Nie jestem przekonany, czy przypadkiem nie da się teraz zamawiać takich piwek online. Nie mówię, żeby często, ale raz w miesiącu można coś spróbować ;)
Rocknrolla - Kingpin - APA ze skórką pomarańczy i werbeną - BLG 12,0, alk. 5,3 % --->
Zapach - Wyraźnie w stylu 'słodkie cytrusy' z bogatym podkładem słodowym, a dodatkowo herbatniki, lub ciasto drożdżowe (zależnie, jak nos przyłożymy ;) ). W tle kwaskowe jabłka. Przyjemnie i dość intensywnie. Ocena 8,1/10.
Piana - Wymuszona - wysoka na palec, biała, drobno i średnio pęcherzykowa. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Złoto - pomarańczowa, mętne.
Smak - Wytrawny, gorzki, żywiczny. Kwaskowość niewielka. W tle posmak skórek cytrusowych. Goryczka ma tendencję do zalegania. Chyba to jest to, co miało być - choć dla mnie nieco za mało złożony trunek. Lubię kontrujące się smaki, a nie ułożone w jeden deseń. Niby pewna słodycz jest, ale bardziej służy temu, aby trunek nie był w odbiorze zbyt płaski. Doceniam starania, doceniam szlachetność smaku, ale niestety to nie jest moja bajka. Smakosze wytrawnych, goryczkowych piw powinni być bardzo zadowoleni. Ocena 8,3/10.
Ocena ogólna 8,3/10. Z pewnością nie jest to przeciętne piwo - to czuć, ale klimat zupełnie nie mój.
Aha, jedna uwaga co do RIS z Komesa z serii 'mocarzy' wypuszczonych ostatnio.
O ile na samym początku, kiedy pojawiły się nowe portery i RIS, ten ostatni był praktycznie nijaki i płaski. O tyle gdy go kupiłem ostatnio, zaczął przypominać RIS. Nie wiem czy to kwestia innej warki, czy zwykłego przeleżakowania na półkach, ale jest wyraźnie lepiej.
Tak więc albo poszli po rozum do głowy i coś poprawili w recepturze, albo te 6 miesięcy leżakowania to bajki, lub zbyt krótki okres, jak na to piwo.
RIS z komesa wygrał jakiś medal w Poznaniu na Konkursie Piw Rzemieślniczych, więc coś w nim musi być. Poza tym, jest relatywnie tanie, więc tak czy siak, warto go poleżakować i wtedy na pewno pokaże więcej :)
Nie wnikam co w nim jest boskiego - bo tego zwyczajnie nie ma. Czy mógł coś wygrać? Pewnie tak, ale co? Bo jak na RIS nawet w odrodzonej odsłonie, jest raczej przeciętny... Tyle, że tym razem przypomina cokolwiek RIS, a nie jakieś popłuczyny po nie wiadomo czym...
Gosebuster - Kingpin - Salted Caramel Dark Gose - BLG 12,0, alk. 4,7 % --->
Zapach - Fajny, niespotykany. Wyraźny karmel ze słoną nutą, z dodatkiem jakby skondensowanego słodzonego mleka i kakao. Robi wrażenie. W tle dodatkowo jakby leśne owoce? Przyznam szczerze, że czegoś takiego jeszcze nie spotkałem :) Ocena 9,0/10.
Piana - Puszysta, beżowa, drobna. Opada powoli, oblepia szkło.
Barwa - Brunatna z rubinowymi przebłyskami.
Smak - Z zapachu w smaku pozostało w zasadzie tylko silne wrażenie owoców leśnych, nieco karmelu i sól. Kwaskowość wyraźna, przyjemna, orzeźwiająca. Dość wodniste. Goryczka zaznaczona, choć raczej niska. Cała kremowość aromatu gdzieś uleciała - choć po takim ekstrakcie nie można się było spodziewać nie wiadomo czego. Nie mniej uważam to piwo za całkiem udane. Z pewnością świetnie nadaje się na lato - jest lekkie, rześkie, owocowe. Ocena 7,9/10.
Ocena ogólna 8,0/10. Fajne, pijalne i rześkie piwo, z ciekawym aromatem.
Choinka Zakładowa - Browar Zakładowy - Porter Świąteczny - BLG - 19,0, alk. 7,1 % --->
Zapach - Czekolada, wanilia, przyprawy, kawa, nieco palone słody ciemne. W tle kandyzowana skórka pomarańczy. Przyjemny, dość złożony. Ocena 8,3/10.
Piana - Wymuszona - wysoka na góra 2 palce, beżowa, drobno i średnio pęcherzykowa. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Niemal czarna, bez przebłysków.
Smak - Złożony, czekoladowy, kawowy, ziołowy i przyprawowy. Dość wyraźny posmak bandaży. Goryczka wyraźna, kwaskowość zaznaczona. Jak dla mnie miks porteru ze stoutem, z zaznaczonymi odcieniami palonymi i wędzonymi. Całości dopełniają nuty czerwonych owoców. Ciekawy trunek, bez wybijającego się alkoholu. Ocena 7,9/10.
Ocena ogólna 7,9/10. Przyjemne piwo, które nieco lepiej pachnie niż smakuje. Do pełni świątecznego klimatu brakuje nieco więcej przypraw w smaku, choć z drugiej strony skojarzenia z suszem wigilijnym są jak najbardziej uzasadnione.
Leffe Royale Whitbread Golding - alk. 7,5 % --->
Zapach - Intensywny bananowy i słodki aromat, z wyraźną podbudową słodową i silnymi korzennymi akcentami. W tle wyczuwalne drożdże. Intensywny, dobrze skomponowany i bardzo przyjemny. Ocena 8,8/10.
Piana - Bardzo wysoka, puszysta, średnio i grubo pęcherzykowa. Opada dość szybko, oblepia szkło.
Barwa - Złoto - bursztynowa, głęboka. Trunek klarowny.
Smak - Głęboki, z bardzo rozbudowaną i intensywną słodowością, pomieszany z wyraźnymi chmielowymi akcentami i bananami. Dodatkowo wyraźnie czuć smak chleba i musującego, białego wina. W posmaku pozostają mocno zaakcentowane korzenne nuty. Obiór całości półsłodki w kierunku słodkiego, ale słodycz nie jest przesadzona. Jest dobrze kontrowana chmielem i umiarkowaną goryczką. Alkohol niemal niewyczuwalny, chyba, że w postaci wspomnianej przeze mnie winnej charakterystyki. Mi to piwo pasuje i to nawet bardzo. Może nie powala smakiem, ale jest dość oryginalne i ciekawe w odbiorze. Ocena 8,5/10.
Ocena ogólna 8,5/10.
Aficionado (Peated Coffee & Tea Ale) - Kingpin - BLG 16,5, alk. 7,0 % --->
Zapach - Wyraźnie wędzony, torfowy aromat, o charakterze ogniskowym. Nie kojarzy mi się z serami, czy wędlinami bezpośrednio - choć jeśli bym miał wskazać konkretnie, to przypomina nieco solankowy, wędzony ser. W tle da się wyczuć nieco kawowych i herbacianych nut, przykrytych jednak przez mocno wędzony charakter. Jest też sporo apteki - zioła. Ocena 8,5/10.
Piana - Bardzo puszysta, drobniutka, koloru ecru. Opada powoli, wyraźnie oblepia szkło.
Barwa - Ciemny bursztyn, nieco mętne.
Smak - Wędzona herbata z wyraźnie bandażowymi i torfowymi nutami. Pod spodem wyczuwalna kawa. Kwaśność spora, ale jest też dawka słodyczy. Goryczka średnia. Sporo ciała i treści. Wysycenie niskie. Alkohol niewyczuwalny. Oryginalnie i nietuzinkowo, aczkolwiek niektórych może drażnić bandażowo - apteczny charakter. Ocena 8,4/10.
Ocena ogólna 8,4/10. Aromat gra ze smakiem - nie ma tutaj większych rozdźwięków. Podejrzewam, że to piwo w stylu 'kochaj, albo rzuć' ;)
W knajpie pilem takie piwko, jezeli idzie o miodowe, to bylo najdrozsze (lokal) ale niestety wcale nie najlepsze. Nie bylo niedobre, ale ja wole piwo na miodzie gryczanym czy wielokwiatowym z manufaktury piwa. W smaku czuc miód, nie jest on tak slodki jak w innych piwach.
Piłem kilka piw z browaru Staropolskiego i były paskudne. Nie dziwię się, że to miodowe nie było dobre.
Headbanger - Kingpin - Imperial IPA z testerem gier (cokolwiek to ma oznaczać) - BLG 19,1, alk. 8,6 % --->
Zapach - Słodkie cytrusy, herbatniki, słody. W sumie standard, ale zapach jest bardzo intensywny i przyjemny. Ocena 8,6/10.
Piana - Puszysta, drobna, wysoka, koloru kremowego. Opada powoli, oblepia szkło.
Barwa - Pomarańczowo - bursztynowa, nieznacznie mętne.
Smak - Mocno słodowy i żywiczny. Duża goryczka i słodycz, które wzajemnie się kontrują. Jest sporo treści i gęstości. Trochę grejpfruta też się w tym wszystkim znajdzie. Ale nie ma w tym piwie czegoś, co by szczególnie kusiło. Zdecydowanie dla wielbicieli chmielowego walnięcia i mocnych wrażeń. Ocena 7,8/10.
Ocena ogólna 7,9/10.
Bacchus Wine RIS - Browar Olimp - Wine Russian Imperial Stout - BLG 25, alk. 9,5 % --->
Zapach - Niuch, niuch... Z początku pusto. Po chwili czuję mleczną czekoladę. Następną chwilę potem daje się wyczuć kawę z orzechowymi nutami. Jak na tak srogie parametry, aromat jest mało intensywny. Owszem, jest szlachetny, jest dobrze skomponowany, ale z butelki nie bucha na lewo i prawo... Ze szkła podobnie, ciężko coś nosem wyłapać. Ocena 7,9/10.
Piana - Puszysta, drobniutka, brązowa. Opada powoli, oblepia szkło.
Barwa - Praktycznie czarna.
Smak - Tutaj bardziej na bogato, niż z aromatem. Na pierwszym miejscu kawa i czekolada. Potem dochodzą orzechy i nuty czerwonych owoców - winogrona i nieco wiśni. Gęstość i treść są wyraźne. Po pewnym czasie wychodzi coś na kształt kakao z mlekiem. Słodyczy sporo, kwaśności też. Goryczka po kilku łykach znaczna.Wysycenie niskie. alkohol praktycznie niewyczuwalny. Całkiem fajnie to wyszło, ale piać nad tym trunkiem nie będę. Ocena 8,6/10.
Ocena ogólna 8,5/10. Jestem pewien, że mogło być lepiej. Aromat kuleje, a smak jest poprawny. Bardzo fajne piwo, ale nastawiałem się na więcej. Zalakowany kapsel i opis obiecywały wiele.
Zauważyliście może różnicę pomiędzy piwem z krótką datą, a dłuższą?
Dajmy na przykład Namysłów Pils. Gdy do końca terminu mamy kilka miesięcy to piwo ma bardzo duże nasycenie. Ponadto jest "świeższe" w smaku. Jednak ja wolę takie Namysłowy, którym daty się kończą. Mają mnie gazu, a wyczuwa się w nich bardziej chmielowe nuty.
Z kolei Cieszyński Lager lepszy jest dla mnie z długim terminem ważności, z krótkim większa goryczka jest dla mnie nie do zniesienia.
To ciekawe, bo aromaty chmielowe szybko ulatują, dlatego wszelkie ipy sripy najlepiej smakują świeże.
To jest raczej niemożliwe by piwo, któremu kończy się ważność było bardziej chmielowe w aromacie. Chmiel dodany na zimno (na aromat) zanika chyba najszybciej.
Co do ogólnego balansu, to zgoda. Goryczka się zmniejsza, a na wierzch bardziej wychodzą nuty słodowe. :)
Szczegolnej uwagi na daty nie zwracam, ale czasem sie zaskakuje, gdy patrze na date a tam jeszcze co najmniej rok waznosci. Wczoraj pilem wlasnie takiego dobrze zakonserwowanego staropramena, edycja z biedronki. Cos w tym jest, ze piwa z biedronki sa gorsze od tych zwykłych. Watpie by browar stosowal inne procedury i receptury dla piw dla biedry, bardziej bym upatrywal winy w sposobie magazynowania i transportu w biedrze, bo jednak wczorajszy staropramen byl zwyczjnie gowniany, nawet zona sie krzywila, a lubi to piwo.
Różnica oczywiście jest, ale nie robię szczególnego dochodzenia, czy to inna warka, czy zwyczajnie piwo leżakowało dłużej na półce. Podejrzewam, że jedne są wypuszczane nieco za wcześnie, żeby zwolnić miejsce pod nową warkę, a inne na czas - czyli są najlepsze w momencie trafienia na rynek. Są też piwa, które z czasem refermentują i zmieniają swój charakter.
Milo widziec że jest watek piwny i tylu koneserów dobrego piwa.
Ja popijam piwa benedyktynskie , pewnei juz bylo o nich ale bardzo lubie Piwo Szafarza , choc i piwem Opata nie pogardze.
Minusem jest cena tych piw .
Pozdrawiam wszystkich milosnikow dobrego piwa.
Cena piw dobrych niestety odpycha, lubie czasem wypic droższe piwo, ale kiedy przychodzi mi zaplacic za takie 10-20 zlotych (droższych nie kupuje) to po prostu placze.
Wszystko przed Tobą. Najpierw te za 20, w końcu po 30, a kiedyś i za 100.
Watpie, smakoszem nie jestem, jak mam wydac stowke na alkohol, ktory moze jest i dobry w smaku, to jednak wole wydac to na wodke czy whisky, ktorej smakowe walory tez sa wysokie a przy okazji starczy na dluzej.
Takie sobie z zona z okazji wigilii sprawilismy
Wypilem portera malinowego i baltyckiego, oba dobre, oba smoliste ale malinowy slodki. Imo po prostu dobre.
Malinowy przedni - słodko-ostry, mniam. Bałtycki z Komesa - klasa sama w sobie. Obydwa niedrogie i bardzo dobre - ciężko coś lepszego w tej cenie kupić.
Z płatkami dębowymi też bardzo dobry, a RIS zwyczajnie dobry, choć piłem sporo lepsze.
Mam też kilka nowości do przetestowania na święta, więc jutro coś wrzucę.
Śmietanka - Jan Olbracht - BLG 12,5, alk. 5,6 % --->
Zapach - Jest wyraźnie bananowy, czuć pszeniczne słody i goździk. Przyjemnie i chyba nawet trochę karmelowo, co daje złudzenie wąchania słodkiej śmietanki - ale to może moja nadinterpretacja, spowodowana zasugerowaniem się nazwą piwa. Roztarte na dłoni, wyraźnie wydziela zapach skórki od jasnego chleba. Ocena 8,3/10.
Piana - Niewysoka, biała, opada dość szybko, nie oblepia szkła.
Barwa - Złota, mętne.
Smak - Wrażenie picia jasnego chleba w płynie - to pierwsze, co przychodzi mi na myśl. Jest też wyraźna słodowość i kwaskowość. Po pewnym czasie w smaku da się wyczuć banana i wyraźną przyprawowo - korzenną nutę. Wysycenie chyba nie było zbyt wysokie, bo pianka raczej kiepsko się formowała, mimo agresywnego nalewania - ale w trakcie picia, ma się nieustanne wrażenie intensywnego szczypania języka i podniebienia bąbelkami gazu. Goryczka niska, ale z tendencją do zalegania. Chyba ktoś przedobrzył z drożdżami, bo pod koniec piwo było mętne jak tłoczony sok jabłkowy. Ocena 7,6/10.
Ocena ogólna 7,6/10. Drożdże niestety przytłumiły całą resztę i ich zalegający posmak popsuł cały efekt.
Kwas Theta - Pinta - Dziki, kwaśny i owocowy RIS o skomplikowanym procesie warzenia - BLG 24,7, alk. 10,2 % --->
Zapach - Kwaskowe, alkoholizowane wiśnie z nutą czekolady. W podkładzie jest pewna mleczność z zabarwieniem waniliowym i wędzonymi słodami whisky, oraz delikatna torfowa paloność. Mogłoby być bardziej intensywniej, ale jest przyjemnie. Ze szkła zapach jest mocniejszy i wyraźnie czekoladowo - kawowy. Po ogrzaniu do wszystkiego dochodzą stajenne aromaty końskiej sierści i siana. Ocena 8,6/10.
Piana - Niewysoka, ale puszysta, kolory wiśniowo - beżowego. Oblepia szkło.
Barwa - Brunatna, niemal czarna z dość wyraźnymi, rubinowymi przebłyskami.
Smak - Na pierwszym miejscu wyraźny kwasek z ostrymi nutami wiśni. Na drugim planie czekolada i paloność, oraz kawa. Mocno zaakcentowane są stajenne, bretowe klimaty. Smak idealnie komponuje się z aromatem trunku. Goryczka średnia do niskiej, alkohol praktycznie niewyczuwalny. Piwo w odbiorze półwytrawne z solidną kwaśnością. Brakuje nico ciała i oleistości jak na ten ekstrakt. Widać, że większość pary poszła w kwaskowość i owocowe klimaty. Nie mniej trunek ciekawy, choć w smaku bardziej przypomina mocne owocowe wino, niż gęste, treściwe i mocno palone piwo. Ocena 8,6/10.
Ocena ogólna 8,6/10. Jest fajnie, jest dobrze, ale... to bardziej jak mocne Porto z nutami whisky, niż RIS z nutami whisky i owocami. Cieszę się jednak, że są takie eksperymenty, a nie występuje monotonne kręcenie się wokół utartych schematów.
Właśnie piję Komes Porter Bałtycki i o ile do tej pory było to bardzo przyzwoite piwo, o tyle nowy nabytek jest cienki jak siki Weroniki... Ale ok. nie będę oceniał po 1 razie, zobaczymy co potem ;)
Scarecrow - SPIRIFER - RIS z wanilią - BLG 24, alk. 9,6 % --->
Zapach - Mocno czekoladowy, kawowy, waniliowy. Intensywny i przyjemny. Dokładnie taki, jaki być powinien. Ocena 9,0/10.
Piana - Lane bardzo agresywnie dało pianę grubą na 1 cm, beżową, drobną, opadającą umiarkowanie. Zostawia fajną 'smużkę' na szkle.
Barwa - Praktycznie czarna.
Smak - Bardzo intensywny. Głęboko czekoladowy, kawowy, likierowaty i palony. Goryczka bardzo tęga - praktycznie czuć ją bardzo wyraźnie przy pierwszym łyku. Ma ona charakter ziołowo - palony i ma też tendencję do długiego zalegania. Słodyczy sporo i nieźle kontruje te ostre nuty. Jest to bardzo treściwe, pełne smaków piwo, które nie wszystkim przypadnie do gustu, ze względu na wyjątkowo mocno goryczkowo - palony charakter. Mam wrażenie, jakbym pił esencję dymu ogniskowego pochodzącego od mokrych gałęzi, zmieszaną z ekstraktem chmielowym. Chyba jest tego zdecydowanie za dużo, ale wielbiciele mocnych wrażeń będą zachwyceni. Alkohol obecny w postaci lekkiego pieczenia w przełyku. Wanilia jest obecna, ale mocno ukryta pod niemal nieprzeniknionymi warstwami czekolady, kawy, paloności i goryczy. Mega charakterny trunek i w sumie to mi się podoba, bo mimo tak intensywnych doznań, nie jest jednowymiarowy. Ocena 9,0/10.
Ocena ogólna 9,0/10. Długo się zastanawiałem nad tą 9-tką, ale chyba warto tak ocenić to piwo. Może wielu się nie zgodzi, ale ja doceniam to, że mimo takiego mega walnięcia goryczy i paloności, znalazło się miejsce dla innych smaków i są wyczuwalne dość wyraźnie. W końcu coś, co wali po migdałkach, a nie pieści, jak niektóre 'pożal się boże' RIS-y, które miałem okazję próbować. Jeśli masz ochotę na mega doznania - koniecznie spróbuj. Zaczynający przygodę z kraftem - unikać!
Ostatnio delektowałem się Choco Boss z Doctor Brew i Chocolate Factory - Milk Stout od Deer Bear. Pierwsze ciekawe ze względu na skórkę pomarańczy którą czuć. Drugiego już nie pamiętam co znaczy tyle, że mnie nie wyrwało z butów.
NOMONO - Solipiwko - Rye Tripple IPA - BLG - 24,5, alk. 9,8 %, IBU 118 --->
Zapach - Mocno słodowy, biszkoptowy. Również cytrusowy i żywiczny - ale w znacznie mniejszych dawkach. Do tego dochodzi aromat wyraźnie owocowy, ale ciężko mi go jednoznacznie zinterpretować. Jest dość ciężki i słodki, coś jak pomieszanie czereśni i suszonej żurawiny. Jest ciekawie, ale nie powiem, żeby to był powalający aromat. Ocena 8,4/10.
Piana - Bardzo drobniutka, puszysta, delikatnie beżowa i wysoka na 3 palce. Opada bardzo powoli, oblepiając szkło. Bajka.
Barwa - Złoto - ciemno pomarańczowa, mętne.
Smak - No dzieje się. Słody, żywica i chmiele wychodzą ze szkła i w świetnie skomponowanej mieszance, atakują kubki smakowe, powodując coraz to nowe doznania w kolejnych łykach. Jest słodko, jest ziołowo, jest oleiście i goryczkowo. Doskonały trunek, wielowymiarowy, ze świetnie dobranymi smakami i wzajemnie kontrującymi się treściami. Jakbym chciał opisać to obrazowo, jest to mieszanka barley wine, wermutu i IPA. Jak już pisałem trunek jest oleisty, niemal wyklejający usta i pełen treści. Czy jest tam 118 IBU? Ostatnio pity Scarecrow był moim zdaniem bardziej goryczkowy, a przynajmniej goryczka ta była znacznie bardziej zalegająca. Tutaj jest ona spora, ale nie narzuca się przesadnie - przypomina o sobie w postaci lekkiego drażnienia w okolicach tyłu jamy ustnej. Ocena 9,3/10.
Ocena ogólna 9,2/10. Bardzo przyzwoite piwo, trafiające w mój gust bardzo dobrze. Może nie wysadza z kapci, ale daje sporo radochy.
Czarny Szkuner - Hopster - Porter Bałtycki - edycja limitowana - BLG 21,0, alk. 10,0 % --->
Zapach - Czekolada, karmel, kawa, lekko wędzona śliwka i trochę nut popiołowych. Przy drugim 'niuchu' wychodzą wyraźne klimaty orzechów ziemnych. Mogłoby być bardziej intensywnie. Ocena 8,3/10.
Piana - Puszysta, drobniutka, gęsta. Ciemno beżowa, opada powoli, oblepia szkło.
Barwa - Niemal czarna.
Smak - Mocno orzechowy i czekoladowy. Jest też sporo kawy i paloności. Charakter półwytrawny i nieco kwaskowy. Goryczka niska do średniej. Brakuje nieco słodyczy i ciała. Jest nieznacznie likierowaty charakter, ale w odbiorze brakuje tonów czerwonych owoców i oleistości. Na skali porterów, umiejscowiłbym go gdzieś między porterem Żywieckim a Grand Imperial Porter. Jak na edycję limitowaną, to raczej blado. Brakuje neico treści, złożoności i ułożenia. Bardziej mi tu pasuje BLG 18, niż 21. Ocena 7,8/10.
Ocena ogólna 7,9/10.
Dopilem te dwa komesy z zestawu, do tego pinta modern drinking na oslodzenie, komesy dla mnie wszystkie do siebie podobne, dobre ale jednak troche za mocne by pic wiecej niz jedno piwo na raz :D
Mielcuch w raju (APA) - Arnulf - BLG 14,0, alk. 5,7 % --->
Zapach - Przyjemny , cytrusowy, kwaskowy, słodowy. Intensywny. Ocena 8,5/10.
Piana - Niewysoka, biała, opada umiarkowanie do szybko. Nieznacznie oblepia szkło.
Barwa - Złoto - pomarańczowa, mętne.
Smak - Goryczkowy, żywiczny i cytrusowy (o charakterze skórek cytrusów). Goryczka zalegająca. Słodycz jest, ale tylko jako nieznaczna kontra do wytrawnych treści. Finezji w tym nie ma, szlachetności też nie. Ot, takie mocno goryczkowe piwo, o posmaku modnych ostatnio chmieli. Na plus można zaliczyć to, że w odróżnieniu od koncerniaków, ten trunek ma sporo charakteru. Ocena 6,6/10.
Ocena ogólna 6,7/10.
dzisiaj wypiłem kilka randomowych piw, ale tylko jedno zapadło mi w pamięć: wrężel tropical double ipa(czycoś), chyba najbardizej owocowy aromat jaki czułem z pl piwa: ananasy, brzoskwinie, pomarańcze, niemalże idealnie czyste, bez wad(a jeśli są wady to raczej z tych pasujących do stylu), bardzo ładny aromat, w smaku z to mało ciała i dużo goryczki, idealna kontra do aromatu. Kupie jeszcze kiedyś i opiszę wrażenia nieco bardizej trzeźwym okiem.
Łódź i Młyn - Piwoteka & De Molen - RIS, BLG 29,7, alk. 13,8 %. Cena ok. 28 PLN. --->
Zapach - Bardzo intensywny, pralinowo - kawowy, palony, nieco wiśniowy i śliwkowy na sposób likierowy. Przyjemny i szlachetny. Ze szkła dochodzi dodatkowo zapach wanilii Ocena 8,8/10.
Piana - Wysoka, puszysta, ciemno - beżowa, drobna. Opada bardzo powoli, oblepia szkło. Piękna.
Barwa - Niemal czarna.
Smak - Palony, intensywnie kawowy, likierowy (wiśnia, śliwka). Do tego wyraźna gorzka czekolada i dużo nut czarnego chleba - pumpernikiel. Goryczka wysoka, kwaśność powyżej średniej. Alkohol wyraźnie szczypie w gardło i czuć go w ustach. Wysycenie niskie do średnio niskie. Słodycz jest, ale bardziej do lekkiej kontry, niż do nadawania głównych tonów. Fajne piwo o charakterze półwytrawnym do półsłodkiego, z dużą dozą palonych i goryczkowych akcentów. Niestety, to nie jest trunek idealny - ma swoje minusy:
- nieco za bardzo wyczuwalny alkohol, a do tego nie jest to smak szlachetny,
- może to jarzębina, ale wyraźnie czuć cierpki posmak soków drzewnych/roślinnych, które nie do końca mi tutaj pasują.
Ocena 8,7/10.
Ocena ogólna 8,8/10. Głównie za sprawą aromatu i piany. Smak nieznacznie odstaje. Jak za tę cenę (28 PLN) zdecydowanie nie warto. Nie jestem w stanie zaakceptować faktu, że za wprawdzie dobre, ale dalekie od doskonałości trunki, każe się płacić taką cenę. Rozumiem ten proceder, ale zwyczajnie go nie akceptuję.
652 m.n.p.m. (Porter Bałtycki) - Podgórz - BLG 22,0, alk. 8 % --->
Zapach - Super czekoladowy i orzechowy, pralinowy, szlachetna kawa i czerwone owoce. Nuty karmelu. Bardzo przyjemny. Ocena 9,5/10.
Piana - Gęsta, puszysta, ciemno - beżowa, opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Niemal czarna.
Smak - Gładki i smukły. Sporo gorzkiej czekolady, orzechów i kawy. Goryczka umiarkowana do średniej, pochodzenia palonego. Kwaśność umiarkowana, alkohol niewyczuwalny. Słodycz zaznaczona, ale głównie kontruje palone akcenty trunku. Jest też trochę wędzonej śliwki, ale jakby pozbawionej słodyczy. Bardzo dobrze zrównoważone piwo, szlachetne w smaku. Jedyne, czego mi tu brakuje, to nieco oleistości, bo jak na porter bałtycki, wrażenie w ustach jest zaskakująco lekkie. Ale w sumie nie wszystkie portery muszą być takie same ;) Ocena 9,7/10.
Ocena ogólna 9,7/10. Zdecydowanie jeden z najlepszych polskich porterów bałtyckich. Tylko ta cena 25 PLN... W sumie za jakość trochę (ale jednak zauważalnie ) lepszą niż portery Komesa, czy Ciechana, trzeba zapłacić trzykrotnie więcej. Niech każdy sam sobie odpowie, czy warto.
Ja go dostałem za 17 złotych. Chyba najlepszy porter bałtycki jaki dotychczas piłem. W porównaniu do koncernowych lub regionalnych porterów jest jednak dużo bardziej czekoladowy i palony IMO. Chyba tylko leżakowany porter warmiński którego wypiłem po dwóch latach może się z nim równać. Co do oleistości, to nie jest to RIS, a i tak wypada lepiej niż 3/4 polskich RISów. :) Za takie piwa można raz na jakiś czas zapłacić
sapc_io ---> W tej cenie, w której kupiłeś - zdecydowanie warto. 25 PLN, to jednak trochę za dużo jak na tę klasę. Choć przyznam, że porównując do Portera Bałtyckiego Komesa z płatkami dębowymi, strasznych różnic nie czuję. Wprawdzie 652 jest lepszy, ale 7 PLN vs. nawet 15 PLN (a nie 25 PLN) - to jednak aż tak znacząco lepszy nie jest. W cenie 10-12 PLN, to byłby hit, ale w cenie 15-25 to lekka przesada.
Tu jeszcze wchodzi w grę inna kwestia. Wiem, że browar Podgórz przy leżakowaniu 652, i to wcale nie małej ilości, blokuje sobie dużą liczbę tanków w browarze. A z tego co słyszałem, samo piwo, leżakuje sobie okołu roku (jeśli jestem w błędzie to popraw). Po prostu szanuję takie podejście i jestem w stanie zapłacić za takie piwo więcej. W końcu w tym czasie mogliby wypuścić 12 warek IPA, a blokują moce browaru na leżakowanie porteru. Podejście typowo rzemieślnicze, które wiąże się z podwyższoną ceną, niestety. :)
Też słyszałem, że leżakuje około roku. Ok, jeśli cena faktycznie wynosi ok. 17 PLN jest to na granicy akceptacji. Nie mniej, jak pisałem, RIS Komesa leżakuje ok. 6 miesięcy, a kosztuje 7 PLN. Bardzo dobry Porter Kormorana leżakujący minimum 21 tygodni, cena 7,5 PLN. Oczywiście każda firma ma prawo wyceniać swój produkt wg własnego widzimisię, ale ja mam prawo na końcu też to ocenić po swojemu :)
Vermont IPA - Browar Deer Bear - BLG 14,0, alk. 5,6 % --->
Zapach - Rześki, kwaskowy, owocowy, delikatnie cytrusowo - żywiczny i intensywny. Bardzo przyjemny i ułożony. Ocena 8,8/10.
Piana - Biała, puszysta, średnio pęcherzykowa. Opada umiarkowania, oblepia szkło.
Barwa - Złoto - pomarańczowa, mętne.
Smak - Wyraźnie słodowy i goryczkowy. Goryczka o charakterze cytrusowo - żywicznym, pochodząca od chmielu, z tendencją do zalegania. W smaku sporo bliżej nieokreślonej słodyczy, przypominającej jakby dojrzałego melona. Nie do końca mi się to wszystko składa. Trochę nie pasuje ta 'melonowa' słodycz, której jak na kontrę jest nieco w nadmiarze. Ostatecznie też wychodzi na to, że to co w pierwszym łyku zapowiada się ciekawie, z czasem robi się męczące. Zarówno goryczka, jak i słodycz, stają się w pewnym momencie 'tępe'. Ocena 6,3/10.
Ocena ogólna 6,4/10. Aromat bardzo fajny, ale zupełnie niedopracowany smak.
Dziad mróz - Hopster - RIS - BLG 25,2, alk. 12,6 %. Nie mogłem w sieci znaleźć zdjęcia, ale etykieta jest podobna w kolorach, jak obrazek zamieszczony obok - czarno białe klimaty, a motyw przewodni, to wąsata i brodata dolna część twarzy 'dziada mroza', dzierżącego w zębach fajkę. --->
Zapach - Dużo czekolady, orzechów i karmelu. Są też czerwone, lekko podsuszane owoce - szczególnie śliwka. Do tego kawa i palone słody. Armat intensywny, przyjemny i dobrze ułożony. Roztarta na dłoni kropla trunku, intensywnie pachnie mocno przypieczoną skórką ciemnego, ziarnistego chleba. Ocena 9,0/10.
Piana - Puszysta, ciemno - beżowa, niemal brązowa, drobna. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Niemal czarna.
Smak - Mocno likierowy, czekoladowy - przywodzący na myśl wiśnie w alkoholu, oblane czekoladą. Do tego dochodzi kwaskowa, dość szlachetna kawa. To co nieco drażni, to spirytusowy charakter posmaku wiśniowego - wiśni leżakujących w spirytusie, a nie markowym alkoholu. Goryczka średnia, alkohol średnio ukryty - o ile w aromacie kryje się za wiśniami, o tyle w smaku wychodzi wyraźnie przed nie. Tradycyjnie w smaku można wyczuć sporo charakterystycznych dla ciemnego i dobrze przypieczonego chleba nut. Poprawny RIS, z charakterem, oleisty i gęsty. Do pełni szczęścia brakuje nieco ułożenia - być może nie odleżał tyle, co powinien. Potencjał jest. Ocena 8,5/10.
Ocena ogólna 8,5/10. Spoko RIS, w miarę przystępnej (z tego co pamiętam) cenie. Leżakowanie wskazane, bo jest co układać. Myślę, że po 6 miesiącach będzie już bardzo przyzwoicie.
Dzisiaj pite: Mr. Hard’s Rocks Milk. Piwo jest MEGA. Bardzo słodkie, ale też palone, bardzo czekoladowe. Trochę czuć alkohol ale ma 8,8%. Bardzo pijalne, miałem sączyć a wyżłopałem. Minusem jest cena. Nie pamiętam ale wysoka.
Rai z rajs - Pinta - Double Rice Galaxy IPA - BLG 19,1, alk. 7,9 %, IBU 89 --->
Zapach - Słodkie cytrusy w postaci różowego grejpfruta, słody i ... gruszka. Nie jest to jakiś skomplikowany aromat, ale intensywny, przyjemny i dobrze skomponowany. Ocena 8,5/10.
Piana - Wysoka, puszysta, biała i drobna. Opada powoli, oblepia szkło.
Barwa - Złota, mętne.
Smak - Od samego początku czuć, że jest złożony. Zaskakująco rozkłada się w ustach. Na czubek języka w pierwszej chwili wchodzi słodki i słodowy smak, a niemal w tej samej chwili czujemy rozchodzącą się w tylnej części jamy ustnej i gardle, przyjemną, nieco ziołową goryczkę. Efekt jest naprawdę ciekawy i zaskakujący. Ale przejdźmy do składowych smaku. Przede wszystkim czuć ciasteczkowo - herbatnikową słodycz, pomieszaną z cierpką, cytrusową i ziołową goryczką. Błąka się też gdzieś ta gruszka, którą dało się wyczuć w aromacie, ale tutaj robi bardziej za ulotne tło, niż coś, co da się jasno wyczuć. Po pierwszych naprawdę miłych i zaskakujących łykach, trunek staję się z czasem nieco męczący. Goryczka zalega i zaczyna mocno drażnić gardło, powodując wręcz uczucie pieczenia. Zdecydowanie dla wielbicieli ekstremalnych doznań. Ocena 7,8/10.
Ocena ogólna 7,9/10. Jak dla mnie piwo bardzo dobre przy pierwszych paru łykach. W okolicach połowy butelki staje się męczące i wręcz drażniące. Komuś się o jednego TiRa chmielu za dużo sypnęło do kadzi ;)
Bafomet (behemoth) - Perun - RIS - BLG 25,0, alk. 11,6 % --->
Zapach - Wspaniały, czekoladowy, orzechowy, kawowy i karmelowy. Sporo wanilii. Mega intensywny i zwyczajnie fantastyczny. Ocena 10/10.
Piana - I znowu same pochwały. Mega puszysta, wysoka, średnio i drobno pęcherzykowa. Opada umiarkowanie i ładnie oblepia szkło. Ciemno - beżowa.
Barwa - Praktycznie czarna.
Smak - Czekolada z orzechami w płynie. Do tego sporo kawy, wanilii i duża dawka palonych słodów. Gładki, oleisty, umiarkowanie kwaśny i dość wyraźnie słodki. Jest też efekt likieru, ale nie owocowego, tylko kawowego. Wanilia i palone nuty, nadają nieco charakteru torfowej whisky. Jedyna wada (choć przez małe 'w') to nieco zbyt eksponowany alkohol, który nie do końca jest tak szlachetny, jak można by oczekiwać. Ale to już czepianie się z mojej strony. Jak na mój gust, mogłoby być ciut więcej słodyczy. Ocena 9,7/10.
Ocena ogólna 9,8/10. Niemal ideał. Wspaniały, intensywny aromat a do tego bardzo dobry smak, któremu do 10-tki zabrakło przysłowiowego włosa.
Imperial Saison IPA (Piotrek z bagien) - Jan Olbracht - BLG 18,5, alk. 8,5 %, IBU 35 --->
Zapach - Przyjemny, cytrusowy i żywiczny, ale wyraźnie słodko kwaskowy - z naciskiem na słodki. Bardzo wyraźnie czuć też inne owoce - banan - delikatne przyprawy, oraz silne kwiatowe nuty. Intensywny, bardzo przyjemny i oryginalny. Ocena 9,5/10.
Piana - Puszysta, drobna, dość wysoka, opada umiarkowanie. Oblepia szkło.
Barwa - Złoto - pomarańczowa, mętne.
Smak - Rzeczywiście jest tak, jak zapowiadają. Jest to mieszanka belga z IPA, z przewagą belga. Jest słodko, przyprawowo, owocowo, a do tego dochodzi wyraźny drugi plan w postaci cytrusów (głównie skórki owocu) i żywicy oraz charakterystycznej goryczki. Obowiązkowo wyczuwalne drożdże. Do tego wszystkiego dołączają kwiatowe nuty, które jak doczytałem na etykiecie, pochodzą od płatków róży. Muszę przyznać, że jest to bardzo udane piwo, zgrabnie łączące różne style. Odbiór całości półsłodki, ale z wytrawnymi kontrami skórek cytrusów i ściągającej goryczki. Kwaśność średnia.Ocena 8,9/10.
Ocena ogólna 9,0/10. Może ocena nieco na wyrost, ale mi podpasowało to zgranie stylów. Do smaku można mieć to i owo (choć mi wyjątkowo podszedł), to aromat jest bardzo intensywny i przyjemny.
Night Wolf (Whisky Stout) - Browar Szpunt - BLG - 16,0, alk. 6,3 % --->
Zapach - Przeciętny, powiem skrótowo. Czuć wędzone klimaty, ale to trochę jak wędzone bandaże... pomieszane z zapachem wydechu diesla. I właściwie nic ponad to. Ma to swój urok, ale czy aromat (smród) spalin, pomieszany z wędzonymi bandażami (może trochę torfowymi) może być przyjemny? Na swój pokręcony i odrażający sposób - pewnie tak. To co jeszcze da się wyczuć, to sporo słodów, o zapachu nieco podsuszonego już siana. Jak się postarać, to może i trochę czekolady w tym jest, ale pewnie przeleżała gdzieś na tylnym siedzeniu auta i mocno zwietrzała. Ocena 7,5/10.
Piana - Puszysta, drobna, ciemno beżowa - prawie brązowa. Opada powoli, oblepia szkło.
Barwa - Widzę ciemność, niemal czarną ;)
Smak - Tutaj już bardzo wyraźna wędzoność bandaży i torfu, popędzana palonym sprzęgłem i spalinami. Zawsze tak wyobrażałem sobie zapach szybów naftowych. Do spółki dochodzi średnia kwaśność i umiarkowana goryczka, która ma nieznaczne tendencje do zalegania. Jako stout jest przyzwoicie - dość smoliście i kawowo, choć ta kawa szlachetna nie jest. Słodycz jest, ale głównie jako nieznaczna kontra do reszty smaków. Jakby spalonego oleju silnikowego było mało, wyłazi też pewna popiołowość. Ale w miarę kolejnych łyków wcale nie jest źle. Może to nie moja bajka, ale jest ciekawie. Ocena 7,8/10.
Ocena ogólna 7,8/10. Początkowo zapach był naprawdę męczący - zbyt monotonny i jednowymiarowy. Smak jednak dodał sporo życia i choć nie rozruszał tego trunku na dobre, to jednak ocenić trzeba całość nieźle.
Kumar (Double IPA) - Browar Jana - BLG - 20,5, alk. 9,5 % --->
Zapach - Jak na podwójną/y IPA, to raczej delikatny. Jest bardzo dużo słodyczy, owoców i cytrusowej kwaskowości. W podkładzie sporo słodów i delikatna żywica. Zaskakująco słodki i kwaskowo rześki. Ocena 8,0/10.
Piana - Biała, puszysta, drobniutka, opada umiarkowanie. Oblepia szkło.
Barwa - Złoto - miedziana, klarowne.
Smak - Mocno żywiczny i o takim charakterze jest też goryczka. Na drugim planie czuć słodkawe cytrusy i sporo słodów. Kwaśność wyraźna, ale przykryta goryczką i kontrującą słodyczą. Alkohol niewyczuwalny. Kolejne piwo, które w zamyśle twórców ma wypalić konsumentowi ryja goryczką ;) Jest ona naprawdę silna i aż piekąca podniebienie i gardło - ale nie zalega zbyt długo. Na szczęście poziom słodyczy dobrano tak, że skutecznie przełamuje te ekstremalne niemal doznania i wprowadza dodatkowy wymiar do trunku. Pozytywne jest też to, że nie jest to napój meczący i mimo szczypania i drapania tu i tam, pije się go całkiem żwawo i przyjemnie. Ocena 8,3/10.
Ocena ogólna 8,3/10. Słowo podsumowania. Jest ostro, jest treściwie i w sumie ok. Na plus zdecydowanie wyważenie trunku, który w odróżnieniu od wielu podwójnych, czy potrójnych IPA, nie tylko daje mega doznania, ale przy okazji nie męczy, a nawet daje przyjemność osobom, które nie przepadają za nadmiernymi wrażeniami.
Saint Satanislav (RIS Barrel Aged - pasteryzowany) - Browar Bednary - BLG 22,0, alk. 8,0 % --->
Zapach - Pierwsze wrażenie przywodzi na myśl wędzone słody, ale po pewnym czasie jest to bardziej beczkowo - waniliowy aromat, którego nabiera trunek po leżakowaniu w beczkach po znacznie mocniejszych alkoholach. Nie wiem dokładnie co to były za beczki, nie wiem też na ile (i czy w ogóle) słody były wędzone... Po paru minutach dość wyraźnie wychodzi czekolada i szlachetna kawa o zdecydowanie orzechowo - waniliowym aromacie. Podoba mi się to, jak w czasie kosztowania, przechodzi ten trunek metamorfozę w odbiorze zapachu. Ocena 8,8/10.
Piana - Niewysoka, drobniutka, opada dość szybko, beżowo - brązowa. Oblepia szkło.
Barwa - Praktycznie czarna.
Smak - Delikatnie palony, wyraźnie śliwkowy, nieco likierowy. Do tego czekolada (praliny) i szlachetna kawa. Są też wyraźne waniliowe nuty. Całości dopełnia smak mocno przypieczonego, ciemnego pieczywa - ale stonowany. Kwaskowość wyraźnie obecna, alkohol niewyczuwalny. Słodyczy całkiem sporo, ale nie nazbyt dużo - na tyle, żeby stanowić ciekawą kontrę do palonych nut i nie męczyć. Goryczka umiarkowana. Jestem pod wrażeniem. Wprawdzie jak na RIS nie ma tutaj mega oleistości i treści, ale jest przyzwoicie. W stylu mieści się średnio, bo w sumie można to potraktować jako mocniej palony Porter Bałtycki - jest to coś pomiędzy. Nie mniej jest to bardzo udany trunek. Ocena 9,1/10.
Ocena ogólna 9,1/10. Duży plus za balans całości, za ciekawy aromat i smak, który nie do końca oddaje charakter RIS, ale jest na tyle oryginalny, że zwyczajnie bardzo smakuje.
Która warka? Ja zapomniałem, że mam w szafce jeszcze butelkę z pierwszej warki. :D
Tanatos (Whisky RIS) - Browar Olimp - BLG 27,0, alk. 10 % --->
Zapach - Przede wszystkim na początku czuć dziwną mieszankę czekolady, wanilii i wędzonych słodów, która dopiero po chwili daje się rozłożyć na czynniki pierwsze. W pierwszym momencie czułem nieokreślony, słodko - "drażniący" aromat. W tle można odnaleźć delikatny zapach szlachetnej kawy i karmelu. Ogólnie efekt jest bardzo ciekawy, aromat jest bogaty i intensywny. Ocena 9,0/10.
Piana - A właściwie coś, czego nie ma. Bardzo agresywne nalewanie dało milimetrowy kożuszek pianki.
Barwa - Czarna.
Smak - Wędzony, waniliowy, palony i intensywny. Bardzo dużo kawy i gorzkiej czekolady, z mocno likierowym charakterem wiśni w alkoholu i śliwki. Kwaśność nieduża, ale zaznaczona. Goryczka pochodzenia palonego o nieco ziołowym odbiorze, wyraźna i nieco zalegająca. Słodyczy sporo, ale nie na tyle, aby mocno wyklejać usta. Odbiór półsłodki do słodkiego, ale z wyraźnymi wytrawnymi akcentami palonymi i goryczkowymi. Co tu dużo gadać, mi to bardzo pasuje. Ocena 9,2/10.
Ocena ogólna 9,2/10. Cena na granicy akceptacji - ok. 16 PLN. Nie wszystkim będzie pasował ziołowy odbiór goryczki, bo łatwo go zaklasyfikować jako 'rozpuszczalnik'.
Argus Porter (Lidl) - alk. 8 % --->
Zapach - Śliwka, czekolada, kawa, palone słody. Przyzwoicie jak na tę cenę. Ocena 7,3/10
Piana - Beżowa, niewysoka, puszysta, opada dość szybko, oblepia szkło.
Barwa - Niemal czarna.
Smak - Palony, czekoladowy i kawowy. Jest też pumpernikiel. W tle da się wyczuć nieco czerwonych owoców (głównie wiśnia i trochę śliwki) o likierowym charakterze. Goryczka wyraźna, ale nie dominująca. Kwaśność umiarkowana, słodycz stonowana. Przeciętny porter, nieco wodnisty - bez wyraźnego ciała, czy smolistości. Akurat jeśli o to chodzi, to przypomina 652 m.n.p.m., tylko to zupełnie inna klasa, jeśli chodzi o szlachetność smaku, czy aromat. Ocena 7,2/10.
Ocena ogólna 7,2/10. Tym razem piwo oceniałem w oderwaniu od ceny (2,69 zł w Lidl). Ale jeśli komuś zależy na liczeniu każdego grosza, do oceny trunku można spokojnie dodać 1 pkt. W tej cenie nic lepszego nie dostaniemy.
Poppels DIPA alk 8%
Zapach - słody, nieco jasnych egzotycznych owoców, słodki, nieco mało chmielu jak na dipa ale to import, a takie piwa mają to do siebie że zwykle nie są pierwszej świeżości.
Barwa - jasne, mętne ale tak przyjemnie mętne
Piana - trochę za duża redukuje sie do wysokości palca i już daka na długo dostaje, przy otwieraniu piwo trochę postraszyło i podeszło pod kapsel, bałem się że wyskoczy z butelki ale nic takiego się nie stało.
Smak - przyjemny, orzeźwiający, krótka i niewielka goryczka(niby 80 IBU ale kompletnie tego nie czuć), nieco słodyczy, bardzo zbalansowany.
Bardzo spoko piwo, dałem 9zł za butelkę 330ml w poznańskiej centrali, jak na import to nie jest wysoka cena, piwo ogólnie przyjemne, choć bez fajerwerków.
Deer bear Cracker Imperail Coffee Milk Stout (10% alk, 25% ekstraktu ) foty ładnej nie zrobiłem wiec ukradłem z fb deer bear
Zapach - aromat tu to jest 100% kawy, jak ktoś lubi kawe to tu jest 10/10 piłem już sporo coffee stoutów i to piwo napada, gwałci oraz okazjonalnie morduje wszystkich konkurentów i nie bierze jeńców. Kawa z mlekiem, słodko, może trochę wanilii, nie wiem, nie potrafię pomyśleć o niczym innym poza kawą.
Barwa - no czarne, jak coś bardzo czarnego.
Piana/wysycenie - co?
Smak - no i tu zaczynają się jednak drobne schody, bo mimo że na etykiecie informacja o goryczce jest oznaczona na 4 i pół zaciśniętej piąchy na 5 to gratuluje każdemu kto wyczuje w tym piwie jakąś gorycz. Jest zajebiście słodko, wręcz zapycha i mdli pod koniec. żadna tam gorycz, żadna kwaśność z palonych słodów i kawy, co na plus - żadnego też alkoholu, te 10% jest absolutnie niewyczuwalne.
Kosztowało to 13 albo 14zł, nie wiem bo czarne i białe różnią się ceną o złotówkę a kupiłem oba. Tego z orzechami(z białą etykietą) na pewno dzisiaj już nie ruszę bo 1) starczy browarów na dzisiaj 2) nie dałbym rady drugiej takiej porcji słodyczy zmęczyć. Jak ktoś lubi kawę to oczywiście polecam bo to chyba najbardziej kawowe piwo zrobione w Polsce, więc miłośnik kawy i kraftowego piwa nie może tego przepuścić. Ja w tej chwili niekoniecznie wyobrażam sobie żebym kupił kolejną butelkę ale może to dlatego że w tej chwili jestem przesycony. Dobrze że to tylko 330ml
Nakręciłeś mnie na to piwo. Aż będę musiał spróbować. :) Ciekaw jestem czy mają w moim sklepie; powinni.
PS. Gdzie kupowałeś?
Nie powiem, też mnie zaciekawiło, szczególnie, że lubię słodkie piwa.
Viti - poznańska Centrala piwna,
To uzupełnie tu jeszcze szybko że dzisiaj wypiłem też nutCrackera(biała etykieta), i to jest prawie to samo tylko że wcale nie bo dodali tam aromatu orzechowego, efekt jest taki że kawy nei czuć już prawie wcale za to aromat orzechowy(słodki, nieco waniliowy, trochę też jak ze słoika masła orzechowego tylko że bardziej) wyrównuje tam wszystko na płsko i czuje go w butelce nawet po kilku godiznach po jej opróżnieniu. Ba! do szklanki z której piłem to piwo nalałem sobie później coli(jestem strasznym bałaganiarzem i szklanki u mnie trochę zalegają) i cola zamieniła sie automagicznie w nutcrackera, tylko że mniej ciała i większe wysycenie.
ogólnie bardziej polecam wersję bez aromatów orzechowych, bo te jak wiemy są ---->
Też nie przepadam za aromatyzowanymi piwami, szczególnie, jeśli chodzi o krafty. Tutaj aż się prosi, żeby wszystko miało w miarę naturalny charakter i nie było robione na skróty.
Blonde Ale - Affligem - alk. 6,8 %. Podwójna fermentacja. Cena koło 4,90 w Auchan. --->
Zapach - Owocowy, kwiatowy. Poza tym wyraźnie czuć przypieczoną i świeżą skórkę jasnego chleba. Do tego dochodzi delikatny drożdżowy aromat i nieco alkoholu. Ocena 7,5/10.
Piana - Mega wysoka, puszysta, biała, drobna. Opada dość szybko, dziurawiąc się. Oblepia szkło.
Barwa - Złota, klarowne.
Smak - Podobnie jak w aromacie, w smaku przede wszystkim czuć owoce - głównie mango i gruszkę, ale dość szybko wchodzi do gry goryczka i mocne kwaśne akcenty, które momentalnie przykrywają początkową słodycz. Nie wiem na ile prawdą są strefy smakowe na języku, ale u mnie wyraźnie przy łykaniu na czubku języka daje mocno słodyczą, a tył języka przykrywa wyraźna goryczka. Po bokach zaś wyczuwam więcej kwaśności. W sumie jak to belgi, większość w miarę podobna ;) Ten niczym szczególnym się nie wyróżnia. Ocena 7,5/10.
Ocena ogólna 7,5/10. No może czymś się jednak wyróżnia ;) Podobno jest teraz dostępny poprzez grupę Żywice, stąd niewysoka cena.
Jasny (mocno chmielony) - Kormoran - BLG - 12,5, alk. 4,9 % --->
Zapach - Mocno słodowy, trochę kartonowy, biszkoptowy i nieznacznie owocowy (kwaskowe jabłko). Ze szkła aromat wydaje się bardziej szlachetny i trochę ziołowy. Ocena 7,1/10.
Piana - Puszysta, biała, drobna i średnia (pęcherzyki). Opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Jasne złoto, klarowne.
Smak - Słodowy, ale w sposób łagodny. Do tego dochodzą nuty kwiatowo - owocowe i średnia początkowo goryczka. W drugim łyku goryczka wzrasta i nabiera ziołowego charakteru. Kwaśność umiarkowana. Nie jest to wybitne piwo, daleko mu nawet do bardzo dobrego. Ale ogólne wrażenie nie jest złe. Słodyczy jest nie za dużo, tyle tylko, żeby zauważalnie kontrować goryczkę. Jak na swoje parametry, mieści się mniej więcej w normie, choć jest wrażenie lekkiej wodnistości. Tym co wyróżnia ten trunek, to sporo chmielu i porównując do win - stołowy charakter - czyli trunek codzienny przy posiłku, wieczornej pracy, czy niezbyt wyrafinowanej rozrywce. Ocena 7,2/10.
Ocena ogólna 7,2/10. Przyzwoite jasne duże, ale ochów i achów brak.
Wine Cake - 11% alk 24blg (barrel aged wheat wine)
Zapach - różowe wino, nie jakoś bardzo nachalne, nadal czuć nieco słodów, ale aromat zwiastuje raczej coś cierpkiego i winnego. Wanilię i rodzynki wymienione w morskiej opowieści raczej ciężko mi wyczuć.
piana/wysycenie - niskie, piana nawet jeśli była to zredukowała się do minimalnej obrączki.
barwa - jasne, całkiem klarowne, żadnego osadu w butelce nie stwierdzono.
Smak - no i tu jest niespodzianka, bo jest dość ciekawe połączenie winnej cierpkości całkiem skutecznie maskowanej słodyczą, znaczy w pierwszym momencie jest raczej słodko za to finisz jest już wyraźniej wytrawny i dość długo cierpkość pozostaje. To zaskakuje bo zapach i sama świadomość przeleżakowania piwa w beczce po winie sugerują że będzie wytrawnie po całości a tu jednak niespodzianka. Do tego piwo jest bardzo pełne, gęste i alkohol nadal dość wyraźnie daje o sobie znać... choć teraz jak piję ostatnie łyki to już nie jestem pewien czy to szczypanie w gardło to alkohol czy atak winnej cierpkości na finiszu, być może po trochu jedno i drugie.
Taki trochę piwny ekwiwalent półsłodkiego wina.
20zł, 330ml, Centrala piwna.
Powerplant (Saison) - Edge - alk. 7,4 %, IBU 38 --->
Zapach - Owocowy, kwiatowy, delikatny i przyjemny. W tle drożdże. Ocena 8,0/10.
Piana - Wysoka, puszysta, drobniutka. Opada bardzo wolno, oblepia szkło.
Barwa - Złoto - pomarańczowa. Delikatnie mętne.
Smak - Kwaskowy, owocowy i goryczkowy. Owoce czuć, ale ciężko powiedzieć jakie konkretnie - kwasek i goryczka momentalnie przykrywają wszystko. Są też w tle pewne nuty biszkoptowe lub ciastowe. Moim zdaniem nazwa dobrana bardzo dobrze. U mnie przynajmniej każdy łyk wywołuje 'wyładowanie' goryczkowo - kwaskowe na języku i podniebieniu, podobne w efekcie nieco do tego, jakie zostawia sprawdzenie baterii językiem (jak się kiedyś sprawdzało baterie 4,5 V lub 9V). Słodyczy trochę jest, ale wyraźnie została przykryta przez wytrawne akcenty. Goryczka ma żywiczny, może nieznacznie cytrusowy charakter. Ocena 7,5/10.
Ocena ogólna 7,6/10. Niezłe piwo, ale du.. nie urywa. Jak dla mnie trochę za płaskie w smaku - cała moc poszła w kwasek i goryczkę.
Espresso Stout - Kiuchi Brewery (Japonia) - BLG 18,5, alk. 7 % --->
Zapach - Słodowy, mocno palony, dogłębnie czekoladowy i kawowy. Jest też wyraźna owocowa nuta, jakby czarnego bzu. Bardzo intensywny. Ze szkła dodatkowo wychodzi trochę wanilii. Ocena 9,4/10.
Piana - Brązowo - beżowa, wysoka, drobniutka, opada powoli, oblepia szkło.
Barwa - Praktycznie czarna.
Smak - Mnóstwo kawy, mocno palonej. Pumpernikiel i gorzka czekolada. Mam wrażenie, że jest też posmak starego, zleżałego drewna - nie soczystego i świeżego, ale takiego 'kościelnego', zmieszanego z popiołowością kadzideł - przywodzi na myśl atmosferę starych, drewnianych kościółków. Nie wiem dlaczego czuję to akurat w smaku, ale tak jest. Jest też trochę wanilii, tak samo jak w aromacie. Kawał dobrego trunku. Kwaśność umiarkowana, słodycz stonowana - odbiór półwytrawny. Ocena 9,3/10.
Ocena ogólna 9,3/10. Jestem pod wrażeniem. W sumie nie przepadam za stoutami, ale ten jest na tyle mocny i intensywny, że bliża się powoli do RIS, które bardzo lubię.
NicK - właśnie piję Saint Satanislav z datą do 10.11.2016 i zgadzam się z Twoim opisem, dobry. Może tak wysokich not bym nie dał, ale jest smaczny. Na pewno lepszy niż porter z Okocima, który trzymałem circa rok. Nie dopiłem, męczący był. :(
Guinness Draught - alk. 4,2 % --->
Zapach - Przede wszystkim kawa, czekolada, trochę palonych aromatów a nawet wędzonych. Jest przyjemnie, ale w porównaniu do tego, do czego przyzwyczaił nas kraft, żadnego wrażenia nie robi. Intensywność średnia. Ocena 7,7/10.
Pina - jak na azot, to niezbyt wysoka, ale za to trzyma piękną formę - zwarta i kożuchowa, koloru beż kremowy. Ładnie oblepia szkło.
Barwa - Brunatna, niemal czarna.
Smak - Trochę czekolady, sporo kawy i nieco paloności. Kwaśność niska, goryczka umiarkowana. Słodyczy niewiele. Dobrze zbalansowany i smaczny trunek. Spora wodnistość, choć nie przeszkadza. Wysoka pijalność. Ocena 7,8/10.
Ocena ogólna 7,8/10. Nie ma się nad czym rozpisywać. Przyzwoity trunek, choć do zachwytów daleko. Spodziewałem się, że będzie gorzej.
A tak przy okazji 2 warki Imperium Prunum - srodze się zawiodłem. Nie wiem kto tym całym cyrkiem sterował, ale parodia jaka z tego wyszła, przerosła chyba oczekiwania jej inicjatorów. Nerw co poniektórych piwoszy sięgnął zenitu.
Dla mnie największym absurdem jest to, że praktycznie normalni ludzie nie mieli szans na zakup. I za to wystawiłbym wielkiego karnego fallusa dla browaru Kormoran. Rok czekania, a tu zamiast fajerwerków, ledwo cichutki pisk powietrza, uciekającego z przedziurawionej prezerwatywy...
Ja na szczęście się nie nastawiałem specjalnie na Imperium Prunum. Coś czułem że tak będzie, a plotki, że piwa jest mniej niż w zeszłym roku, bo doszło do jakichś nieprzewidzianych strat przy warzeniu, już na dobre ostudziły mój zapał. Piwo w ogóle nie powinno trafić do macro, gdzie ponoć najwięcej go trafiło, co jest absurdem. Kormoran powinien przede wszystkim je kierować do sklepów specjalistycznych (coś jak grand champion), a tak, ani browar się za bardzo nie wzbogaci, bo cena za jaką trafiło piwo do hurtowni była ponoć niska, a tylko straci wizerunkowo.
Widziałem wczoraj jeszcze na allegro butelki po 250 złotych.. Zdecydowałem, że nadprogramowe pieniądze wydam na jakiegoś 'sztosa' z importu. Jakość podobna, jak nie lepsza, a przynajmniej z dostępnością problemu nie będzie. :)
Nie robię Tomkowi reklamy, ale ostatnio zdarzyło mi się go obejrzeć i mówił, że to "mniej" to jest poniżej 10%, więc niewielka różnica. Można łatwo znaleźć filmik, gdzie się na ten temat wypowiada, trzeba tylko przeżyć żenujący wstęp.
A co do Grand Championa, dopiero ostatnio przestali wysyłać do Tesco, tak to stał głównie tam. ;)
Co przy panującym 'hypie' na to piwo, który w tym roku jeszcze wzrósł, przełożyło się na zdecydowany deficyt samego piwa, plus jeszcze te akcje z hurtowniami.
A Grand Championowi wyszło to na dobre, a przynajmniej tak mi się wydaje. Nie mam nic do piw kraftowych w Tesco, czasem jest to jedyna szansa na dostanie czegoś sensownego, ale do niedawna jeszcze można było znaleźć ten jubileuszowy porter cieszyński, który dużym zainteresowaniem się raczej nie cieszył.
Mam wrażenie, że w Tesco piwa kraftowe są droższe niż w sklepach specjalistycznych. Jedyne co w tym dobre, że w mniejszych miejscowościach, gdy zbliża się termin przydatności do spożycia, można takie piwka wyrwać za pół darmo.
Porter Bałucki - Piwoteka - BLG 20,0, alk. 8 % --->
Zapach - Czekolada, praliny, delikatnie palona kawa z orzechowym aromatem. Sporo karmelu, oraz lekko suszonej śliwki. Intensywny. Ze szkła wyraźnie likierowy. Ocena 8,9/10.
Piana - Ciemno beżowa, niewysoka, drobna. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Brunatna, niemal czarna, z rubinowymi przebłyskami.
Smak - Bardzo dużo pralinowej czekolady i czerwonych owoców (śliwka, wiśnia w alkoholu). Jest też sporo kawowej paloności, ale mieszczącej się w porterowych normach. Kwaśność umiarkowana, do średnio wysokiej. Odbiór całości półwytrawny - słodycz jest, ale głównie jako kontra. Goryczka średnia z ziołowym posmakiem. Jest też pewien problem z balansem całości. Mam wrażenie, że nieco za bardzo wybija alkohol, a sam trunek jest nazbyt wodnisty. Ocena 8,4/10.
Ocena ogólna 8,5/10. W sumie nie wiem jak ocenić ten trunek. Z jednej strony jest ciekawy aromat, jest też całkiem dobry smak, a z drugiej pojawiają się w nim nieco drażniące nuty - przebijający alkohol, sporo jak na porter paloności i brak ułożenia. Niektórzy uznają to za atut, bo z pewnością nie jest to grzeczny porterek bałtycki.
Oj, widziałem dziś Imperium Prunum za 99 zł. A że mi się niedawno w samochodzie rozrząd posypał to nie kupiłem piwa.
Porter Bałtycki - Browar Wąsosz - BLG 21,0, alk. 10 % --->
Zapach - Dużo kawy, czekolady z orzechami, a także sporo karmelu i nieco wanilii oraz nut palonych. W tle trochę śliwki. Aromat jest bardzo elegancki i intensywny. Ocena 9,0/10.
Piana - Puszysta, drobna, ciemno beżowa. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Ciemno brunatna, niemal czarna.
Smak - Głęboki i złożony. Jest dużo kawy i gorzkiej czekolady. Do tego dochodzi wyraźny likierowy charakter i towarzyszące czerwone owoce - śliwki i wiśnie. Jest dużo palonych akcentów - prawie jak w RIS. Słodyczy jest umiarkowana ilość, na tyle, że skutecznie kontruje paloność i średnią goryczkę, a nie na tyle, aby dominować i wyklejać. Trunek jest gładki i oleisty w odbiorze, a jego charakter półwytrawny. W tle czai się nieco wanilii. Jest bardzo dobrze. Ocena 9,5/10.
Ocena ogólna 9,4/10. Bardzo przyzwoity porter, który charakterem zbliża się do RIS. Cena też do przełknięcia, bo w granicach 10-12 zł.
Wyszło mi na to, że ten tydzień będzie tygodniem porterów bałtyckich :)
Jolly Roger Porter Bałtycki - Kraftwerk - BLG 21,0, alk. 9,8 %, cena ok. 11 zł, (10/01/2018) --->
Zapach - Trochę nietypowy, bo przede wszystkim czuję śliwki i wiśnie o wyraźnie alkoholowej nucie. Dopiero na drugim planie jest kawa i gorzka czekolada. Aromaty palone dość słabe. Intensywność umiarkowana. No nie zachwyca. Ocena 7,4/10.
Piana - Beżowa, puszysta, wysoka i drobna. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Brunatna.
Smak - W smaku jest lepiej niż w aromacie, choć też jak na porter nietypowo. Przede wszystkim jest dużo paloności. Zaraz potem (a może raczej jednocześnie) wyraźnie likierowy posmak wiśni i śliwki, który niestety jest mocno alkoholowy i nie bardzo szlachetny. Goryczki jest sporo i ma ona charakter lekko piekący - nie do końca wiem czy od alkoholu, czy ziołowego posmaku. Kwaśność średnia. Mam wrażenie, że jest to bardzo nieułożony i młody porter, z dużym potencjałem na leżakowanie. Na siłę można się doszukać wanilii, ale gdybym nie doczytał na etykiecie że jest, to pewnie bym na nią nie zwrócił uwagi. Ocena 7,5/10.
Ocena ogólna 7,5/10. Jest potencjał, ale wyraźnie brakuje ułożenia. Podobno jest w tym trunku wanilia i lukrecja. Może jest, ale wyczuć to jest niezmiernie ciężko. Mocno potargane piwo, bardziej jak RIS, niż porter bałtycki.
Va Banque! - Piwoteka - Herring Imperial Stout - BLG 20,0, alk. 8 %. Cena ok. 12 PLN. (20-06-2017). Ciekawe czy to w końcu coś, czego brakowało mi przy Vabank - czyli słabszej wersji piwa śledziowego. --->
Zapach - No wreszcie w zapachu jest wyraźny śledź. Przeplata się z typowymi dla porterów, lub RIS aromatami, czyli kawa, czekolada, palone nuty. Bardzo wyraźnie można wyczuć też karmel, który stara się przykryć śledziowy 'smrodek'. Śledzia wyjątkowo mocno czuć wtedy, gdy na skórze rozetrze się kroplę trunku. Ocena 8,7/10.
Piana - Wysoka, drobniutka, puszysta, beżowa. Opada powoli, oblepia szkło.
Barwa - Brunatna, niemal czarna.
Smak - Mocno palony i śledziowy. Śledzik spod paloności wychodzi po czasie. Oprócz tego jest dużo kwaskowej kawy i trochę gorzkiej czekolady. W drugim i kolejnych łykach, smak śledziowy zanika. Przykrywa go zalegająca goryczka, paloność i dużo posmaku kwaskowej kawy. Słodycz jest umiarkowana. Można też powiedzieć, że trunek ma charakter likierowy i że czuć tam trochę wiśni. Najbardziej przypomina to oczywiście RIS. Ocena 8,4/10.
Ocena ogólna 8,4/10. Powiem szczerze, że nie tak sobie wyobrażałem to piwo. Wprawdzie jest aromat śledzia, niby czuć go też w pierwszym łyku - ale całość należy bardziej traktować jako ciekawostkę. Smak jest na tyle intensywnie palony i kawowy, że doznań śledziowych za wiele nie uświadczymy. Wydaje mi się, że można było potraktować temat bardziej odważnie i zamiast zasłony dymnej w postaci palonych mocno słodów i goryczki, pójść w kierunku większej słodyczy i czekolady.
Manana Pszeniczne z Browaru Jana, 12.5% BLG, 5.6% alko, 15 ibu.
Zapach - slodkawy, nieudarzajacy, nikla ilosc cytrusów.
Barwa - lekko metna, bardziej przeswitujaca z refleksami. Jak metnawy mocz.
Pianka - duże bąbelki, szybko schodzi. Bardzo szybko. Jak z tabletek musujacych z magnezem. Jedt na czas nalewania piwa, a nalewalem na wprost do dna, nie po sciance.
Smak - tutaj mam problem. Niby czuc slodkawosc pszeniczniaka, nie potrafie jednak wylapac (ani kolezanka z ktora degustujemy) nut gozdzikowych czy babanowych jak mowi etykieta. Najblizej jej do wody gazownej. Zero gazu, a etykieta mowi inaczej.
Polecam na lato jako zammiennik wody gazowanej. Wszelkie Radlery maja wiecej smaku.
Hello Stranger z browaru Kingpin. Milkstout w wydaniu light. Pierwsze łyki rozczarowują, dalej jest dużo lepiej. Trochę mało ciała jak dla mnie. Ogólnie dobry milkstout bez żadnych szaleństw. Bardzo poprawne ale przyznam się, że oczekiwałem czegoś więcej.
Nutcracker - Imperial Nut Coffee Milk Mayhem - Browar Deer Bear - BLG 25,0, alk. 10 % (Imperialny Stout z dodatkiem kawy i laktozy). 03-01-2019. Cena 13 zł. To ten na dole na obrazku z białą etykietą. --->
Zapach - Mega intensywny. Mocny aromat kawy o silnie orzechowym zabarwieniu. Sporo pralinowej czekolady i duuużo karmelu z wanilią. Oprócz tego, że zapach wybitnie intensywny, to do tego bardzo słodki. Mam wrażenie, jakbym wąchał jakiś szejk kawowy. Hmmm... jeśli można z czymś przedobrzyć, to chyba tutaj przedobrzono z aromatem. Jeśli się wczytać w etykietę, to w składzie występują 'aromaty naturalne'. Komuś się chyba naparstek pomylił z wiadrem ... Ocena 6,0/10.
Piana - Mega wysoka, brązowo - beżowa, puszysta, drobno i średnio pęcherzykowa. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Niemal czarna, z niewielkimi rubinowymi przebłyskami.
Smak - Mega dużo kawy i orzechowego aromatu - wrażenie, jakby się piło RIS zmieszany z likierem kawowo orzechowym i tego likieru było znacznie więcej. Jest też sporo wanilii i paloności. Goryczka jest średnia, ale dodatki (aromaty) razem z alkoholem, powodują dość mocne pieczenie w jamie ustnej i przełyku. Słodyczy bardzo dużo. Chyba kogoś mocno pogięło... Ocena 5,8/10.
Ocena ogólna 5,8/10. Mam wrażenie, że to piwo powstało przez pomyłkę lub w skutek wypadku. Komuś się wyraźnie pojeb.ły proporcje aromatów i dodał na oko 10 x więcej niż w pierwotnej recepturze. Nie wykluczam też, że coś się zepsuło, coś rozbiło - i jakoś to trzeba było sprzedać, bo szkoda kasy - wymyślimy więc piwo, które będzie miało w nazwie 'Mayhem'.
Bałtyk Adriatico Porter - Browar Pinta - alk. 9,0 % - w składzie włoski czarny ryż. Cena 13 zł. 09-01-2019. --->
Zapach - Przy poprzedniku, to 'cienias'. Czuć ledwo co, ale pomimo, że nos mam sterany przez mega - uber aromaty, postaram się coś napisać. Jest kawa i czekolada, ale w stężeniu umiarkowanym. Dość wyraźny jest też aromat śliwki i wiśni. Lekko palony. W tle czuć też orzechy i wanilię. Niestety, to chyba nie był dobry pomysł, żeby testować to piwo po takich sterydach, na jakich był poprzednik. Nie mniej, jest dość przyjemnie.
Piana - Bardzo wysoka, beżowa, drobniutka i kożuszkowa. Opada powoli, oblepiając szkło.
Barwa - Brunatna, z wyraźnymi rubinowymi przebłyskami.
Smak - Zdecydowanie palony, wytrawny i kawowy. Goryczka spora, podobnie kwaśność. Sterane kubki smakowe odmawiają jednak posłuszeństwa i nie są w stanie wychwycić żadnych niuansów trunku. Szkoda, bo butelka piękna i nastawiałem się na wiele. Czuć pewną owocową likierowość, ale nic więcej nie mogę napisać. Zdecydowanie podejdę do niego jeszcze raz.
Ocena ogólna - brak oceny. Nie jestem w stanie odnieść się do tego piwa należycie. Poprzednik rozwalił mi system i zachwiał równowagę zmysłów. Jedyne, co mogę napisać, że to chyba niezły i dość wytrawny porter.
D-tonacja - Browar Nepomucen - RIS - BLG 22,0, alk. 8,2 %. 05-01-2018. Cena ok. 20 zł. Leżakowane z płatkami dębu po beczce sherry. --->
Zapach - Kawowy i czekoladowy z nutami wanilii i cherry. Przyjemny, ale nie bardzo intensywny. Ocena 8,3/10.
Piana - Dość wysoka, puszysta, ciemno beżowa. Opada umiarkowanie i oblepia szkło.
Barwa - Niemal czarna.
Smak - Bogaty. Przede wszystkim czuć mocno paloną kawę i gorzką czekoladę. Do tego dochodzi smak wiśni, ale schowanej dość mocno z tyłu. Goryczka jest bardzo wyraźna, o charakterze palonym. Kwaśność niska. Po kilku łykach 'wychodzi' beczka z nutami wanilii. Słodyczy jest raczej mało. Trunek w odbiorze wytrawny, do półwytrawnego. Na koniec wyczuwam też bardzo ciemny chleb, wręcz pumpernikiel. Dużo treści i ciała. Ocena 8,4/10.
Ocena ogólna 8,4/10. Przyjemny, wytrawny i treściwy RIS. Nie jest jednak wybitny i niczym nie powala. Jak na mój gust, za dużo paloności i goryczki.
Hydrozagadka - Browar Absztyfikant - BLG 16,5, alk. 6,5 % - Baltic salty stout. Cena 9,60. 30-09-2017. --->
Zapach - Przyjemny, łagodny, kawowo - czekoladowy, karmelowy. Jest też trochę likierowej śliwki w tle i odrobina paloności. Intensywność: średnia +. Ocena 8,4/10.
Piana - Wysoka, drobniutka, kożuszkowa. Opada powoli, beżowa. Oblepia ładnie szkło.
Barwa - Niemal czarna.
Smak - Dość łagodny i gładki, ale wyraźnie czuć popiołową paloność. Na pierwszym miejscu nieco kwaskowa kawa, a potem gorzka czekolada. Goryczka średnia o charakterze palonym, ale z tendencją do zalegania. Sporo nut mocno przypieczonego ciemnego chleba, czy wręcz pumpernikla. Jest też trochę śliwki, takiej lekko podsuszanej. Po pewnym czasie w ustach osadza się nieco soli, która lekko drażni podniebienie i język. Trunek półwytrawny w odbiorze, o ułożonym i łagodnym charakterze. Bardzo fajne piwo. Ocena 8,7/10.
Ocena ogólna 8,7/10. Jak na 16,5 BLG sporo treści i smaku. Spokojnie można by to wziąć za 18.
Imperial Porter - Browar Bytów (Rockmill też jest wymieniony na etykiecie) - BLG 25,0, alk. 10,0 %. 13-01-2018. Cena 15 zł. --->
Zapach - Słabiutko. Mokry karton, nieco śliwki i sporo alkoholu - mało szlachetnego. Gdzieś w tle jest nieco kawy i czekolady. Mam też skojarzenie z kiszonym burakiem... Intensywność: bardzo niska. Ocena 5,7/10.
Piana - Niska, beżowa, opada szybko, oblepia szkło.
Barwa - Niemal czarna.
Smak - Zdecydowanie lepiej niż w aromacie. Jest dużo śliwki, wiśni i gorzkiej czekolady - o mocno likierowym charakterze. Sporo słodyczy, ale nie dominującej. Goryczka średnia, kwaśność wysoka. Sporo palonych nut o kawowym charakterze. Przydałoby się więcej oleistości, choć ciała nie brakuje. Mam wrażenie, że zdecydowanie przydałoby się tutaj leżakowanie. Ocena 7,9/10.
Ocena ogólna 7,5/10. Zdecydowanie kuleje aromat, który nie dość, że ledwo co się unosi z naczynia, to niestety jest nieprzyjemny. W smaku zdecydowanie lepiej, chociaż wyraźnie brakuje ułożenia. Potencjał jest, ale mam wrażenie, że uwarzono to piwo w pośpiechu.
Szczun - Browar Szałpiw - BLG 19,5, alk. 8,1 %. Cena 9,50. 20-01-2017. --->
Zapach - Owocowy, kwiatowy, drożdżowy z solidną podstawą słodową. Z owoców najbardziej czuć bardzo słodkie cytrusy, oraz mango i banan. Intensywność: wysoka. Ocena 8,5/10.
Piana - Puszysta, wysoka, drobniutka, koloru kremowego. Opada powoli, oblepia szkło.
Barwa - Ciemno - złota, mętne.
Smak - Jest dużo słodów i owoców, oraz bardzo wyraźne drożdże. Smak oddaje to co jest w aromacie, ale mocno spotęgowane. Goryczka bardzo intensywna i ściągająca. Dzieje się tu naprawdę dużo - spróbuję to uporządkować. Na początku czuć mieszaninę owoców, kwiatów i słodów. Potem wchodzi przyprawowo - ziołowy posmak na języku, który zamienia się w solidną i piekącą goryczkę w gardle. Dodatkowo w goryczce czuć też sporo żywicznych tonów. Bardzo złożony trunek, wielowymiarowy. Trochę uwodzi słodyczą, a potem szczypie w język i drażni gardło goryczką. Ocena 9,4/10.
Ocena ogólna 9,3/10. Podejrzewam, że ocena byłaby wyższa, gdyby nie fakt, że piwo zakupiłem z datą 'najlepsze przed', która już upłynęła. Ponieważ piwa mocno chmielone (a z takim mamy do czynienia) nie znoszą dobrze długiego leżakowania, podejrzewam, że sporo na smaku i aromacie straciło. Gdyby nie to, pewnie ocena byłaby bliska 10. Szczerze polecam.
Szałpiw ostatnio miesza na rynku. Wersje Buby wychwalane sa pod niebiosa, nawet w skali swiatowej. U Kopyra widzialem zrobił recke Buby Extreme Whiskey Barrel Aged i wychodzi na to, ze stawia je na rowni lub nawet wyzej Imperium Prunum.
I prawidlowo. ;)
Boruta - Browar Piwoteka - (Belgian Golden Strong Ale) - BLG 19,0, alk. 9,5 %. Cena 9,00 zł. --->
Zapach - Słodowy, bananowy, gruszkowy. W tle też trochę kwiatów polnych. Ogólnie słodki i przyjemny. Intensywność: średnia. Ocena 8,0/10.
Piana - Średnio wysoka, biała, opada dość szybko. Oblepia szkło.
Barwa - Ciemno złota, lekko mętne.
Smak - Słodowy, owocowy, lekko cierpki. Bogaty i intensywny. Goryczka umiarkowana, ale lekko szczypiąca i zalegająca. Generalnie smak odzwierciedla aromat, tylko jest bardziej intensywny. W posmaku zostaje sporo ziołowej cierpkości i goryczki, która później długo szczypie w gardło. Wyraźnie czuć też drożdże. Jeśli chodzi o owoce, to w smaku dominuje banan. Charakter trunku półsłodki do słodkiego, ale z wyraźnymi, kontrującymi nutami wytrawnymi. Ocena 8,8/10.
Ocena ogólna 8,7/10. Trunek przypomina wczorajszego Szczuna, ale brak mu tej złożoności i odrobinę szlachetności.
Widzę postępującą tendencję autora do picia coraz mocniejszych piw :)
Taka pora roku ;) Choć nie ukrywam, że najbardziej gustuję w porterach bałtyckich, RIS-ach i ogólnie mocnych, intensywnych w doznania piwach (choć nie przepadam za tymi najbardziej ekstremalnymi).
Witam,
Kumpel ma za niedługo urodziny i chciałbym mu kupić jakieś fajne piwo, które nie jest pospolite. Wiem, że lubi Hoegaarden i ogólnie belgijskie piwa. Możecie mi coś polecić?
Pozdrawiam
Jeśli kolega lubi mocniejsze piwa, to polecam Szczun z Szałpiw, opisany przeze mnie nieco wyżej. Ma sporo z belgów - dużo owoców, kwiatów w aromacie i smaku - powinien być zadowolony. Trzeba by trafić jednak na nową warkę, bo kupiłem przeterminowane ostatnio.
A można tego Szczuna kupić w jakimś fajnym czteropaku lub z kuflem? Na prezent byłoby w sam raz :)
Czteropaka raczej nie uświadczysz. Zawsze możesz jakieś dobrać. Najlepiej zrobisz, jak pójdziesz do sklepu specjalistycznego z piwem i zapytasz o pomoc sprzedawcę. W większości z nich są też szkła do wyboru. ;)
Tego niestety nie wiem. 4 paki to przeważnie na święta powstają, kiedy ludzie prezenty kupują. Może jeszcze gdzieś w sklepach zostały poświąteczne paczki - ale czy krafty w ten sposób się sprzedają, to wątpię.
Mogę polecić jeszcze (z tego wątku) w kolejności wg zawartości alkoholu, ale tym nie zawsze należy się kierować:
- FarmHouse - Pinta - lekkie
- Witbier - Kormoran - średnio mocne
- Kapral Brown (India Export Porter) - Piwoteka - średnio mocne
- Sweet Sixteen - Browar Maryensztadt - stout mleczny, średnio mocne
- 652 m.n.p.m. (Porter Bałtycki) - Podgórz - mocne
- Imperial Saison IPA (Piotrek z bagien) - Jan Olbracht - mocne
- Bafomet (behemoth) RIS - Perun - bardzo mocne, ale alkoholu nie czuć
To są bardzo dobre piwa, które nie posiadają jakiś ekstremalnych aromatów, czy smaków, a na swój sposób są wyjątkowe.
Hoppy Birthday No.1 (Double Oatmeal Stout) - Doctor Brew - BLG 18,0, alk. 7,6 %, IBU 48. 20-06-2017. Cena ok. 9 zł. --->
Zapach - Mocno czekoladowy, kawowy, słodowy i palony. Do tego karmel i wanilia. Wyczuwam też wyraźnie aromat czerwonych owoców. Przyjemny i dobrze zbalansowany. Intensywność: średnia. I tutaj jest najsłabszy punkt aromatu - trochę za niska intensywność. Ocena 8,5/10.
Piana - Dość niska, beżowa, opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Brunatna, niemal czarna, z rubinowymi przebłyskami.
Smak - Uh, uh. Jest inaczej, niż można by się było spodziewać. Oczywiście jest bardzo dużo kawy, paloności i czekolady, ale za tym wszystkim raźnie podąża sherry z wanilią. Jest bogato, treściwie i interesująco. Goryczka średnia do wysokiej, z tendencją do zalegania i popiołowym charakterem. Kwaśność wysoka. Wysycenie niskie. Słodycz na poziomie średnim do wysokiego, ale przykryta jest przez wytrawne akcenty. Posmak goryczkowaty z wyraźnymi nutami ziołowo - żywiczno - popiołowymi. Ocena 8,6/10.
Ocena ogólna 8,6/10. Trunek ciekawy, złożony, o wyraźnym charakterze. Nie mniej do zachwytu zabrakło stężenia aromatu i zgrania wszystkich smaków, które jeszcze muszą się sporo nauczyć, by dać mistrzowski koncert, zachwycający harmonią.
Jako ciekawostkę podam, że można nabyć jeszcze w jednym sklepie w Warszawie Imperium Prunum, w cenie 100 zł za butelkę. Ja nie skusiłem się, bo aż tyle to piwo nie jest warte. Jakby ktoś był zainteresowany, to mogę podać namiary.
Zimowa opowieść - Browar Hoplala - BLG - 15,0, alk. 6,0 %. Dunkiel korzenny (m.in: miód gryczany, imbir, goździki, kardamon). Cena poniżej 10 zł. 30-09-2017. --->
Zapach - Korzenny, mokry karton, miodowo - karmelowy. Średnio przyjemny, a ten karton wyraźnie przeszkadza. Intensywność - średnia. Ocena 5,2/10.
Piana - Wysoka, puszysta, beżowa. Opada umiarkowanie, słabo oblepia szkło.
Barwa - Ciemno - bursztynowo - brązowa.
Smak - Karmelowo - przyprawowy, kartonowy, bandażowy. Słabiutko. Przyjemność niska, do tego wodnistość. Goryczka niska, słodyczy sporo i pustka poza tym. Kwaśność umiarkowana. Nie ma za bardzo o czym pisać. Ocena 5,0/10.
Ocena ogólna 5,0/10. Kurczę, słabo. Zarówno z aromatem jak i smakiem. Porażka na całej linii. Ubogo, wodniście i trochę smrodkowato. Jedno z niewielu piw, którego dopicie stanowi nie lada wyzwanie... I nie chodzi o to, że czegoś jest za dużo, coś szczególnie drażni, ale zwyczajnie jest niesmacznie.
milk stalova - Browar Jana - Milk Stout, BLG 15,0, alk. 5,6 %, IBU 2/5. 18-07-2017 --->
Zapach - Słodki, karmelowy, czekoladowy i kawowy. Jest też efekt wąchania słodkiej śmietanki. Przyjemny i pasujący do stylu. Intensywność: wysoka. Ocena 8,6/10.
Piana - Wysoka, beżowa, puszysta i drobna. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.
Barwa - Brunatna, niemal czarna.
Smak - Kawowy, nieco czekoladowy i palony. Jak na milk stout, brakuje trochę więcej słodyczy i treści. Mam wrażenie, że to nie jest BLG 15, tylko znacznie mniej. Trunek jest wodnisty. Kwaśność umiarkowana, goryczka niska. Ocena 7,2/10.
Ocena ogólna 7,3/10.
Nut Cracker - Deer Beer - Imperial Nut Coffee Milk Mayhem (to nie ja wymyśliłem, tak pisze na etykiecie :P) - BLG 25, alk. 10%; IBU 4,5/5; 3.01.2019
Zapach - z butelki kojarzy mi się przede wszystkim z czekoladkami z alkoholem, ze szkła czuję już dodatkowo świeżo mieloną kawę. Opis słaby, bo nie jestem sensorykiem ale dla mnie aromat powalający. Baaaaardzo intensywny. Ocena 10/10
Piana - praktycznie brak, zostaje jakiś lacing na szkle
Barwa - czarna jak dupa samego lucyfera
Smak - kawowy, gorzka czekolada z sortu tych porządnych. Piwo treściwe i wytrawne. Zero laktozy, choć to ma niby być milk stout*. Ocena 8/10
*z etykiety ciężko wywnioskować co to ma być :D
Old Ale - Browar Nepomucen - BLG 16,9, alk. 6 %, IBU 30. 11-07-2017 --->
Zapach - Czekoladowy, orzechowy, karmelowy. Przebijają też nuty wanilii i whisky. Podobny do lżejszego portera bałtyckiego, ale zdecydowanie mniej palony. Intensywność: wysoka. Ocena 8,6/10.
Piana - Niewysoka, puszysta, beżowa, oblepia szkło. Opada dość szybko.
Barwa - Brunatna.
Smak - Podobny do aromatu, ale mam wrażenie, że zapach obiecywał więcej i zapowiadał dość treściwy trunek. Tymczasem w smaku jest czekolada, są orzechy i wanilia (jako tło), tylko mam wrażenie, że jest tego trochę za mało, natomiast jest więcej a/centów torfowych. Goryczka umiarkowana, kwaśność spora. Ocena 8/10.
Ocena ogólna 8,1/10.
Headbanger - Kingpin - BLG 19,1, alk. 8,6%, 18.02.2017 ->
Zapach - Czuć słód, lekko cytrusowo, przyjemne
Piana - Drobno pęcherzykowa, lejsing jest, długo się utrzymuje
Barwa - Ciemniejsza pomarańcz, mętna
Smak - Uwielbiam Imperialne IPA i to daje rady, czuć goryczkę, troszkę cytrusów, na prawie 9% alkoholu zdecydowanie nie oceniłbym tego piwka. Goryczka imo idealna jak na Imperialne IPA. Jest dosyć intensywne w smaku i w smaku. Zostaje fajny posmak na języku, ale czegoś mi brakuje.
Ocena ogólna 7,5/10
Postaram się zmusić do praktycznie codziennych recenzji bo ostatnio piję polski craft w ilościach hurtowych, ale strasznie nie chce mi się wrzucać ocen, a wiem że bedę żałować kiedyś :)
NicK - robisz super robotę, dzięki wielkie za recenzję :)
Antygona - Antybrowar - Wood Aged Sour Ale - BLG 13,0, alk. 5,1 % - 31-04-2017 --->
Zapach - Ciekawy, ale trudny do określenia. Jest w nim trochę szlachetnego drewna, jak w piwach leżakowanych w beczkach lub z dodatkiem płatków (a tak jest w tym przypadku). Przypomina to aromat karmelu, kajmaku, mlecznej ciągutki. Jest bardzo słodki, nieco waniliowy, ale jednocześnie też kwaskowy. Przyjemny, choć wyobrażam sobie, że nie wszyscy będą zachwyceni. Intensywność: średnia +/wysoka. Ocena 8,8/10.
Piana - Niewysoka, jasno beżowa, opada dość szybko, oblepia szkło.
Barwa - Brunatna.
Smak - Kwaskowy, drewniany, z posmakiem lekko palonym i waniliowym. Niestety, ale dla mnie klimaty wanilii, płatków dębowych, słodyczy - kojarzą się z treściwymi, gęstymi piwami w stylu porter bałtycki, RIS, a przynajmniej z czymś, co ma te minimum 16 BLG. Tutaj mam ciągłe wrażenie wodnistości i baku ciała, choć jak na tak niski ekstrakt, smaku jest całkiem sporo. Nie mniej po kilku łykach trunek zaczyna się bronić. Smaki są zgrane, wystarczająco zaakcentowane i ułożone. Ocena 7,8/10.
Ocena ogólna 7,9/10. Niektórym piwo to może nie odpowiadać, bo łatwo te kwaskowo - drewniane nuty wziąć za tzw. mokry karton.
Tadek - Browar Piwoteka - Niemiecki Bock, chmielony amerykańskimi chmielami, potraktowany drożdżami górnej fermntacji - BLG 16,0, alk 6,5 % - 17-05-2017. --->
Zapach - Karmel, słodkie żywiczno - cytrusowe nuty, z solidną podbudową słodową. W tle trochę mlecznej czekolady i kwaskowych śliwek. Intensywność: średnia + Ocena 7,5/10.
Piana - Wysoka, beżowa, opada wolno, oblepia szkło.
Barwa - Brązowo - brunatna.
Smak - Pełny, słodowy, cytrusowo - żywiczny, nieco palony. Kwaśność spora, goryczka średnia. Słodycz zaznaczona, głównie jako kontra do wytrawnych treści. Przyjemny trunek o półwytrawnym charakterze. Sporo akcentów nieco przypieczonej skórki ciemnego chleba. Ocena 8,0/10.
Ocena ogólna 8,0/10. Nie jestem fanem bock'a, ale doceniam w miarę zgrabne połączenie go z amerykańskimi chmielami.
NicK'u widziałeś że Amber ma wypuścić czy już wypuścił barley wine? Jestem ciekaw co to wyjdzie. Po Numbskull'u już chyba żaden inny BW mi nie zasmakuje :P
Nic o Amber i barley wine nie wiem jeszcze. Każdy tydzień spędzam w Łodzi, gdzie o piwach kraftowych mało kto słyszał - przynajmniej mam takie wrażenie, po odwiedzeniu wielu sklepów. Niby jest lokal z wieloma kranami na Piotrkowskiej, ale zimą nie chce mi się tam chodzić ;)
Jeśli zaś chodzi o barley wine, to polecam Raduga - Big Sleep, opisywane przeze mnie w poście nr 101. Baarrdzo mi smakowało i kieszeni nie drenuje za mocno, choć kosztuje w okolicach 10 zł.
NicK, jeszcze jedno pytanie - gdzie te piwa przez Ciebie polecane dostanę? W Wielbłądzie będą?
Nie mam pojęcia, nigdy w tym sklepie nie byłem. Natomiast większość z nich można nabyć w sklepach z napisem 'piwa regionalne' - choć też nie zawsze, gdyż czasami w takim sklepie nie uświadczymy kraftów.
Może napisz o jakie miasto chodzi, to ktoś z bywalców wątku doradzi.
Mieszkam w Czeladzi. Nie jest to duże miasto i ze sklepów z alkoholem, to najlepiej zaopatrzony wydaje się ten Wielbłąd. A przez neta nie dałoby rady zamówić?
Oczywiście, że możesz. Ostatnio jednak jest zamieszania wokół handlu alkoholem przez internet.
NicK -> O kuwa miałeś rację z tym Crackerem. Piłem wersję milkstout.
Co za ulepek. Przegięli z tym cukrem. No w ogóle ze wszystkim przegięli. To jakiś milkstout na sterydach.
Ps. ....słodzisz jedną czy dwie? Dwie. To dwa razy młotkiem dostał. :D
Anchor Christmas Ale (2016) - Anchor Brewing - alk. 6,5 % Piwo z przyprawami w stylu świątecznego ale - co roku przygotowywane wg innej receptury. Cena 14 zł. 08-2018. --->
Zapach - Słodki, miodowy, bananowy, przyprawowy i kwiatowy. Dobrze zrównoważony i przyjemny. Intensywność: wysoka. Ocena 9,0/10.
Piana - Bardzo wysoka, ciemno beżowa, drobna i puszysta. Opada powoli, oblepia szkło.
Barwa - Brunatna z rubinowymi przebłyskami.
Smak - Dużo banana w połączeniu z goryczkową palonością i sporą dozą przypraw. Kwaśność średnia, słodycz podobnie. Goryczka konkretna z tendencją do zalegania, o charakterze palonym i skórek cytrusowych. Co i raz wychodzi mocno przypieczony, bardzo ciemny chleb - pumpernikiel. Niezły trunek, wielowymiarowy. Co ważne, smaki mimo że dość wyraźnie odseparowane od siebie, to grają ze sobą znakomicie. W posmaku w połowie trunku, zaczynam wyraźnie wyczuwać nuty ziołowe. Ocena 9,0/10.
Ocena końcowa 9,0/10. Bardzo udany trunek. Trochę jak pszeniczniak, trochę jak bock - a wszystko okraszone przyprawami.
Porter - Browar Jabłonowo - BLG 25,0, alk. 9,9 % - leżakowany 9 miesięcy. 01-08-2017. --->
Zapach - Przede wszystkim czuć czerwone owoce i paloność. Potem do gry wchodzi kawa i niestety coś ala mokry karton. Mam wrażenie, że to efekt nacukrowania, celem podbicia ekstraktu. Ale to wyjdzie w smaku. Ocena 7,0/10.
Piana - Mega puszysta, drobna - jak na azocie. Beżowa, wpierw opada umiarkowanie a potem (w połowie pierwotnej wysokości) bardzo wolno. Oblepia szkło. Za pianę powinien być medal.
Barwa - Brunatna z rubinowymi przebłyskami.
Smak - Likierowy, słodki, owocowy (śliwki, wiśnie - w alkoholu). Palony i dość kwaśny - od wyraźnie kawowych nut. Goryczka spora, o przyprawowo - ziołowym charakterze. Najmniej tutaj czekolady. Alkohol szczypie w gardło i być może brakuje mu nieco szlachetności - jest dość wyraźnie wyczuwalny. Jak na 25-tkę, brakuje nieco oleistości, choć generalnie ciało jest, tyle, że napchane słodyczą. Ocena 7,6/10.
Ocena ogólna 7,5/10. Podsumowując, to połączenie Porteru okocimskiego, jeśli chodzi o odczucie owocowo - słodkie, i żywieckiego, jeśli chodzi o paloność. Tylko wrażenia te są spotęgowane. To czego brakuje, to szlachetność smaku, a to co denerwuje, to dość wyraźnie odczuwalny alkohol.
