie się w określone miejsce, zaatakowanie wybranego celu czy zmiana formacji). Niezależnie od wybranego stylu gry, sukces zapewniają nam zarówno celne oko oraz refleks, jak i umiejętność sprawnego zarządzania oddziałem. Na osobną wzmiankę zasługuje fakt, że mapy, na których toczy się rozgrywka, są rozległe, a przemieszczanie się po nich ułatwia możliwość korzystania z różnorodnych pojazdów – od motocykli, przez samochody osobowe i ciężarowe, skończywszy na czołgach.

Na tle oryginału opisywany remake wyróżnia się za sprawą usprawnionej SI (co dotyczy zarówno naszych towarzyszy, jak i przeciwników). Poza tym autorzy zrezygnowali z mechaniki permadeath, dzięki czemu członkowie zespołu, którzy polegli w trakcie misji, mogą brać udział w następnych.

Kwestie techniczne

Deadly Dozen Reloaded może się pochwalić oprawą graficzną dość przyzwoitej jakości. Autorzy pochylili się nad wszystkimi jej elementami – od elementów otoczenia, przez modele postaci, skończywszy na oświetleniu. Ów zabieg sprawił, że całość, choć może odstaje od tuzów gatunku, prezentuje się nieporównywalnie lepiej niż „trącający myszką” oryginał. Poprawie uległa również warstwa audio, którą wzbogacono o efekty pokroju pogłosu czy okluzji, a także o obsługę dźwięku przestrzennego.

Autor opisu gry: Krystian Pieniążek