Forum: Piwo lej, barmanie piwo lej ---> Wątek piwnych entuzjastów cz. 4

Bloody Belfegor (Blackcurrant Belgian Dark Strong Ale) - Browar Szałpiw - BLG 24,4 - alk. 9,2 %. --->

Zapach - Czekolada deserowa, kawa i na trzecim miejscu, może nawet za słodami ciemnymi, czuć czarną porzeczkę. Zapach słodki, tylko nieznacznie przełamany kwaśnością porzeczki. Szału i doznań nie ma. Intensywność: średnia. Ocena 8,2/10.

Piana - Wysoka, puszysta, drobna, beżowa. Opada powoli, oblepia szkło.

Barwa - Brunatna, z wyraźnymi przebłyskami rubinu.

Smak - W smaku wyraźna czarna porzeczka. Wysoka kwaśność, słodycz również. Są też w tle nuty porterowe, ale pozbawione paloności - kawa i czekolada. Goryczka wyraźna, ale nie zalegająca. Dobrze skomponowany trunek, ale moim zdaniem dość daleko mu do portera malinowego Komes - mimo, że to różne style i ciężko je bezpośrednio porównać. Tutaj owoc średnio pasuje - przynajmniej jak dla mnie. Jest zdecydowanie za słodko i w połowie butelki robi się mdło. Alkohol prawie niewyczuwalny. Takie mocne damskie piwo. Ocena 7,7/10.

Ocena ogólna 7,8/10. No nie widzę tutaj możliwości wystawienia choćby zbliżonej oceny jak na ratebeer. Wprawdzie trunek dość złożony w smaku, to zdecydowanie za słodki i męczący - mimo, że lubię słodkie piwa...

Mout & Mocca (Coffee Imperial Stout) - De Molen - BLG 23,7 - alk. 10 % --->

Zapach - Zapach rasowej, szlachetnej i mega aromatycznej kawy, o charakterystycznych orzechowych akcentach. Przywodzi na myśl świeżo zmieloną kawę, do której właśnie co wetknęliśmy nos i uderza nas intensywność aromatu. Do tego gorzka czekolada, karmel, słodka śmietanka i palone nutki. Gdzieś tam na końcu wyczuwam lekko podsuszaną śliwkę. Intensywność: bardzo wysoka. Ocena 10/10.

Piana - Wysoka, puszysta, drobniutka, ciemno - beżowa. Opada powoli, fajnie oblepia szkło.

Barwa - Czarna.

Smak - No jest mega. Dużo słodyczy, ogrom kawy, do tego likierowa owocowość śliwki i masa czekolady. Paloność konkretna, a co za tym idzie, spora goryczka o takim właśnie charakterze. Kwaśność z uwagi na kawę wysoka. Alkohol piecze nieznacznie w gardło. W posmaku pumpernikiel. Świetnie zbalansowany trunek. Odbiór bardzo treściwy - jest gęsto, wręcz oleiście. Nie może być inaczej. Ocena 10/10.

Ocena ogólna 10/10. Doskonałe piwo. Bogactwo aromatów i smaków, gdzie prym wiedzie kawa, ale występuje w doborowym i licznym towarzystwie. Nie ma tutaj mowy o efekcie tłumienia reszty przez jeden dominujący akcent. Wprawdzie kawa gra pierwsze skrzypce, ale pozostałe instrumenty dobrze słychać ;)

Browar Artezan rusza ze swoją koncepcją, jak pozbyć się problemu sprzedaży "sztosów". Browar proponuje utworzenie czegoś na wzór klubu konesera "Loża Jeża", w którym to na początku przewidują maksymalnie 100 członków. Cena członkostwa 400zł za rok. W tej cenie koneser otrzyma 4 "sztosy", 2 "ultra sztosy", dwa szkła i koszulkę. Co o tym sądzicie?
Uczucia mam mieszane. Cena wcale nie mała, ale wartość piw które będą dostępne może nawet kilkukrotnie przewyższyć opłatę wpisową. Fajnie że cokolwiek próbują zrobić, a nie tylko rozkładają bezradnie ręce.

Hehe, problem sprzedaży sztosów można rozwiązać tylko dostępnością, lub ceną. Dostępnością na tyle dużą, że nie będzie tak wielkiej przewagi popytu nad podażą. Albo ceną na tyle wysoką, że nie będzie opłacało się tego kupować i dalej odsprzedawać. Ewentualnie kombinacją obydwu czynników. Nie bardzo widzę, jak tworząc zamkniętą grupę, można pozbyć się problemu sprzedaży sztosów - chyba, że rozwiąże to problem tylko tej grupy - dla reszty pozostanie nierozwiązany.

jeśli dobrze rozumiem to ten problem jest raczej wirtualny - to jak z Westvleteren'em sprzedawany detaliston, którzy podpisują papier, ze nie odsprzedadzą, limit na osobę 2 skrzynki. W praktyce 'pełno' go w drugim obrocie, a żeby zarezerwować sobie skrzynkę do obioru to bez autodial'a się nie obejdzie(testowałem)
limit uczestników w takiej grupie będzie powodował podbicie ceny na zewnątrz, na początku raczej będą to wielbiciele piwa, później może się zrobić grupa 'inwestorów powiększających zyskowność'

muszę tutaj częściej zaglądać ;)

Mr John Smokey (Robust Porter) - Fabryka Piwa - BLG 16, alk. 5,8 % --->

Zapach - Przyjemny, podwędzany, kawowy i czekoladowy. Całość uzupełniają wyraźne nuty karmelowe. Intensywność: średnia +. Ocena 8,5/10.

Piana - Wysoka, puszysta, drobniutka. Ciemny beż, opada powoli. Idealna.

Barwa - Ciemno - brunatna, mętne. Na dnie zbiera się wyraźny osad.

Smak - Delikatnie podwędzany, kawowy, nieznacznie czekoladowy. Odbiór wytrawny do półwytrawnego. Kwaśność wysoka. Goryczka średnia z wyraźną tendencją do zalegania - po pewnym czasie staje się nieco drażniąca. Finisz palony i przyprawowo - ziołowy. Smaki nie do końca zbalansowane. Ocena 7,3/10.

Ocena ogólna 7,4/10.

Appolo 19 (Smoked Porter) - Browar Setka - BLG 19, alk. 7,4 %. --->

Zapach - Lekko podwędzany, palony. Kawa i czekolada. Intensywność: średnia. Ocena 7,8/10.

Piana - Wysoka, puszysta, beżowa. Opada powoli, oblepia szkło.

Barwa - Niemal czarna, z rubinowymi przebłyskami.

Smak - Palony i wędzony. Wyraźnie kwaskowy i wytrawny, goryczkowy. Wyczuwam owocową likierowość, choć stonowaną. Jest też kawa oraz w tle czekolada. Alkohol niewyczuwalny. Trunek nieźle zbalansowany, ale jak dla mnie nieco za bardzo ugrzeczniony. Wprawdzie goryczka i kwaśność są, jest też wędzoność i paloność - ale nie wyróżniają się one w sposób szczególny - nie ma efektu wow. Ocena 8,1/10.

Ocena ogólna 8,1/10. Jest dobrze, może nawet nieco lepiej. Ale jak dla mnie, nie jest to trunek, nad którym piałbym z zachwytu.

Edyta: To jest dobra okazja do potwierdzenia tego, że istotne jest przy ocenie trunków jest to, kiedy pijemy, w jakiej kolejności i jaki mamy akurat dzień - we wcześniejszej części wątku oceniłem to piwo na 9,0 i byłem zachwycony - teraz oceniam je znacznie niżej. Nie wiem, czy wynika to z okoliczności (bo to drugie dzisiaj przeze mnie testowane piwo) czy innej warki... Pojęcia nie mam.

Marcowe - Browar Lubicz - BLG 13,8 - alk. 6,5 % --->

Zapach - Słodowy, kwiatowy, delikatny i słodki. W tle nieznacznie dochodzą do głosu chmiele. Intensywność: średnia +. Ocena 7,8/10.

Piana - Bardzo wysoka, biała, drobna. Z początku redukuje się szybko, po czym zwalnia do 'umiarkowanie'. Śladu na szkle brak.

Barwa - Złota, nieznacznie mętne.

Smak - Przede wszystkim słodowy, z wyraźnymi nutami chmielu - ale delikatnego. Goryczki dużo tutaj nie ma. Sporo słodyczy i przydałoby się dla niej nieco więcej kontry - czego brakuje. Kwaśność umiarkowana. W tle kwiatowo - przyprawowe nutki. Przyjemne piwko na kilka drobnych łyków, tylko nie do końca zbalansowane. Niestety w połowie zaczyna męczyć. Ocena 7,1/10.

Ocena ogólna 7,2/10. Na początku przyjemnie, ale potem za słodko. A skoro już słodko, to przydałoby się więcej zalegającej goryczki.

O tym piwie była dyskusja jakiś czas temu (jeszcze w poprzedniej części, w roku 2016)... Widziałem je kilka razy w sklepie, ale jakoś do siatki nie trafiało. A może trafiło, tylko zapomniałem napisać? (może nie było specjalnie o czym?) Zobaczymy.

Po godzinach - Barley Wine (edycja limitowana) - Browar Amber - BLG 22, alk. 10 %. Cena ok. 10 zł w Auchan. --->

Zapach - Słodowy, nieco likierowy - ale łagodny. Trochę mokrego kartonu, który po chwili przykrywa aromat karmelu. W tle zapach korzenny i owocowy. Tyle, że te owoce jakby z kompotu... Intensywność: średnia. Ocena 6,2/10.

Piana - Wysoka, jasno - beżowa, drobna. Opada umiarkowanie, nieznacznie oblepia szkło.

Barwa - Bursztynowo - rubinowa, klarowne.

Smak - Nie będę ukrywał, że to smak taniego wina: owocowo - alkoholowy. Oczywiście jest też sporo słodów, ale w towarzystwie mało szlachetnej słodyczy i nieułożonego alkoholu. Całości dopełnia karmelowo - landrynkowy miszmasz. Kwaśność spora. Goryczka umiarkowana do średniej. Posmak przyprawowy i nieco korzenny. Gdzieś tam majaczą suszone owoce - tyle tylko, że przy tak mało imponującej bazie smakowej, traci to jakiekolwiek znaczenie. Nie jest to trunek wybitnie zły - może nawet na swój sposób akceptowalny - tyle, że brak w tym jakiejkolwiek szlachetności, balansu i wszystkiego tego, co powinien mieć markowy trunek. Ocena 4,6/10.

Ocena ogólna 4,7/10. Piłem pewnie gorsze piwa (choć wiele ich nie było), które nawet nieco lepiej oceniłem. Ale za taką cenę, za edycję limitowaną, za oczekiwania - zwyczajnie wstyd. Przeciętny nurek byłby zachwycony: 'Voltarz' przyzwoity (beret potargany), słodkie, skojarzenia z tanimi winami są - wszystko zaliczone.

Postanowiłem wspomóc naszych wschodnich sąsiadów po lewej Obolon White :) A po prawej stronie już patriotycznie dumnie stoi Pszeniczniak :)

Porter (Bourbon Barrel Aged) - Browar Widawa - BLG 24, alk. 10,5 %. --->

Zapach - Wędzonka w stylu dymu ogniskowego, nie kojarzy się konkretnie z jakimś daniem. Jeśli miałbym już do czegoś porównać, to do wędzonej szynki. Jest też trochę nut wanilii, ale raczej mocno stłumione. Do tego dochodzi wyraźny aromat śliwki suszonej, czekolada i odrobina kawy. Likierowość aromatu zaznacza się wraz z ogrzewaniem trunku. Intensywność: wysoka. Ocena 9,7/10.

Piana - Praktycznie żadna, nieznacznie oblepia szkło.

Barwa - Ciemno brunatna, z rubinowymi refleksami.

Smak - I tutaj się wszystko zaczyna. Smak jest aksamitny, głęboki. Pierwsze co wchodzi na kubki smakowe, to czerwone owoce, w znacznej mierze suszone. Po drugie sporo dymu i nieco mniej paloności. Jest charakterystyczny posmak bourbonu, ale nieco stonowany. Dużo bardziej czuć wędzonkę. Słodyczy jest naprawdę dużo, ale nie brakuje też przeciwstawnych smaków - średnia goryczka, wyraźna wędzonka i paloność. Alkohol wyczuwalny w postaci rozgrzewającego delikatnego pieczenia w gardle. To co mi się podoba, to brak sztucznych aromatów - przynajmniej nie wyczuwam tutaj jakiś nachalnych smaków, kojarzących się z podrasowanymi piwami, które epatują nadmiernie eksponowanymi cechami. Wydaje się, że wszystko osiągnięto w sposób jak najbardziej naturalny. Ocena 10/10.

Ocena ogólna - 10/10. Jest bardzo dobrze. Piłem piwa bardziej aromatyczne, pewnie bardziej zaskakujące smakiem - ale miałem wrażenie, że były one w pewien sposób podrasowane aromatami. Nawet jeśli aromaty te były naturalne, to jednak trochę 'oszukiwały'. Tutaj wszystko wydaje się być w 100 % naturalne i bez polepszających dodatków.

Dzisiaj znowu coś ze stajni... przepraszam... z młynu browaru De Molen ;)

Hemel & Aarde (Niebo i Ziemia) - De Molen. Smoked Imperial Stout. BLG 24, alk. 10 %. --->

Zapach - Dym z ogniska (drewno drzew liściastych), dużo owoców czerwonych - podsuszanych. Kawa i czekolada. Intensywność: wysoka. Ocena 9,8/10.

Piana - Jak to w De Molen-ach - wysoka, drobna i puszysta. Ciemno beżowy, a właściwie jasno brązowy kolor. Opada powoli, oblepia szkło.

Barwa - Czarna.

Smak - Dużo wędzonki, ale nie tłumiącej reszty. Sporo słodyczy, wyklejającej usta, ale idącej w parze ze sporą goryczką i silną palonością. Mocno na wierzch wychodzą czerwone owoce, w wydaniu likierowym i podsuszanym. Alkohol wyczuwalny, ale szlachetny. Jak zwykle bardzo przyzwoicie, choć szału wielkiego nie ma. Ocena 9,5/10.

Ocena ogólna 9,5/10. Trochę za bardzo wybija alkohol, a przez to balans nie jest idealny. Kawał dobrej roboty, ale tym razem nie ma mistrzostwa.

Interior - https://youtu.be/KywtqCm1CP0 o coś takiego chodzi. Taki efekt możliwy jest właśnie dzięki tej kulce.

A u mnie dziś to. Chyba pierwszy włoskie piwo jakie mam okazje pić, Birra Moretti to typowy eurolager. Słomkowa klarowna barwa, lekkie, znaczne wysycenie, co do piany to jest średniej wielkości i dość szybko opada, goryczka dla mnie dość zauważalna. Poprawne piwo, ale stosunek jakości do ceny mierny.

Royal Porter - Nómada - BLG ?, alk. 10 %. IBU 50. --->

Zapach - Dużo orzechów ziemnych w czekoladzie, kawa, suszone czerwone owoce, intensywnie palone. Sporo słodyczy w aromacie - chyba karmel. Po lekkim ogrzaniu dochodzą likierowe klimaty - kawowo - owocowe. Świetnie ułożony, intensywny, głęboki. Super. Intensywność: wysoka+. Ocena 10/10.

Piana - Agresywnie nalewane piwo, daje dość wysoką, ciemno brązową piane o drobnych bąbelkach. Opada umiarkowanie. Oblepia szkło.

Barwa - Czarna.

Smak - Raczej wytrawny - zdecydowanie mniej słodyczy niż w aromacie. Jest sporo owoców, dużo kawy i paloności. Alkohol wyczuwalny w postaci 'likierowej' i szlachetnej - choć mógłby być nieco lepiej ukryty. W posmaku popiołowość. Kwaśność średnia, goryczka wysoka, niezalegająca. Trunek treściwy, dość gęsty, ale jest jedno ale ;) To czego jak dla mnie nieco brakuje (a co lubię) - to słodycz (odrobinę za niska), a trochę za dużo w smaku alkoholu. Gdyby to było dograne - byłoby idealnie. A tak jest bardzo dobrze, ale nie na 10. Ocena 9,4/10.

Ocena ogólna 9,5/10. Fantastyczny aromat i prawie mu dorównujący smak :)

Porter Bałtycki 22 - Browar Jana - BLG 22, alk. 8,8 % --->

Zapach - Intensywne praliny czekoladowe, kawa i nuty orzechów. Jest też paloność i wyczuwalny karmel. W tle czerwone owoce, o delikatnym likierowym charakterze. Intensywność: wysoka +. Jak na ten ekstrakt, intensywność aromatu przypomina bardziej RIS, niż porter bałtycki. Ocena 9,7/10.

Piana - Bardzo wysoka, drobniutka, puszysta, beżowa. Opada powoli, ładnie oblepia szkło.

Barwa - Brunatna z rubinowymi przebłyskami.

Smak - Trudno się doczekać skosztowania, bo gruba piana nie chce opadać. W końcu jest. Na początku czuć czekoladę i kawę, ale zaraz potem - jeszcze w tym samym łyku - przeganiają po języku owoce o charakterze likieru (czerwone). Trunek jest gładki i smukły w smaku, wysycenie bardzo niskie. Goryczka średnia, paloność wyraźna. W posmaku na gardle zostaje coś na kształt cierpkości, jak po zjedzeniu środka pestki. Alkohol piecze w gardło i brakuje mu nieco szlachetności. Kwaśność niska, sporo słodyczy - ale niewyklejającej. Ocena 8,9/10.

Ocena ogólna 9,0/10 Czegoś mi brakuje - może nieco szlachetności smaku, może nieco więcej jego intensywności, co bardziej grałobyz wyśmienitym aromatem.

Ja właśnie wypiłem okocismkie polskie ale, nie mam pojęcia jak ma smakować ale, ale to mi smakowało :)

Miłosław Witbier Browar Fortuna. Na początek wspomne o bardzo ładnej jak dla mnie szacie graficznej. Fajny niebieski kolorek w zasadzie pasuje do piwa białego. Co lubie podane są na niej najistotniejsze informacje na temat piwa. Po otwarciu zapach orzeźwiający, cięzko wyczuć słodkie i gorzkie pomarańcze, kolendra schowana. Po nalaniu piana dość gęsta, sztywna, trwała w smaku, dość lekkie, delikatna goryczka, finisz lekko kwaskowy, podczas degustacji wyraźnie czułem nute miodową i chyba z tym najbardziej będzie mi się kojarzył. Dość poprawne piwo w całkiem niezłej cenie (3,39 w Lidlu).

Złote Lwy Browar Amber - tu również bardzo ladna szata graficzna, choć bardziej podobała mi się poprzednia. Kolor jasnobursztynowy, wyraźny zapach słodu, średnio intensywny, dominuje chmiel. Piana ładna, wysoka ale dość szybko opada, delikatnie oblepiając szkło. Bardzo wyczuwalna goryczka. Ekstrakt 12,2. Moja dziewczyna nazwała je "nudnym i męskim" ja twierdze, że jest dość treściwy i całkiem wyrazistym w smaku lagerem o ile może takie być za tą cene (~4 zł, kupione bodaj w Simply). Mogło być lepiej, ale nie żałuje wydanych pieniędzy.

W lodówce mam jeszce Złote Licho z PiwoWarownia oraz Don Wito z Browaru Jabłonowo, fotka i parę słów po degustacji.

Coffeelicious (Cofee Milk Stout) - Piwne Podziemie - BLG 18,5 - alk. 6,5 %. --->

Zapach - Sporo przyjemnie palonej kawy, czekolada, karmel. W tle kremowa śmietanka. Aromat nie jest jakoś szczególnie skomplikowany, ale jest dobrze skomponowany i przyjemny. Ocena 8,8/10.

Piana - Obfita, beżowa, drobniutka. Opada powoli, początkowo dość szybko kaskadami, potem redukuje się normalnie i bardzo wolno. Oblepia szkło.

Barwa - Niemal czarna, z nieznacznymi rubinowymi przebłyskami.

Smak - Przyjemny, kawowy, czekoladowy - ogólnie odbiór jest wytrawny, głównie za sprawą sporej goryczki z tendencją do zalegania i ziołowo - dymnym posmakiem. Słodyczy początkowo wydaje się być niewiele jak na milkstout, choć z czasem staje się coraz bardziej wyczuwalna. Myślę, że odbiór trunku byłby przyjemniejszy, gdyby nie to, że z uwagi na panujące temperatury, nie zdążył się należycie schłodzić w lodówce. Ocena 8,5/10.

Ocena ogólna 8,6/10. Jak na mój gust, nie przypomina to typowego milkstouta, nawet jeśli weźmiemy poprawkę na to, że jest to wersja coffee. Mam wrażenie, że dodano tutaj nowofalowych chmieli, które nadały piwu 'amerykański' posmak. Czy wyszło to na dobre, niech każdy oceni sam.

Panie i panowie, u mnie w Intermarche jest Nepomucen w cenie 6.99 zl :D wziałem tylko jedno, Hook i nie żałuję. Bardzo dobry stout z posmakiem owoców. Paloność i kawa słodów przenika się w łagodny niewymuszony słodycz owoców cytrusowych. Barwa czarna jak smoła, nieprzejrzysta. Pianka gruboziarnista brązowa, nie oblepia szkła. O smaku nic wiecej nie mogę powiedzieć niestety, moje kubki smakowe :) bardzo pijalne piwo, szybko znikło, nie męczy podczas picia.

Imperial Stout Sherry - Boyne Brewhouse - BLG ?, alk. 10,8 %. --->

Zapach - Głównie owocowy (wiśnia), kawowy i czekoladowy. Jest też wyraźna nuta waniliowa i palona. Intensywność: średnia. Ocena 8,7/10.

Piana - Dość wysoka - jeśli nalewana agresywnie. Ciemno - beżowa, wolno opadająca, oblepiająca szkło.

Barwa - Niemal czarna.

Smak - Mocno owocowy i palony. Dużo kawy i czekolady. Trunek z charakterem. Gładki w smaku, oleisty. Kwaśność średnia, goryczka tęga i zalegająca. Posmak ziołowy i popiołowy. Słodycz wyklejająca, ale nie dominuje - jest dobrze wkomponowana w wytrawną resztę. Alkohol szczypie w gardło i przełyk. Ocena 9,7/10.

Ocena ogólna 9,5/10. Smak w pełni rekompensuje pewne niedostatki aromatu.

Złote Licho z PiwoWarowni – 16 BLG, 6,5 % vol. IBU 70 – Wheat IPA z chmielami Magnum, Citra i Cascade, kolor ciemnozłoty, lekko zamglony, po otwarciu wyraźnie kwiatowe i cytrusowe zapachy – głównie grejpfrut, marakuja, agrest i troche limonki, piana ładna biała, drobna, dość wysoka i średnio trwała, w smaku od lekkiej słodowości, potem chmiel na końcu wyraźne cytrusy, na finiszu wjeżdża żywica. Goryczka wyraźna, wytrawna i długa. Co do etykiety – przyjemna, przemyślana z ładnym logo. Fajne piwo tylko za mało pszeniczne ale warte swojej ceny. Kupione w Kauflandzie za ok. 7 zł.

Don Wito Browar Jabłonowo – kolor ciemnozłoty, mętny, aromat kolendry, rumianku, nuta słodkiej skórki pomarańczowej, piana średnia, opadająca, w smaku kolendra, nuty chlebowe, rumianek, trochę zboża na finiszu lekko kwaskowe. Orzeźwiające. Ciekawa szata graficzna :) Jak na Witbier to cienko ale jak na Witbier za 3 zł z Biedry to jest całkiem nieźle :)

Sting (ABW) - Osowa Góra - BLG - 26, alk. 10,2 % --->

Zapach - Słodowy, słodki, ziołowo - żywiczny i kwiatowy, karmelowy. Gdzieś tam w tle majaczą słodkie cytruski. Ogólnie przyjemny. Intensywność: średnia. Ocena 8,5/10.

Piana - Znikoma, koloru kremowego.

Barwa - Ciemno - bursztynowa. Mocno zmętnione.

Smak - Dość kompleksowy. Przede wszystkim czuć wysoką słodycz o charakterze miodu gryczanego, oraz silnie ziołowo - żywiczną goryczkę, z tendencją do zalegania. Trunek jest gęsty i oleisty. Bardzo wyraźne nuty słodowe, oraz cytrusowa cierpkość. Alkohol nieznacznie drażni gardło i przełyk, ale ogólnie jest dobrze ukryty. Muszę przyznać, że jestem zaskoczony na plus. Ocena 9,0/10.

Ocena ogólna 8,9/10. Spodziewałem się słabego trunku, po tym jak sprzedawca zachęcał mnie do kupna: za jedno płaci pan 9 zł, a przy 3 sztukach 5zł za butelkę Teraz już wiem, że da się naprawdę tanio kupić bardzo dobre piwa, tylko trzeba wiedzieć jakie i trafić na odpowiedni moment - tutaj akurat data przydatności kończyła się 20 sierpnia 2017.

African Queen - Browar Raduga - BLG 13,1 - alk. 5 %. --->

Zapach - Bardzo przyjemny, owocowo - cytrusowo - żywiczny, rześki. Z owoców wybija się mango i melon, oraz oczywiście cytrusy. Aromat jest kwaśno słodki. Intensywność: wysoka. Ocena 9,0.

Piana - Wysoka, drobna i biała. Opada umiarkowanie do średnio szybko. Nieznacznie oblepia szkło.

Barwa - Jasno - złota, lekko mętne.

Smak - Owocowy, rześki, z przytupem żywiczno - cytrusowym w posmaku i nieco zalegającą goryczką. Owoce mają charakter dojrzały i słodki. Tony wytrawne nadaje głównie żywiczno - cytrusowa goryczka, o nieco ziołowym 'zabarwieniu'. Kwaśność umiarkowana. Całość dość zgrabnie skomponowana. Ocena 8,9/10.

Ocena ogólna 8,9/10. Przyjemne piwo, zdecydowanie nadające się na nieco cieplejsze dni.

Podróże Kormorana - Witbier - Browar Kormoran - BLG 12,5, 4,6 % woltażu.
Powiem krótko i na temat - wszystko się jak na ten styl zgadza, piękny kolor, adekwatny aromat i orzeźwiający smak. Najlepszy Witek jakiego piłem do tej pory.

Bilberry Milk Shake IPA - Browar Stu Mostów - BLG 17 - alk. 6,0 % --->

Zapach - Pachnie jak złagodzona IPA. Jest sporo kwaskowych ale i jednocześnie słodkich cytrusów, do tego dochodzi aromat słodkiej śmietanki i delikatne żywiczne nuty. W tle wyraźna słodowość. Po dobrych paru chwilach, wyraźnie da się wyczuć jagody. Intensywność: średnia +. Ocena 8,0/10.

Piana - Dość wysoka i drobna, opada umiarkowanie. Kolor buraczkowo - jagodowy. Oblepia szkło.

Barwa - Jasno - jagodowa, mocno mętne.

Smak - Przede wszystkim owocowy i słodko - kwaśny. Solidny podkład słodowy i wyraźna goryczka. Jagody i borówki mieszają się z cytrusami i żywicą. Może gdzieś tam w tle majaczy wanilia, ale to na granicy autosugestii. Jak dla mnie średnie połączenie, ale co kto lubi ;) Choć po paru łykach idzie się przyzwyczaić i nawet nieźle smakuje. Ocena 7,8/10.

Ocena ogólna 7,8/10.

Misty (Contemporary IPA) - Trzech Kumpli - BLG 15, alk. 5,5 % --->

Zapach - Mocno słodkie, dojrzałe owoce, cytrusy i żywica. W tle herbatniki. Intensywność: wysoka. Ocena 9,0/10.

Piana - W formie niewielkiej obrączki , biała, szybko znika.

Barwa - Jasny sok z jabłek. Bardzo mętne.

Smak - Głęboki, przyjemny, niezwykle orzeźwiający. Pierwsze skrzypce grają słodkie i dojrzałe owoce wraz z wyraźnymi nutami nieco cierpkich cytrusów i żywicy. Goryczka wyraźna i zalegająca, ale jest dość 'miękka' w odczuciu - nie męczy. W dalszych szeregach wyraźna słodowość i zbożowe tony. Wszystko to razem ładnie się komponuje, a smaki mieszają się i przenikają ze sobą. Jestem pod wrażeniem. Ocena 9,8/10.

Ocena ogólna 9,7/10.

Ragnar (Imperial Baltic Porter) - Trzech Kumpli - BLG 26, alk. 10,7 % --->

Zapach - Przyjemnie palony, orzechowo - chlebowy, czekoladowy i kawowy. W tle owocowy likier (śliwka, wiśnia). Intensywność: wysoka. Ocena 9,5/10.

Piana - Bardzo wysoka, ciemno brązowa. Opada bardzo powoli, oblepia szkło.

Barwa - Czarne jak noc.

Smak - Głęboki i dobrze zbalansowany. Przede wszystkim czuć kawową paloność i gorzką czekoladę. Jest też sporo skondensowanego likieru owocowego. Goryczka solidna i zalegająca, ale nie z typu męczących. Po paru łykach trunek jakby łagodnieje. Goryczka ustępuje, a do głosu dochodzą lekko słodkawe nuty owocowo - czekoladowe z zabarwieniem kwaśno - ziołowym. Alkohol piecze w gardło. Trunek złożony smakowo, smukły, gęsty i szlachetny w odbiorze. Ocena 9,9/10.

Ocena ogólna 9,9/10. Niemal ideał. Ale nie jest to piwo, nad którym się cmoka i chrząka. To kawał solidnej, rzemieślniczej roboty, która jednak nie otarła się o geniusz. Ma potencjał na 'klasykę gatunku'.

Grodziskie Naturalne z kwiatem czarnego bzu

Zapach - ładny, słodki, czuć kwiatki, nienachalny

Barwa - przejrzysta, złocista, pianadrobniziarnista, obfita, długo utrzymuje sie na powierzchni, oblepia szkło.

Smak - delikatny, ale z ciałem, słodki, goryczki prawie nie ma. Taki troszkę miód (nie piwo z miodem które omijam, ale sam miód), niestety czuć cukier (stewia). Lekkie, pijalne, sesyjne owocowe piwo idealne jako zamiennik Shandy i innych Radlerów. Nawet ten wyczuwalny cukier nie przeszkadza zbytnio ;)

Sherry Barrel Aged Porter Bałtycki Wędzony - Browar Widawa - BLG 24, alk. 11 % --->

Zapach - Zdecydowanie, ale nie nachalnie wędzony. Silnie wyczuwalny susz owocowy w postaci śliwki. Paloność umiarkowana. Zapach ciężki i dość słodki. Bardzo wyraźne są akcenty beczki, zarówno w postaci zapachu mokrego drewna z nutami wanilii, jak i winnych aromatów. Intensywność: wysoka. Ocena 9,5/10.

Piana - Wysoka, beżowa, opada powoli - betonowa. Ładnie ozdabia szkło.

Barwa - Niemal czarna.

Smak - Musiałem dość długo czekać aż opadnie pianka, żeby dobrać się do zawartości. Ale warto było czekać. Bogactwo smaku wylewa się z każdego łyka. Wyraźnie czuć winne posmaki sherry, oraz charakterystyczne nuty portera. Wędzoność jest wyczuwalna, ale nie narzuca się - jest wyraźnie zaznaczona, ale nie przykrywa reszty. Kwaśność o charakterze winnym jest wysoka, ale nadaje trunkowi charakteru i dodatkowego wymiaru. Alkohol wyczuwalny, ale bardziej w postaci likierowych akcentów. W smaku jest sporo śliwki, wiśni, a nawet czegoś na kształt cierpkich migdałów, lub wnętrza pestki. Goryczka jest wyczuwalna, ale świetnie wkomponowana. Ogólnie mam wrażenie, że ten trunek jest idealnie dopieszczony jeśli chodzi o kompozycję. Oczywiście jest też kawa i czekolada, ale są bardziej wycofane niż w standardowym porterze. Ocena 10/10.

Ocena ogólna 10/10. Może aromat mógłby być nieco intensywniejszy, bardziej wyrafinowany i zróżnicowany. Ale wierzcie mi, że smak to wszystko rekompensuje z nawiązką.

Barley Wine - Komes - BLG 27, alk. 12 %. Cena jak to u Komesa, tradycyjnie przyzwoita ok. 8 zł. --->

Zapach - Słodowy, kwaskowy, herbatnikowy. Wyraźnie czuć też amerykańskie chmiele, nadające charakterystyczny cytrusowo - żywiczny aromat. Intensywność: wysoka. Ocena 8,5/10.

Piana - Wysoka, kremowo - beżowa, opada umiarkowanie. Oblepia szkło.

Barwa - Mocna herbata z rubinowym odcieniem.

Smak - Zdecydowanie słodowy i słodko - kwaśny. Do tego dochodzi to samo co w aromacie, czyli cytrusy i żywica. Trunek mimo gęstości i mocy, wydaje się być na swój sposób rześki. Goryczka jest zdecydowana i świetnie wyważona. Posmak przyprawowo - słodko - gorzki. To co najlepiej wypada, to świetne zgranie smaków i wielowymiarowość trunku. Nie ma tutaj nudy i dominacji jakiegoś składnika. Alkohol nie jest może dobrze ukryty, ale zupełnie nie przeszkadza - dobrze wkomponowuje się w całość. Bardzo fajne piwo, może odrobinę za słodkie. Wysycenie spore. Ocena 9,5/10.

Ocena ogólna 9,4/10. Kolejne udane piwo Komesa, z edycji serii limitowanej. Ciekawe jak w tym roku wyjdzie RIS - miejmy nadzieję, że lepiej niż w zeszłym roku.

Komes Barley Wine.

Pierwszy Barley w mojej karierze "smakosza" :)

Zapach - wino, czekolada delikatny coś na styl Milk Stoutów, intensywny.

Barwa - rubinowe, gęste z lekko beżową pianą.

Smak - mocny, zdecydowany, czekoladowo - winno - korzenny. Siła ułożona, czuć równomiernie smaczki. Czujne aromaty czekoladowo-winne w harmonijny sposób, jednak duże nasycenie może niektórym o sobie dać znać ;) Z drugiej strony baddzo równie wszystko ołożone i chyba jedno z najrówniejszych piw Komesa. ;)

Double Dybuk (Imperial Rye Porter) - Browar Golem - BLG 24, alk. 10 % --->

Zapach - Bardzo dużo czekolady i kawy ze śmietanką. Jest też orzechowy oraz rodzynkowy aromat, bardzo często występujące z kawą w podobnych trunkach. Intensywność: wysoka. Ocena 9,2/10.

Piana - Wysoka, ciemno beżowa, drobna. Zbiera się opornie od dołu po agresywnym nalewaniu, ale tworzy kremowy kożuszek, który bardzo wolno opada i ładnie oblepia szkło. Wzorowa.

Barwa - Niemal czarna z rubinowymi przebłyskami.

Smak - Gładki, czekoladowo - kawowy. Wysycenie niskie - cała para poszła w pianę. Goryczka wysoka o palono - ziołowo - popiołowym charakterze. Alkohol piecze nieznacznie w gardło. Słodycz umiarkowana do średniej. Da się wyczuć też pewną likierowość o lekko owocowym zabarwieniu. Kwaśność spora. Sól wyczuwalna w postaci osadu zbierającego się na języku i podniebieniu - wraz z kolejnymi łykami wrażenie jest silniejsze. Ocena 9,3/10

Ocena ogólna 9,3/10. Mi to piwo przypadło do gustu. Mimo, że jest ostre w odbiorze, to da się wyczuć pewne łagodniejsze nuty.

RIS in Peace Śliwka - AleBrowar - BLG 24, alk. 9,8 % --->

Zapach - Czuć likierowy aromat śliwki oraz śliwkowego suszu, a zaraz za nimi kawę i czekoladę. Jest też nieco dymna paloność. Intensywność: wysoka. Ocena 8,5/10.

Piana - Niska, beżowa, drobna, opada powoli, oblepia szkło

Barwa - Czarna.

Smak - Przede wszystkim susz śliwkowy, oraz intensywny likierowy smak śliwki w alkoholu. Jest też sporo kawy i trochę gorzkiej czekolady. Sporo paloności z posmakiem popiołu. Alkohol wyraźnie wyczuwalny i niezbyt szlachetny. Goryczka spora o nieco ziołowym charakterze. Ogólnie niezłe piwo, ale nie zachwyca. Myślę, że dużo bardziej będzie smakowało pite jako drugie, niż jako pierwsze. Brakuje nieco ciała jak na ten ekstrakt. Ocena 8,4/10.

Ocena ogólna 8,4/10. Trochę za bardzo rozwarstwione smaki, które nie do końca ze sobą grają. Nie jest źle, ale...

Spectrum (RIS) - Browar Szpunt - BLG 25, alk. 9,5 % --->

Zapach - Czekolada, kawa, palone słody, oraz lekko podsuszana śliwka. Intensywność: wysoka. Ocena 8,9/10.

Piana - Niska, ciemno beżowa, szybko znika.

Barwa - Czarna.

Smak - Kawa, czekolada, mocno przypieczony czarny chleb razowy. Dużo paloności i popiołu. Kwaśność wysoka, goryczka tęga o ziołowym charakterze. Wysycenie niskie. Słodycz kontruje mocno wytrawne nuty trunku, a ponieważ jest co kontrować, to jest jej całkiem sporo (nie na tyle jednak, żeby dominować). Całość sprawia wrażenie nie do końca ułożone. Przewaga odczuć wytrawnych nad słodkimi. Ocena 8,3/10

Ocena ogólna 8,3/10 Trunek zdecydowany w smaku, jednak nieułożony.

SZTOS - Browar Miejski Gloger - BLG 14, alk. 5,8 % --->

W stylu Belgian IPA, Kolor ciemne złoto, klarowne, drobna piana w kolorze kremowym, szybko opadająca, w zapachu karmel, owoce tropikalne, w smaku nuty korzenne, posmak cytrusowy, chmiele amerykańskie (nie napisano tylko jakie), goryczka średnia pomimo informacji na etykiecie 4.5/5, wysycenie, średnio-niskie odpowiednie. Ocena: 6.5-7/10

No to sztosik teraz :)

Imperial Baltic Porter (Bourbon Barrel Aged) - Browar Widawa - BLG 27,5 alk. 11 %. Cena ok. 38 PLN --->

Zapach - Bardzo intensywny i złożony, ale przypomina mi bardziej na początku Barley Wine, niż Imperialny Porter. Przede wszystkim za sprawą tego, że to co pierwsze rzuca się wręcz do nosa, to intensywna wanilia połączona z pokaźną słodowością i słodko - kwaśnymi owocami. Jak dla mnie, to jest tu masa czarnej porzeczki w aromacie. Brak tutaj charakterystycznych nut kawy, czekolady, czy intensywnej paloności. Owocowo - waniliowe aromaty wręczy przytłaczają i można odnieść wrażenie, że wącha się jakieś wino, czy wręcz miód pitny, leżakowane w beczkach po mocniejszym trunku, a nie piwo. Nie mniej aromat jest bardzo oryginalny i bardzo przyjemny. Alkohol świetnie ukryty. Intensywność: bardzo wysoka. Ocena 9,5/10.

Piana - Obfita, drobna, ciemno - beżowa. Opada umiarkowania i ładnie oblepia szkło.

Barwa - Czarna.

Smak - Intensywny, bogaty i złożony. Na początku na języku pojawia się bardzo duża dawka wanilii i owoców (znowu czarna porzeczka), oraz nut palonych i suszonych owoców (rodzynki). W smaku w odróżnieniu od aromatu, jest już dużo bardziej agresywnie. Jest duża paloność, tęga goryczka i sporo ziołowo - przyprawowych nut w posmaku. Kawa i czekolada stanowią ledwie tło całości. W smaku jest też dużo bardziej wyczuwalny niż w aromacie alkohol. Ma on charakter owocowego likieru. Trunek gęsty, słodki i dobrze skomponowany. Ocena 9,9/10.

Ocena ogólna 9,9/10. Niewątpliwie jest to sztos. Na bank jest oryginalny zarówno w aromacie jak i smaku. Niewątpliwie powinienem wystawić 10 - ale coś mnie od tego powstrzymuje. I nawet nie chodzi o mylący aromat - bo w sumie stanowi on świetny dodatek do smaku i pewne urozmaicenie. Gdzieś tutaj brakuje małej kropeczki nad 'i'., która by spowodowała u mnie opad szczeny. Gdyby to piwo kosztowało ~20-25 PLN byłoby pozamiatane. Przy cenie dochodzącej do 40 PLN i braku opadu szczęki - pewnie już nigdy nie powtórzę, bo można mieć w 2x niższej cenie nieznacznie różniące się jakością trunki.

Braggot - Browar Profesja - BLG 24, alk. 14 %. Cena ok. 30 zł za 300ml. --->

Zapach - Słody oraz miód pitny. Jest też sporo klimatów kwiatowych i owocowych o charakterze lekko likierowym. Alkohol wyczuwalny, ale szlachetny. Intensywność: średnia +. Ocena 8,4/10.

Piana - Obfita, koloru jasnego nieco kremowego, dość szybko opada nieznacznie oblepiając szkło.

Barwa - Herbaciana.

Smak - Od razu czuć, że to dość mocny alkohol i nie jest wcale ukryty. Uderza od samego początku. Właściwie więcej w tym miodu pitnego niż piwa, poza tym oczywiście, że trunek jest gazowany. Kwaśność spora, goryczka także - z tym, że ma ona charakter mocno ziołowy. Nad smakiem nie ma co się za bardzo rozwodzić, bo ogromu doznań nie ma. Oczywiście całość jest smaczna, ale na pierwszym planie czuć alkohol i tłumi on inne doznania. Z piwnych klimatów najbardziej wyczuwa się dość solidną słodowość. Ocena 8,3/10.

Ocena ogólna 8,3/10. Jestem nieco rozczarowany. Jak na tę cenę, to trunek jest przeciętny. Za mocno jest eksponowany alkohol, który tłumi inne smaki - albo może odwrotnie - jest za mało treści, żeby przykryć alkohol. Już lepiej tę kwotę przeznaczyć na jakiś niezły miód pitny.

Big Ben (Double Robust Milk Porter) - Browar Komitet - BLG 19, alk. 6,8 % --->

Zapach - Przede wszystkim czuję słodko - kwaśne nuty owocowe (wiśnie, winogrona, śliwki), oraz czekoladowo - mleczne tło. Intensywność: średnia. Ocena 6,9/10.

Piana - Wysoka, jasno - beżowa, drobniutka, opada powoli, oblepia szkło.

Barwa - Brunatna, wydaje się klarowne, choć może delikatne zmętnienie jest.

Smak - Przyznam szczerze, że zupełnie inny niż się spodziewałem. Najbardziej chyba czuć gorzkie kakao - i to naprawdę gorzkie a w dodatku cierpkie. Kwaśność wysoka, słodyczy niewiele, goryczka spora i zalegająca. Poza tym czuć owocowość, ale o charakterze wnętrza owocowej pestki - ściągającą i cierpką. Ogólnie to piwo jest mocno wytrawne w odbiorze, choć pewna słodycz też jest jak już wspomniałem. Trudno jednoznacznie ocenić ten trunek - z jednej strony jest wyjątkowo niezbalansowany smakowo, z drugiej jednak jest w tym pewien urok. Na przemian to krzywię się, to znowu podoba mi się na swój sposób ten niestandardowy smak. Ocena 6,6/10.

Ocena ogólna 6,6/10. Z tym piwem jest jak z wyjątkowo brzydkimi osobami o intrygującym wyglądzie - z jednej strony wydają się nieatrakcyjne, ale coś każe nam na nie spoglądać. Raz odpycha mnie karmelowo - cierpki smak, a raz doceniam gorzko - czekoladowy i wytrawny charakter. To trunek o dwóch twarzach - jak Dr Jakkyl i Mr Hyde. Niestety ta zła strona przeważa.

Wendigo (Yuzu Russian Imperial Stout) - Brokreacja - BLG 24, alk. 10 %. Cena ok. 30 zł. --->

Zapach - Bandaże, torf, może nawet nieco spalony olej silnikowy. Do tego słodycz, mocno palona kawa i czekolada gorzka. Jest też lekko cytrusowe tło - bardziej kwaskowe i cierpkie - jak z wnętrza cytrusowej skórki (cytryna lub grejpfrut). Intensywność: średnia. Ocena 8,0/10.

Piana - Wysoka, ciemno - beżowa, drobniutka, opada powoli, oblepia szkło.

Barwa - Czarna.

Smak - Mocno palony, cierpki, cytrusowy. Jest dużo palonych - torfowych i naftowych klimatów. Słodyczy jest niewiele. Wysycenie niskie, gładkość i smukłość. Goryczka spora, zalegająca o cierpkim charakterze. Alkohol niemal niewyczuwalny. Balans smaku nawet niezły z wyraźnie wytrawnym odchyleniem. Są też klimaty niemal spalonej skórki ciemnego chleba. Spore urozmaicenie składowych, ale wszystko ucieka w kierunku kwaśności, paloności i zalegającej goryczki, nabierającej mocno ziołowego i nawet iglastego posmaku. Ocena 7,9/10.

Ocena ogólna 7,9/10. Nieco przekombinowany trunek. Początkowo balans wydaje się niezły, ale potem wszystko idzie w kierunku kwaśności, goryczy i ziół z tłem palonym.

No dzisiaj słaby dzień. O ile po Big Ben nie spodziewałem się wiele (choć nadzieja była), to Wendigo rozpalało oczekiwania. Niestety oba trunki zawiodły, choć ten drugi przynajmniej się starał...

Wreszcie wczoraj napisalem sie ciemnego litovela w knajpie, lanego, od dłuższego czasu za mna chodzil, a zawsze byl problem z dostepnoscia. Pierwszy lyk to istny dramat, lakier do drewna, ale na szczescie wrazenie szybko minelo i zostal sam karmelowy posmak, czuc czern w smaku, o ile mozna czuc kolory :) Ostatecznie bardzo mi podeszlo, wypilem cztery ze smakiem.

El Jaguaris – Coffee RIS – BLG 24,5 alk. 10,5 % --->

Zapach – Szlachetna, mocno palona kawa oraz czerwone owoce. Dość mocno wyczuwalny karmel i toffi. W tle gorzka czekolada. Ocena 8,7/10.

Piana – Wysoka, beżowa, opada umiarkowanie, oblepia szkło.

Barwa – Czarna.

Smak – Mocno kawowy i palony. Goryczka tęga i zalegająca, w posmaku przechodząca w nuty ziołowo - przyprawowe. Kwaśność wysoka, alkohol nieznacznie drapie w gardło. Słodycz średnio eksponowana – trunek w odbiorze półwytrawny. Jest gęsto i oleisto. Wg mnie brakuje jednak jakiegoś dodatkowego wymiaru. Ocena 8,9/10.

Ocena ogólna 8,9/10.

Avant Garde (Barley Wine) Edition 2016 – alk. 12 % --->

Zapach – Słodki, owocowy, słodowy i bardzo wyraźnie winny – ale w aromacie słodkiego, dość mocnego czerwonego wina. W tle herbatniki. Bardzo przyjemny i dobrze skomponowany. Intensywność: wysoka. Ocena 9,5/10.

Piana – Niewysoka, beżowa,

Barwa – Ciemno – miedziana, mętne.

Smak – Dość typowy (co nie znaczy, że przeciętny) barley wine, ale leżakowanie w beczce po winie nadaje też bardzo charakterystyczne nuty winne, ściągające, i mimo dużej słodyczy trunku - dość cierpkie i kwaskowe. Alkohol wyczuwalny w postaci pieczenia w gardle i przełyku – ale jest to uczucie przyjemne, bo o wyraźnie szlachetnej nucie. Goryczka dość niska, ale całkowicie sprawę kontry dla słodyczy załatwiają nuty winne. Bardzo smaczne. Ocena 9,8/10.

Ocena ogólna 9,7/10.

Gryf Pomorski - Browar Bytów - BLG 33, alk. 12 %. Cena ok. 30 PLN --->

Zapach - Mocno palony, kawowy i czekoladowy. Początek jak rasowy RIS. Ale już po chwili da się wyczuć aromat miodu pitnego. Są też nuty rodzynkowe, nieco karmelowe, oraz owocowe (wiśnia, śliwka). Aromat w pełni uwalnia się po przelaniu do dedykowanego szkła, gdzie do całości dołączają likierowe nutki. Intensywność: wysoka. Ocena 9,7/10.

Piana - Niska, beżowa, ale drobniutka i kożuszkowa. Opada umiarkowanie, do powoli. Pięknie oblepia szkło.

Barwa - Smoliście czarna.

Smak - Palony, owocowy, kawowy i czekoladowy w jednym - te smaki daje się wyczuć natychmiast i powodują one, że trunek od pierwszego łyka jest niezwykle bogaty smakowo i głęboki. Wysycenie jest niskie. Piwo jest gładkie, smukłe, gęste i oleiste. Owocowość przejawia się głównie w postaci suszonej śliwki i wiśniowego likieru. Goryczka jest średnia, ale paloność i kwaśność powodują, że nut wytrawnych jest całkiem sporo. Dopiero po paru łykach można wyraźniej poczuć miód. Jest on trochę skryty w tle. Słodyczy z pewnością tutaj nie brakuje, ale nikt na ulepkowatość narzekać nie powinien. Ocena 10/10.

Ocena ogólna 10/10. Kolejna dycha do kolekcji. Jest z pewnością zasłużona. To jedno z niewielu ostatnio kupionych piw za które wydałem 'majątek', a którego zakupu w ogóle nie żałuję. Jest tutaj wszystko to, co piwo o takich parametrach powinno oferować. Jest bogactwo aromatu i smaku, są doznania ekstremalne (33 BLG!), cmokanie i wzdychanie nad jakością i sączenie z radością każdego łyczka. Osoby nieprzyzwyczajone do takich parametrów z pewnością nie docenią tego co ten trunek oferuje.

Mill & Wherry (RIS leżakowany w beczce po Bowmore z dodatkiem jarzębiny) - Piwoteka i De Molen - BLG 29,7, alk. 13,8 %. IBU 110. Cena ok 22 PLN --->

Zapach - Głęboki, czekoladowy, kawowy i śliwkowo - wiśniowy. Jest też nieco przytłumiony inny owocowy aromat i podejrzewam, że to właśnie jarzębina. Są też nuty kwaskowe i karmelowe. Z czasem w miarę ogrzewania, mocno do przodu wychodzą nuty whisky. Intensywność: wysoka. Ocena 9,8/10.

Piana - Ciemno - beżowa, wysoka, drobniutka jak po azocie. Opada powoli, ładnie zdobi szkło.

Barwa - Ciemno brunatna, niemal czarna. Ale nie tak ciemna, jak mocno palony, rasowy RIS.

Smak - Niezły, dość głęboki, wyraźnie palony i kawowy. Podobnie jak w aromacie jest dla mnie nieco obca nuta owocowa - pewnie to jarzębina. Silne odczucie likierowe o zabarwieniu owocowo - kawowym. Goryczka tęga o ziołowo - przyprawowym charakterze, ale na szczęście bez tendencji do zalegania, gdyż mogłaby by być męcząca. Alkohol wyczuwalny dość wyraźnie w taki sposób, jak w mocniejszych alkoholach - w końcu to nie woda ani sok. Kwaśność średnia do wysokiej. Słodyczy jest sporo, ale kompletnie to nie przeszkadza, bo nut wytrawnych jest bardzo dużo. Pasuje mi ten trunek. Chyba jako pierwszemu piwu od Piwoteki , mogę spokojnie wystawić ocenę powyżej 9. Ocena 9,7/10.

Ocena ogólna 9,7/10. Niektórym osobom może przeszkadzać dość silne odczucie alkoholu w ustach, ale jest ono dobrze wkomponowane w resztę trunku. W końcu jest tutaj niemal 14% alkoholu, a to już jak mocne wino. Powiem szczerze, że nie nastawiałem się na wiele - bo Piwoteka choć tania, to nie oferowała wystarczająco smacznych trunków. Były niezłe, ale daleko im było do czołówki. Chyba pierwszy przypadek, że mogę polecić piwo z tego browaru, nawet pomimo dość wysokiej ceny.

Szukam w Warszawie (najlepiej w Centrum) jakiejś knajpy w której można by sobie usiąść na spokojnie i wypić piwo rzemieślnicze. Najlepiej jakby mieli z nalewaków, butelki w ostateczności.
No i coś przekąsić oczywiście. Ale nie musi być to coś super wyszukanego do zjedzenia.

PS. Ostatnio naszło mnie na pilsy i lagery. Kupiłem Czech Pils z Podróży Kormorana i czeskie Bernard Svetly Lezak i jeszcze jakiegoś ale zdjęcia nie zrobiłem a zapomniałem (sorki).
Ale wygrał Kormoran i jego polecam z całego serca. Zdecydowanie 8/10 ten Kormoran. Bardzo wyraźna goryczka i świetny aromat. Co prawda już średnia pora na takie piwa ale trochę kiepsko jest z kasą po wizycie z samochodem u mechanika.

ADHD - Browar Służba Zdrowia - BLG 12,5 alk. 5,3 % --->

Nie mam za dużo czasu więc napisze tylko, że to dla mnie całkiem dobre piwo, smakowało mi i napewno w niedługim czasie sprawdzę inne piwa z tego Browaru.

Kupiłem dziś także Regionalne Piwo Lisieckie oraz American IPA Stary Browar Kościerzyna. Zdjęcia i krótka opinia kiedy indziej, żeby nie spamować :P

Porter Rum Barrel Aged - Przystanek Tleń - BLG 19, alk. 9,1 % --->

Aromat - Piękny zapach czerwonych owoców, kawy, czekolady, orzechów i szlachetnego alkoholu. Jest słodko, jest pralinowo, jest super. Świetnie zbalansowany. Po przelaniu do szkła, niestety intensywność wyraźnie spada. Intensywność: wysoka. Ocena 9,8/10.

Piana - Wysoka, beżowa, drobniutka, opada umiarkowanie do powoli. Oblepia szkło.

Barwa - Brunatna, z rubinowymi przebłyskami.Klarowne.

Smak - Jest wanilia i klimaty rumowe, jest czekolada i kawa - ale niestety smak nie idzie w parze z aromatem. Wprawdzie jest dość bogaty, ale zdecydowanie cieńszy, niż zapowiadał to zapach. Nie mniej jest to zdecydowanie dobry trunek - gdyby ekstrakt był większy - byłby i głęboki smak i oleistość - tymczasem jest nieco wodniście jak na porter. Kwaśność jest średnia, goryczka też. Słodyczy jest sporo. Bardzo udany porter, ale o zdecydowanie lżejszym charakterze. Ocena 9,7/10.

Ocena ogólna 9,7/10. Świetny aromat z butelki, bardzo udany smak. Do pełni szczęścia zabrakło niewiele. Gdyby to był imperialny porter, gęsty i oleisty, pełniejszy w smaku - byłaby dycha jak nic.

The Blogger 2017 (Ultra Islay Barrel Aged Salty Kiwi & Cocoa West Coast White Bitter) - Brokreacja - BLG 24, alk. 10,2 %. Nazwa 'stylu' długa jak jasna cholera. Nie wiem czy śmiać się czy płakać. Opinie w necie zdecydowanie negatywne - ale przekonam się sam. --->

Aromat - Dużo torfu, bandaży, apteki, nawet nieco wędzonki... i nijakości, pustki, czy co tam jeszcze da się wymyślić na określenie czegoś, czego nie ma. Trudno to nawet jakoś nazwać, tutaj po prostu nic się nie składa w logiczną całość. Po przelaniu do szkła wychodzi nieco owoców w tle, co nieznacznie ratuje sytuację. Intensywność: średnia. Ocena 6,3/10.

Piana - Niewysoka, biała

Barwa - Ciemne złoto, mętne.

Smak - Jest sporo torfu, wędzonki i słodyczy. Jest też sporo owoców i soli. Jest też coś na kształt podkładów kolejowych. W sumie to nawet sporo rzeczy da się tutaj wyczuć. Jest gęsto, jest oleiście, alkoholu prawie nie czuć. Powiedziałbym nawet, że jest żywica i cytrusy. Na siłę można by się doszukiwać kolejnych smaków. Ocena 8,8/10.

Ocena ogólna 8,6/10. Aromat kuleje - to fakt. Ale smak to zupełne zaskoczenie dla mnie. Z jednej strony niezwykle bogaty - z drugiej nieskładny, nieuczesany, itd, itp. Wyobraźcie sobie torfowe, wędzone piwo, z dużą dozą słodyczy, z nutami żywicy i cytrusów, owocowe w posmaku i do tego słone - a na dokładkę smakujące podkładami kolejowymi. Trunek w stylu - kochaj albo rzuć. Ja może nie pokochałem, ale oznaki zadurzenia są ;)

xD (Peated Imperial Stout) - Piwowarownia. BLG 21, alk. 8,4 %. --->

Zapach - Dymione ciemne słody, płatki zbożowe, delikatna wanilia. Intensywność: średnia. Ocena 7,7/10.

Piana - Niska, beżowa, drobna. Opada umiarkowanie, oblepia szkło

Barwa - Ciemno - brunatna.

Smak - Dymiony, likierowy, waniliowy. Lekko palony i średnio kwaśny. Słodycz umiarkowana, alkohol dobrze ukryty. Goryczka średnia z lekko ziołowym posmakiem i nieznaczną tendencją do zalegania. Trunek w odbiorze półwytrawny, nieco cierpki i ściągający. Wysycenie niskie. W sumie nie ma się nad czym rozwodzić. Poprawnie, bez rewelacji. Ocena 7,9/10.

Ocena ogólna 7,8/10. Niby trunek ciekawy, bo ze słodami jęczmiennym, pszenicznym i żytnim, do tego wędzenie torfem i z dodatkiem płatków owsianych macerowanych w rumie. Ale: rumu i wanilii specjalnie nie czuć - choć są takie nieco beczkowe klimaty. W sumie najbardziej czuć torf. Jak na ekstrakt 21, to słabo z ciałem.

Awaria zasilania (czarne IPA) - Browar Zakładowy - BLG 16, alk. 6 % --->

Zapach - Mocno cytrusowy, słodki, owocowy i lekko podpalany. Dobrze skomponowany. Intensywność: wysoka. Ocena 8,9/10.

Piana - Beżowa, puszysta, wysoka, drobna. Opada powoli, oblepia szkło.

Barwa - Ciemno brunatna.

Smak - Mocno przypieczony spód od ciasta, cytrusy, cierpkość i spora goryczka z tendencją do zalegania. Dużo paloności o nieco kawowym pochodzeniu, słodycz umiarkowana. Jak na 16 plato, jest sporo ciała. Wysycenie dość wysokie. W posmaku zostaje paloność, cytrusowa cierpkość o wyraźnie kwaśnym charakterze. Odbiór całości zdecydowanie wytrawny. Ocena 8,7/10.

Ocena ogólna 8,7/10. Przyjemne piwo, dobrze zbalansowane w aromacie jak i smakowo. Jest zdecydowanie i z charakterem, ale bez przesadnych ekstremów.

Gniazdo (Milk Stout) - Browar Cztery Ściany - BLG 15, alk. 4,6 % --->

Zapach - Odpowiedni - jest śmietankowo - czekoladowo, jest trochę kawy i sporo karmelu. Kompozycja bardzo ładna, a intensywność wysoka. Ocena 8,8/10.

Piana - Wysoka, beżowa, drobna. Opada powoli do umiarkowanie. Oblepia szkło.

Barwa - Ciemno brunatna, z rubinowymi przebłyskami.

Smak - Łagodny, mleczny, ze sporą dozą gorzkawej czekolady. W tle delikatne nutki kawowe. Kwaśność umiarkowana. Goryczka niska, ale z niewielką tendencją do zalegania, dzięki czemu trunek zyskuje nieco pazura przy swojej smukłości smaku. Paloność niska. Ogólnie przyjemna kompozycja. Wielbiciele zdecydowanych doznań będą zawiedzeni. Ocena 8,4/10.

Ocena ogólna 8,4/10. Bardzo przyjemny i intensywny zapach, ale smak zdecydowanie z tych delikatniejszych. Myślę, że przy dzisiejszym wysypie IPA, imperialnych stoutach, porterach, dążeniu do coraz to mocniejszych i wyrafinowanych doznań, ten trunek zwyczajnie jest nieco nie na czasie. Chociaż początkujący, czy kobiety z pewnością będą go cenić.

Pőhjala Talveöö (Baltic Porter) - Browar Pőhjala - BLG ?, alk. 9 %. Cena ok. 20 PLN. --->

Zapach - Przede wszystkim mega owocowy - śliwki i wiśnie wychodzą ze szkła. Do tego cała feria doznań w postaci kokosa i wanilii. Kompozycja jest wspaniała i bardzo intensywna. Ocena 10/10.

Piana - Ciemno brązowa, bardzo wysoka, puszysta i drobna. Opada powoli, ładnie oblepia szkło.

Barwa - Czarna.

Smak - Można się naczekać zanim piana opadnie. Ale jak już się to stanie, to jest super. Najbardziej rzucającym się na kubki smakowe jest kokos, a zaraz potem wanilia. Są też owocowe porterowe nuty (śliwka, wiśnia), oraz spora doza kawy i czekolady. Po gęstości trunku wnoszę, że dużo więcej niż 22 BLG to tutaj nie ma. Jest też sporo paloności i goryczki, akurat na tyle, aby równoważyć sporą słodycz trunku. W posmaku są też przyprawowe nuty i pewnie wchodzi tutaj do akcji kardamon, który można znaleźć jako składnik, z którym trunek się warzył. Ocena 9,8/10.

Ocena ogólna 9,9/10. Zabrakło być może nieco ciała i gęstości - chociaż i tak jest znakomicie.

Panowie jeśli będziecie mieli okazje kupić nowego Grand Championa z Cieszyna to wydajcie to 50zł i kupcie od razu z 8 butelek. Bo po jednej nie będziecie mieli dość. Naprawdę genialne Vermont IPA, no poprostu bajka. Rozlewali je pare dni temu także jest świeżutkie co dla India Pale Ale jest baaaardzo ważne. Pijam wszystkie nowości z amerykańskimi chmielami i ostatnie tak duże wrażenie zrobiło na mnie Juicy Delight albo Juicy Melody z Rockmilla. SZTOS. Dziś premiera także polecam przypilnować tematu.

Niedawno też odbyła się premiera Kormoran Barlow Sorbus (Barley Wine). Lecę wieczorem do sklepu, bo jest duża szansa, że dzisiaj przyjedzie.

BTW - widziałem też w sklepie na Kabatach świąteczne 'paczki' z tegorocznych sztosów - Imperium Prunum lub Samiec Alfa + piwo towarzyszące. Ceny niestety ok. 100 PLN.

Zakupiłem Barlow Sorbus - dałem 28 PLN, mam też sporo nowości z De Molen - także materiału na jakiś czas do testów nie zabraknie.

Barlow Sorbus (Barley Wine z jarzębiną) - BLG 26, alk. 10,5 %. Cena ok. 28 PLN. --->

Zapach - Mocno słodowy, owocowy, likierowy. Jest też aromat skórki jasnego chleba. W tle trochę nut przyprawowych i ziołowych. Intensywność: średnia +. Ocena 8,7/10.

Piana - Jano beżowa, drobniutka, dość niska. Oblepia szkło, opada powoli do umiarkowanie.

Barwa - Miedziano - rubinowa. Klarowne.

Smak - Słodowy, nieco cierpki i kwaskowy. Goryczka średnia, ale z tendencją do zalegania. Jest trochę nut owocowych, ale stonowanych i nie bardzo słodkich. W posmaku bardzo wyraźnie zostaje goryczka i sporo ziołowo - przyprawowych nut. Wprawdzie jarzębiny nigdy nie konsumowałem, ale jedna ze składowych smaku przypomina bardzo jej zapach. Trunek w odbiorze jest półwytrawny. Ocena 8,6/10.

Ocena ogólna 8,6/10. No cóż, przynajmniej jak dla mnie nie jest to trunek, za którym warto się uganiać po sklepach. Nie ma tutaj nic odkrywczego i nic co może nas zaskoczyć. Całość jest skomponowana dość zgrabnie - zarówno aromat jak i smak - ale brakuje w tym wszystkim polotu. Imperium Prunum - choć to inny styl - jest lepszy pod każdym względem. Już chyba Barley Wine Komesa bardziej mi podchodzi, bo za cenę niemal 4x niższą mam porównywalny trunek, jeśli pod pewnymi względami nie lepszy.

Blade & Stone (American Strong Ale) - De Molen - BLG 25,7, alk. 11,5 % --->

Zapach - Jest trochę dojrzałych cytrusów i żywicy, jak przy amerykańskich chmielach. Jest też sporo słodów i owocowość na kształt czarnej porzeczki. Intensywność: średnia +. Ocena 8,5/10.

Piana - Wysoka, drobna, kremowa w kolorze, puszysta. Opada powoli, oblepia szkło.

Barwa - Bursztynowo - herbaciana, mętne.

Smak - Dość słodki, cytrusowy i cierpki, wpadający w żywiczny. Są też wyraźne posmaki przypraw i ziół. Goryczka spora i zalegająca. Alkohol ukryty. Kwaśność średnia do wysokiej. Trunek dość gładki w strukturze. Smak ścigający i taniczny. W odbiorze półwytrawny. Ocena 8,4/10.

Ocena ogólna 8,4/10. Jak na De Molen - przeciętnie, a może nawet nieco poniżej. Brak polotu i wyjątkowości. Przyzwoite piwo i ani grama więcej.

Spanish sQuad (Quadruple) - De Molen / Laugar / Guineu / La Pirata / Mad Brewing. BLG 30, alk. 14 % --->

Zapach - Mocno słodowy, alkoholowy, owocowy. Nieco podobny do Barley Wine. Intensywność: średnia. Ocena 7,9/10.

Piana - Niska, kremowa, opada umiarkowanie. Nie zostawia śladu na szkle.

Barwa - Bursztynowa, klarowne.

Smak - Jak na 30 BLG to słabiutko. Czuć wyraźną słodowość i dużo, dużo alkoholu. Jest też pewna owocowość i ziołowość. Goryczka średnia z tendencją do zalegania. Jak na te parametry jest za mało ciała. Trunek szybko uderza do głowy i mam wrażenie, że taka ma być jego rola, bo smak chyba jest tutaj na drugim miejscu... Niby to leżakowane z figami, wanilią i płatkami dębowymi, ale kompletnie tego nie czuję. Może jest lekko drzewny posmak, ale szlachetności w tym wszystkim mało. Ocena 7,8/10.

Ocena ogólna 7,8/10. Właściwie aromat i smak rozczarowują. Przy takim ekstrakcie można by się spodziewać fajerwerków, bogactwa smaku i zniewalających zapachów - tymczasem nic z tego. Będąc złośliwym napiszę, że to piwo powstało głównie w celu targania beretów ;) Zestawiając ze sobą markę De Molen, grube parametry, dość wysoką cenę - stawiam poprzeczkę wysoko. Dlatego też rozczarowanie tym większe, mimo że trunek sam w sobie nie aż tak zły jak go opisuję.

Hot & Spicy 5 - De Molen - BLG 24,2, alk. 9,8 % --->

Zapach - Kawa, czekolada, czerwone owoce i podpalane dymne słody. Intensywność: średnia +. Ocena 8,5/10.

Piana - Wysoka, ciemno - beżowa, średnio pęcherzykowa. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.

Barwa - Czarna.

Smak - Bardzo ostry, przyprawowy i podpalany. Smak jest na tyle 'hot', że wyciska niemal łzy z oczu i trudno spod niego coś więcej wyczuć. Jest kawa i czekolada, ale mają ogromne trudności żeby zaistnieć w tej przyprawowo - ostrej otoczce. Po paru łykach da się wyczuć obecność czerwonych owoców w postaci śliwki i wiśni. Podniebienie i gardło palą ostro i już wiadomo, że jutrzejsze posiedzenie na 'tronie' będzie bolało i piekło ;) Ostre nuty mają tendencję do zalegania, a ich charakter jest pieprzno - papryczkowy. To nie jest trunek dla leszczy i grzecznych dziewczynek. To piwo dla twardzieli i ostrych gości. Rura pali, gęba i gardło szczypią jak diabli. Żadna bakteria tego nie przetrwa i można być spokojnym o infekcje - żadna się nie przypałęta. Ocena 8,5/10.

Ocena ogólna 8,5/10. Piwo jest niezłe, ale napisać że jest ekstremalne, to jak napisać, że jest zimno na biegunie północnym. Na biegunie jest kur...sko zimno, a to piwo jest kur..sko ostre i ekstremalne. Tutaj nie ma żadnych kompromisów, sugestii, czy niedomówień. To jest bejsbol w łeb, palec w oko i kosa pod żebro. Nie brać jeńców!

Frack and Frick (Smoked Imerial Stout) - De Molen - BLG 24,9, alk. 10,6 % -->

Zapach - Wyraźnie wędzony, tak pół na pół wędlina i ser. Do tego nieco kawy i czekolady, ale spod wędzonki ledwo wyzierają. Intensywność: wysoka. Ocena 8,8/10.

Piana - Niewysoka, beżowa, średnio pęcherzykowa. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.

Barwa - Ciemno - brunatna.

Smak - Dość bogaty, przede wszystkim wędzony na sposób oscypka. Jest też w tym trochę z wędzonej wędliny. Paloność spora, goryczka dość niska. Kwaśność średnia, słodycz poniżej średniej. Wysycenie niskie. Sporo ciała, gładkość. Posmak dość szybko znika, ale pozostaje wędzoność. W tle można wyczuć opary czerwonych owoców - śliwki przede wszystkim. Ocena 8,9/10.

Ocena ogólna 8,9/10. Fajne piwko, ale rewelacji nie ma. Ogólnie mam wrażenie, że ostatnie nowości De Molen to takie na siłę są.

La Trappe Trappist Blonde 750ml z korkiem za 11.99 zl w Lidlu!

Baribal (Imperial Stout z dodatkami) - Browar Deer Bear - BLG 25, alk. 11 %. Cena ok. 14 PLN --->

Zapach - Bardzo czekoladowy, wręcz pralinowy, z dużą dozą orzechowej kawy. Normalnie pewnie wziąłbym to za karmel, ale skoro wiem, że to syrop klonowy - to jeszcze właśnie tak pachnie to piwo. Przelanie z butelki do szklanki powoduje to, że w aromacie pojawia się owocowa likierowość (od czerwonych owoców). Intensywność: wysoka +. Ocena 9,8/10.

Piana - Drobniutka, ciemno - beżowa, gęsta. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.

Barwa - Czarna.

Smak - Na początku czuć (jak w zapachu) sporo czekolady, ale już za chwilę dość mocno atakuje ostorść papryczek habanero, z którymi trunek był leżakowany. Jak na mój gust ostrości jest za dużo. Głównie dlatego, że daje o sobie mocno znać od samego początku, a ma tendencję do zalegania (na szczęście nie nazbyt długiego). Powoduje to, że każdy następny łyk przynosi ostrego posmaku coraz więcej - przez co przykryte są pozostałe składowe. Można to jednak złagodzić, robiąc należyte przerwy między kolejnymi łykami. Z drugiej strony trudno jest mi powiedzieć, czy czuję w smaku syrop klonowy, który tu ponoć jest i który dobrze można wyczuć w aromacie. Na szczęście nie jest to tak ekstremalne doznanie, jak w przypadku De Molen - Hot & Spicy #5. Ocena 9,2/10.

Ocena ogólna 9,3/10. Jest dobrze - ostro, słodko i dość oryginalnie. Do oceny 10/10 zabrakło niestety sporo - głównie balansu - choć potencjał na pewno był. Jest trochę za ostro, przez co gubią się inne wymiary trunku. Na szczęście umiarkowana cena nie spowoduje u kupującego żalu, że nie jest to trunek idealny.

Burgundowy Łowca (Barley Wine) - Browar Podgórz - BLG 24, alk. 8,5 % --->

Zapach - Mocno słodowy, kwaskowy, nieco dziki od drożdży. Można też w aromacie wyczuć nieco białych, słodkawych owoców. Ogólnie zapach ubogi w doznania. Intensywność: niska +. Ocena 5,8/10.

Piana - Znikoma, biała, opada błyskawicznie. Nieznacznie oblepia szkło.

Barwa - Herbaciana - nieznaczne zmętnienie.

Smak - Słodowy, nieznacznie owocowy, dość wodnisty i pusty. Goryczka średnia, z lekko cytrusowym i cierpkawym posmakiem. Słodyczy jest więcej niż średnio. Od biedy można wyczuć coś na kształt szampana, lub lekko gazowanego białego wina - niestety brakuje w tym treści. Ocena 6,0/10.

Ocena ogólna 5,9/10. Ogólnie jak na BW to słabo. Brakuje mocy - ale nie byłby problem, a może nawet zaleta, bo powinno być więcej ciała - tymczasem mimo BLG 24 i 'tylko' 8,5 alk. piwo jest zwyczajnie cienkie i pozbawione treści. Można by to nawet jakoś przeboleć, ale smak niestety do szlachetnych nie należy... Kojarzy mi się z tanim niemiecki białym winem. Dodatkowo minus za to, że to piwo premium, wyceniane jak premium, a w jakości jak słaby koncerniak.

Komentarz: Ogólnie jestem zwiedziony ostatnimi poczynaniami browaru Podgórz. Ich tegoroczny porter 652 m.n.p. jest równie cienki jak ten trunek. Zawsze był to porter lżejszy niż inne, ale smaczny, zbalansowany i wysublimowany smakowo. W tym roku to zwyczajnie wodnisty porter, który zdecydowanie nie jest wart swojej niemałej ceny. Ja rozumiem, że coś może nie wyjść - ale wycenianie tego wg standardowych cen, kojarzących się z wysoką jakością - może się bardzo źle odbić na odczuciach klientów. Renomę buduje się trudno, a stracić ją bardzo łatwo. O ile zeszłoroczna edycja 652 m.n.p. miała u mnie ocenę powyżej 9, to teraz ledwie 6 by zebrała...

Tropical Little - Browar Wrężel - BLG 14, alk. 5,8 % --->

Zapach - Owocowy, cytrusowy, nieznacznie żywiczny. Jest też trochę karmelu i sporo herbatników. Ogólnie słodki z lekkimi kwaskowymi akcentami. Intensywność: średnia +. Ocena 8,3/10.

Piana - Bardzo wysoka, biała i gęsta. Opada umiarkowanie, oblepia zdecydowanie szkło.

Barwa - Żółto - złota. Delikatnie zmętnione.

Smak - Dojrzałe (może nawet nieco przejrzałe) owoce, cytrusowa cierpkość i wyczuwalne nuty żywicy. Kwaśność umiarkowana. Goryczka średnia do wysokiej, z tendencją do zalegania - ale nie męcząca. Trunek bez większych wad ale i bez zdecydowanych zalet. Wypada przy tym całkiem smacznie. Ocena 8,1/10.

Ocena ogólna 8,2/10.

Pożegnanie Korporacji (RIS with cherry wood) - Piwo Warownia - BLG 24, alk. 10,3 % --->

Zapach - Owocowy, lekko przypalany, z nutami drzewnymi (pewnie od płatków drzewnych wiśni). W tle delikatna czekolada oraz nieco lepiej wyczuwalna kawa. Są też wyraźnie wyczuwalne nuty karmelowe. Intensywność: średnia+. Ocena 8,5/10

Piana - Dosyć wysoka, drobna i puszysta, w kolorze lekko beżowa. Opada powoli, zdobi szkło.

Barwa - Ciemno - brunatna, niemal czarna.

Smak - Wyraźnie likierowy, wiśniowy - nie wiem czy bardziej z utlenienia, czy z powodu płatków drzewnych. Całość uzupełniają tony czekoladowe i kawowe - podobnie jak to miało miejsce w aromacie. Mam wrażenie, że jak na RIS, to jest nieco przegazowane - przez co nie ma odczucia gładkości. Goryczka jest średnia, o palonym charakterze, z lekką tendencją do zalegania. Smak lekko cierpki i ściągający. Sporo słodyczy. Ocena 8,4/10.

Ocena ogólna 8,4/10.

Chuck never dies (AIPA) - Browar Solipiwko - BLG 16,5, alk. 6,6 % --->

Zapach - Sporo przejrzałych cytrusów, nieco żywicy, sporo nut słodkich i owocowych - przypominających melona. Ogólnie zapach nie jest zachęcający: dość płaski, mdły i słodkawy. Intensywność: średnia. Ocena 4,2/10.

Piana - Wysoka, biała, drobna, oblepia szkło. Sądząc po aromacie mam przeczucie, że to będzie najlepszy element trunku...

Barwa - Jasne złoto, nieco mętne.

Smak - Niestety podobnie jak aromat, smak pełen jest mdłych i słodkawych akcentów, przetykanych przejrzałymi cytrusami i żywicznymi nutami. Goryczka, wbrew temu co pisano na etykiecie, jest niska i nie ma tendencji do zalegania. Kwaśność umiarkowana, słodyczy jest sporo. W sumie nie ma co się rozpisywać, bo jakość jest marna. Ocena 4,4/10.

Ocena ogólna 4,4/10. Dawno nie piłem tak złego piwa, a co dopiero piwa kraftowego... Mdłe, nijakie, niesmaczne i ogólnie do bani. Pamiętam ten browar ze świetnego milk sout i double milk stout, a tutaj taka porażka...

Ruda Maruda Imperial (Imperial Red AIPA) - Browar Waszczukowe - BLG 19, alk. 8,3 % --->

Zapach - Przyjemny i świeży. Cytrusy, nieco żywicy, sporo białych owoców. Są też nuty kwiatowe i jakby herbatnikowe. Ogólnie zapach jest bardzo dobry, zarówno pod względem kompozycji, jak i doznań. Intensywność: średnia +. Ocena 8,8/10.

Piana - Stosunkowo niska, na dole gęsta i puszysta, od góry rzadka i grubo-pęcherzykowa. Kolor kremowy, oblepia szkło - opada wolno.

Barwa - Ciemno - miedziano - bursztynowa. Wyraźne zmętnienie.

Smak - Od razu czuć, że to wersja imperialna. Goryczka jest mocna, ściągająca i z tendencją do zalegania. Sporo doznań cytrusowych o mocno cierpkim charakterze. Słodycz jest wyczuwalna, ale jest jej tyle, aby jako tako stawiać kontrę do wytrawnych nut przewodnich. Ponadto można wyczuć coś na kształt skarmelizowanej skórki od ciasta, która w trakcie pieczenia została oblana słodką polewą. W posmaku wyraźne akcenty słodowe. Ocena 8,2/10.

Ocena ogólna 8,3/10. Choć nie przepadam za różnymi odmianami IPA, to piwo jest przyjemne i dość zróżnicowane smakowo. Pomimo sporej goryczki, można się w nim doszukać nut ciasteczkowych, karmelowych, a nawet owocowych.

Rumpel (Quadrupel) - Browar Szpunt - BLG 24, alk. 10,2% --->

Zapach - Owocowy, kwiatowy, słodki. Z owoców wyczuwam najwięcej śliwek, ale są też inne składowe jak karmel, czy rodzynki. Ogólnie aromat jest bogaty, przyjemny i dość intensywny. Intensywność: średnia +. Ocena 8,7/10

Piana - Raczej niska, drobnopęcherzykowa, puszysta. Opada umiarkowanie, zdobi szkło.

Barwa - Rubinowo - miedziana. Lekkie zmętnienie.

Smak - Pełen owoców, rodzynek i wszelakiej słodkości. Ale jest też duża kwaśność i spora goryczka z tendencją do zalegania, o charakterze drożdżowym. Tak jak niespecjalnie miałem dzisiaj ochotę na piwo, to ten trunek sam wlewa się do gardła i pije się go bardzo przyjemnie. Alkohol wyczuwalny w postaci pieczenia na języku i w gardle - ale jego charakter jest dość szlachetny, choć nieco dziki. Ocena 9,7/10.

Ocena ogólna 9,6/10. Jak dla mnie mimo parametrów piwa, jest ono mega pijalne. Aromat pozostawia nieco do życzenia - choć jest bardzo dobry - to smak rekompensuje wszelkie niedostatki. Właściwie za pijalność należy się 10!

Barley Wine - Browar Stu Mostów - BLG 24,7 alk. 8,6 % --->

Zapach - Słodowy, nieco przyprawowy i dość wyraźnie drożdżowy - co powoduje, że o szlachetności raczej ciężko tutaj mówić. W tle nieznaczne nuty miodowo - kwiatowe. Intensywność: średnia. Ocena 5,2/10.

Piana - Niska, kremowa w barwie, opada szybko, nieznacznie oblepia szkło.

Barwa - Rubinowo - miedziana.

Smak - Jest sporo słodów, sporo goryczki o lekko cytrusowym zabarwieniu i z tendencją do zalegania. Jest też jakiś taki nieprzyjemny plastrowo - bandażowy posmak. Trudno powiedzieć, że ten smak jest kunsztowny. Raczej przypomina grubo ciosane bale. Zupełnie mi nie podchodzi i nie mam specjalnie ochoty dalej go opisywać. Ocena 4,2/10.

Ocena ogólna 4,3/10. Znowu trafiłem niewypał, jak Chuck z Solipiwko. Totalna porażka. Pod koniec męczy niesamowicie.

To ja od siebie polecam Oz od Birbantów, RIS leżakowany w beczach po whisky, koszt nie co powyżej 10zł a naprawdę kozak, nie jestem fanem RISÓW ani BA a to mnie zmiotło jak i moją dziewczynę, naprawdę wielowymiarowe piwo. Zakupione 6 na leżak :)

Imperium Prunum 2018 ---> Właśnie jestem po degustacji i powiem...., że to już nie jest to samo, co 2 lata temu. Nie jest to z pewnością trunek gorszy, choć pewnie jak to między różnymi warkami, jakieś różnice są. To zwyczajnie nie jest już sztos na miarę tych czasów. To cały czas wspaniałe piwo, z tym, że podobnych, a może nawet lepszych, piłem już całkiem sporo.

Pierwsza warka jak pamiętam, kosztowała koło 20-25 zł. W zeszłym roku było szaleństwo i za 0,5L trzeba było płacić nawet 70-100 zł. W tym roku 0,5L kosztuje 35 zł i jak tak dalej pójdzie, to w przyszłym roku cena wróci pewnie do tej z początku historii. Wierzcie mi albo nie, ale to nie jest trunek wart więcej niż 20-25 zł za butelczynę. Można mieć do niego sentyment, wydać z tego powodu parę złotych więcej, ale smak z pewnością tego nie zrekompensuje.

Jeśli Kormoran znowu chce być z czymś na topie, to musi powstać coś na miarę nowych czasów, które w piwowarstwie ostatnio nastają bardzo szybko. Piwa, które parę lat temu były odkrywcze, dzisiaj stają się standardem i chlebem powszednim. Być może premiera Kormorana Barlow Sorbus miała być nowym otwarciem, ale tym razem nie wyszło. Jak dla mnie była to słaba premiera, co z resztą opisałem w jednym z postów.

Gdybym dzisiaj oceniał Imperium Prunum, to z pewnością nie byłoby to więcej niż 9,5 (a 2 lata temu dałbym 11).

Sacrum od Peruna - bardzo ciekawa IPA o złożonych walorach smakowych ... idealna do mrocznych gier ;)

Donald T. (barrel aged) - Browar Bytów - BLG 25, alk. 9,5 %. Na butelce nie ma informacji czy to była beczka po trunku, tylko napisano, że beczka była dębowa. Podstawowa wersja była bardzo dobra, dlatego ostrzę sobie zęby na wersję leżakowaną. Cena ok. 34 PLN --->

Zapach - Przyjemny, lekko wędzony, wyraźnie dębinowy - co powoduje, że w aromacie wyczuwalne są dość zdecydowane nuty waniliowe. Mocno czuć też wędzone śliwki (których nie ma w składzie). Poza tym tradycyjnie już dla RIS da się wyczuć nuty czekoladowe i kawowe. Po przelaniu do kufelka, dodatkowo czuć lekko likierowe, lub też może koniakowe nuty. Intensywność: wysoka. Ocena 9,4/10.

Piana - Średnio wysoka, beżowa, puszysta i drobna. Ładnie zdobi szkło.

Barwa - Niemal czarna.

Smak - Lekko wędzony, kwaskowy, waniliowy i likierowy. Wysycenie niskie. W posmaku czuć wędzoną śliwkę, oraz nieznacznie kawę i czekoladę. Nuty palone początkowo mało wyczuwalne, z czasem się odkładają i częściowo zalegają. Goryczka niska do średniej. Alkohol nieznacznie wyczuwalny, delikatnie piekący w gardło. Trunek dość gładki i smukły, ale nie jest to do końca to, czego się spodziewałem. Mam wrażenie, jakby brakowało nieco ciała - nie smaku, ale gęstości. Z drugiej strony może to być wina nie do końca dobrze skomponowanego smaku. O ile wersję podstawową kojarzę jako świetnie zbalansowany trunek, tak tutaj coś się rozjeżdża. Ocena 8,9/10.

Ocena ogólna 9,0/10. Jest to coś innego niż podstawowa wersja. Mam wrażenie jednak, że pomysł z leżakowaniem nie do końca się udał. Może gdyby to nie były zwykłe beczki, ale np beczki po bourbonie - efekt byłby lepszy - a tak jest nieźle, ale z pewnością nie warto dopłacać 2x tyle do wersji limitowanej. Wersja podstawowa jest sporo tańsza i chyba też lepsza... Śmiem twierdzić, że Porter Komes leżakowany z płatkami dębowymi jest wyraźnie lepszy.

Black Bear (RIS) - Mikkeller - BLG - ?, alk. 10,1 % --->

Zapach - Czekolada z orzechami, karmel i wanilia. Do tego kawa z mlekiem. Aromat pralin z kremem orzechowym i odrobiną czerwonych owoców - wiśni i śliwek. Przyjemny, dość słodki i dobrze ułożony. Intensywność: średnia +. Ocena 9,4/10.

Piana - Wysoka, brązowa, puszysta i drobna. Opada bardzo wolno, ładnie zdobi szkło.

Barwa - Niemal czarna.

Smak - Głęboki, kawowy, czekoladowy, z bardzo wyraźnymi akcentami orzechowymi. Delikatnie likierowy, słodki. Kwaśność niska, słodycz bardzo wyraźna. Alkohol niewyczuwalny, wysycenie niskie. Gładkie, smukłe i treściwe piwo o oleistej strukturze. Bardzo dobrze zbalansowane z wyśmienicie dobraną, ale niezbyt wysoką goryczką. Nie ma tutaj ekstremalnych doznań, a raczej świetnie dobrane składowe, które tworzą doskonale zrównoważoną całość. Czuć, że jest to dobrze skomponowany i szlachetny trunek - wart swojej ceny. Ocena 9,9/10.

Ocena ogólna 9,8/10. Świetne piwo, w którym aromat tylko nieznacznie ustępuje wspaniałemu smakowi. Jest to kawał dobrej roboty piwowarów, gdzie nie szczędzono na niczym. Jak na RIS jest może za mało agresywny (nie ma tutaj srogiej goryczki i paloności), ale to wcale nie przeszkadza. Piwo zdecydowanie do zapamiętania i powtórzenia.

Juicy Symphony (Triple India Pale Ale) - Rockmill - BLG 21, alk. 9 % --->

Zapach - Mega owocowy, lekko żywiczny i cytrusowy. Z owoców najmocniej da się wyczuć mango, melon i inną mieszaninę słodkich i białych owoców. Dobry balans. Intensywność: wysoka. Ocena 9,5/10.

Piana - Kolor kremowy, średnio wysoka, średnio-pęcherzykowa, opada umiarkowanie, oblepia szkło.

Barwa - Mętne złoto.

Smak - Słodowy, owocowy, z dużą dozą goryczki i słodyczy. Przede wszystkim czuć znaczną podbudowę słodową, która idzie w parze z tropikalnymi owocami, żywicą i cierpkimi cytrusami. Kwaśność średnia, alkohol niewyczuwalny. Wysycenie niskie do średnio - niskiego. Piwo jest treściwe, gęste i pełne smaków. Balans i kompozycja niemal idealne. Ocena 9,6/10.

Ocena ogólna 9,6/10. Świetne piwo z wieloma wymiarami. Jest słodko, owocowo, goryczkowo i cierpko.

Lisieckie - Browar Małopolski - BLG 12, vol. 5,7 % ---->

Chyba jedno z lepszych piw jakie ostatnio piłem, wyjątkowo mi smakowało, choć może to być podyktowane tym, że ostatnio pijałem tylko ordynarnego Żywca :) Piękny złocisty kolor. nienachalna goryczka, pełny smak. Zakupione w Carrefourze i chyba tylko tam do dostania bo nigdzie indziej w mieście nie widziałem. Bardzo fajne piwo, polecam.

Nosferatu (Black IPA) - Browar Raduga - BLG 14, alk. 5,7 % --->

Zapach - Żywiczny, czekoladowy, słodkie cytrusy oraz kawa. Mam wrażenie, że tony czekoladowo - kawowe dominują. Generalnie przyjemna kompozycja, dobrze zbalansowana. Intensywność: średnia+/wysoka. Ocena 9,2/10.

Piana - Wysoka, puszysta, beżowa, opada umiarkowanie i oblepia szkło.

Barwa - Brunatna, mętne

Smak - Sporo czekolady, kawy i cierpkich cytrusów - dokładnie w takiej kolejności natężenia smaku. W drugim szeregu nuty żywiczne. Goryczka spora z tendencją do zalegania, kwaśność umiarkowana. Wysycenie dość wysokie. Słodycz umiarkowana. Można też wyczuć trochę popiołowej paloności. Ocena 8,7/10.

Ocena ogólna 8,8/10. Całkiem przyjemny mariaż stouta i IPA.

MILO - Browar Nepomucen; BLG 12,4; 4,9%

Zapach intesywnie owocowy- mandarynka, liczi, żywiczność. Niestety szybko ulatuje, ale roznosi się wokół stołu.

Pianka dosc obfita drobnoziarnista, szybko znika, nie ma lacingu.

Barwa bananowo-słomkowa, mętna

Smak... Jak to orzeźwiający heffeweizen - cytruski, trochę banany, słodkość ale i taka przełamująca żywiczność bez cienia goryczki. Wysycynie gazem niskie, delikatne bąbeleczki łechcą podniebienie.

Bratu ostatnio na ślepo poleciłem i był zadowolony z Milo. Ja też jestem.

Bardzo przyjemny trunek, która znika w oka mgnieniu, będzie przy nieco wiekszym schlodzeniu konkurencyjnym wyborem. Mała ilość bąbelków, ale słodszy smak lepiej gasi pragnienie na moje gardło niż mocnonasycone. Mysle, że wlasnie w lecie sprawiłby sie lepiej niż w dzisiejszy przymrozek.

Zdaje sie, ze opisuje w watku same lekkie piweczka, trzeba bedzie nadrobic niedług o czymś mocniejszym ;)

Destruktor (Barley Wine) - Browar Zakładowy - BLG 24, alk. 10 % --->

Zapach - Przyjemny i intensywny. Typowy dla Barley Wine, czyli mocno słodowy i nieco winny. W tym przypadku mamy też do czynienia z wyraźnym aromatem rodzynek - słodkim, o charakterystycznym suszonym owocom, lekko wędzonym charakterze i jednocześnie kwaskowym. Gdzieś w tle majaczą tony ciasta drożdżowego z przypieczoną skórką. Intensywność: wysoka. Ocena 9,6/10.

Piana - Znikoma, koloru kremowego, dość drobna i puszysta. Oblepia szkło.

Barwa - Miedziana, mętne.

Smak - Bardzo wyraźnie słodowy, rodzynkowy i winny. Alkohol wyczuwalny dość wyraźnie i nieco piekący w gardło. Goryczka wyraźna i z tendencją do zalegania - ma charakter przyprawowy. Kwaśność spora, słodyczy dużo - karmelowej. Wysycenie niskie. Trunek treściwy i dość gęsty. W smaku i posmaku dominują tony wytrawne, mimo, że słodyczy jest całkiem sporo. Ocena 8,6/10.

Ocena ogólna 8,7/10. No cóż, aromat obiecywał więcej niż dał smak. Co mi nie pasowało w 'ustach'? Początkowo słodowy i rodzynkowy smak za szybko przechodzi poprzez karmel do wyraźnej i nieco tępej goryczki. Zabrakło mi tutaj dłuższego przejścia o charakterze owocowym i rodzynkowym. Wygląda to tak: zaczynasz odczuwać przyjemne słody i rodzynki, na których kontemplacji chcesz się chwilę zatrzymać i je poczuć w pełni, ale nie możesz, bo już za chwilę dokazuje karmel, po czym na scenę wkracza pokaźna goryczka, mieszająca się z karmelem i przykrywająca wszystko inne. W rezultacie we wspomnieniu pozostaje głównie karmel i goryczka.

Pan Kierownik (RIS) - Browar Zakładowy - BLG 24, alk. 9 %. Powiem tak: ekstrakt wysoki, a alkohol niski. Może być ciekawie. --->

Zapach - Bardzo czekoladowy, kawowy, trochę popiołowy. Jest też trochę nut słodkich i prawie wcale kwaskowych. W tle po chwili wyczuwam wanilię. Nie ma tutaj ferii doznań, ale całość jest zgrabnie skomponowana i przyjemna. Edycja: Muszę przyznać, że po przelaniu do kufelka i ociepleniu, aromat zyskał znacznie na atrakcyjności. Jest bardziej intensywny, szlachetniejszy, dodatkowo nabrał nieco wymiaru suszonych śliwek. Intensywność: wysoka. Ocena 9,7/10.

Piana - Praktycznie żadna. Niziutki kożuszek drobnopęcherzykowej, brązowej otoczki na powierzchni płynu.

Barwa - Czarna.

Smak - No dzieje się. Przede wszystkim jest dużo kawy i gorzkiej czekolady - a to wszystko w najlepszym wydaniu. Wyraźnie można wyczuć posmak suszonych śliwek, ale nie oczekujcie czegoś na kształt Imperium Prunum, czy Porteru Podbitego Śliwką. Goryczka jest średnia, w kierunku do średnio wysokiej - ale ma bardzo szlachetny charakter, nie narzuca się nachalnie i stopniowo narasta. Wysycenie jest niskie. Słodycz jest wyraźna, ale świetnie wkomponowuje się w resztę i z pewnością nie będzie przeszkadzać. Jest gładko, dość gęsto, akuratnie. Kwaśność umiarkowana. Ocena 10/10.

Ocena ogólna 10/10. Można by się zdziwić, że jest dycha. Ale myślę, że się należy. Mimo, że piję ten trunek po mocnym Barley Wine, to nadal zaskakuje mnie jego aromat, smak i doznania jakie oferuje. A wszystko to niezmiernie mi się podoba i bardzo chciałbym powtórzyć. Co najważniejsze - trunek jest wyrazisty, ale nie bije po głowie bejzbolem i nie krzyczy: jestem killer i cię zabiję!

Kumaru (Tonka Extra Stout) - Browar Absztyfikant - BLG 20, alk. 8,0 % --->

Zapach - Intensywny, słodki, bogaty. Przede wszystkim czuć nuty tonka, czyli jednego ze składników używanych do nadawania i poprawiania aromatów. Potęguje to wrażenie wanilii uzyskane z leżakowania trunku w beczce po bourbonie. Na pierwszym planie są nuty czekoladowe, waniliowe i kawowe o niezwykłej intensywności. Na drugim planie są lekko kapryśne, kwaśne tony. W aromacie można doszukać się ponadto karmelu, toffi, oraz całej masy innych rzeczy, które mieszają się ze sobą tworząc dość oryginalną mieszankę. Intensywność: bardzo wysoka. Ocena 9,8/10.

Piana - Średnio wysoka, puszysta i drobna, brązowa. Opada umiarkowanie, oblepia szkło.

Barwa - Niemal czarna.

Smak - Mocno czekoladowy i kakaowy, z dużą ilością wanilii. Jest też sporo kawy i goryczki o przyprawowym charakterze i z tendencją do zalegania. Trunek jest słodki, gęsty i pełen smaków. Kwaśność umiarkowana, wysycenie dość niskie. Alkohol nieznacznie wyczuwalny. Całość sprawia wrażenie dość lekkiego, czekoladowo - kawowego likieru z dużą dozą wanilii. To co nieznacznie 'kuleje', to balans smaków. Ocena 8,4/10.

Ocena ogólna 8,5/10. Aromat jest ok, ale smak nieco przedobrzony przez nadmiar przyprawowych klimatów.

Czarny Szkuner (Porter Bałtycki - edycja limitowana) - Browar Hopster - BLG 21, alk. 7,74 %. No kurcze, dawno nie widziałem tak dokładnie podanej zawartości alkoholu... --->

Zapach - Przyjemny, czekoladowy i kawowy, trochę palony, karmelowy. Po przelaniu do kufelka, wychodzi trochę czerwonych owoców w postaci śliwki i rodzynek. Intensywność: średnia. Ocena 7,5/10.

Piana - Wysoka, drobna, puszysta, koloru jasny beż. Opada powoli, oblepia szkło.

Barwa - Ciemno brunatna.

Smak - Od razu powiem na początku, że jest cienko. Nie ma co się oszukiwać. To jest bardzo słabe piwo. Czuć czerwone owoce, czuć kawę, jest nieco czekolady - ale to wszystko jest słabe i jakby zamglone. Jak na porter bałtycki jest całkiem sporo paloności i dość wyraźna goryczka. To, czego zdecydowanie brakuje temu trunkowi - to ciało i gęstość. Mimo, że BLG podane jest jako 21, to mam wrażenie, że jest tego nie więcej niż 16. Nie jestem w stanie dokładnie ocenić co temu piwu dolega, ale wyraźnie słabuje na anemię. O ile brakuje tutaj smaku i treści, to posmaku już nie. Jest on dość palony, goryczkowy i popiołowy - ale to jedyna zaleta tego piwa. Odczucie raczej wytrawne. Ocena 4,5/10.

Ocena ogólna 4,8/10. Ogólną ocenę końcową ratuje nieco aromat i pianka - ale wiemy, że najważniejszy w piwie jest smak - a z tym jest słabo. Jest to wyraźnie nieudane piwo, które nie wiem czy mogłoby konkurować nawet z porterem z Lidla... Nie mam pojęcia, dlaczego jest to edycja limitowana - może tak słaba, że aż trzeba to było wyróżnić?....

Porter (Clasic Edition) - Birbant Klasyczny - BLG 24,5, alk. 10,2 %. W opisie jest to klasyczny porter bałtycki (choć parametry na to nie wskazują) --->

Zapach - Chyba niedawno przebyte choróbsko nie pozwala mi wyczuć tego, co powinienem. Bo właściwie poza nieznaczną czekoladą, nic więcej nie czuję...

Piana - Drobna, beżowa, wysoka, puszysta. Opada powoli, zdobi ładnie szkło.

Barwa - Brunatna.

Smak - Sporo paloności, likier kawowy, jak na to plato to dość wodniste. Posmak ziołowo - dymny. Gdzieś tam w tle nieco czerwonych owoców. Ogólnie to słabizna - chyba, że jak w przypadku aromatu, niedawna choroba pozbawiła mnie na dłużej możliwości odczuwania zapachów i smaków. Chociaż to dziwne, bo akurat te niedobre smaki wyczuwam całkiem dobrze...

Powstrzymam się od oceny, bo gdybym miał wystawiać teraz, to pewnie nie więcej jak 5/10 by było. Ostatnie dwa próbowane nowe portery i ogromny zawód... co to się dzieje?

Sus Scrofa (Imperial Baltic Porter) - Browar Łąkomin - BLG 25, alk. 11 % - cena ok. 15 PLN. Przyznam, że pierwszy raz słyszę o tym browarze, a z tego co widziałem w sklepie, to wypuścili kilka srogich trunków. W kolekcji na półce widziałem jeszcze dwa barley wine - jeden amerykański z BLG 25 i jeden angielski z BLG 27 --->

Zapach - Głęboki i dość bogaty. Przede wszystkim na pierwszy plan wychodzą mocno dojrzałe śliwki, czereśnie ale najbardziej chyba figi - a to oznacza, że jest słodko. Na drugim planie jest kawa i czekolada, ale bardziej jako tło. Gdzieś tam z tyłu majaczą lekko palone i jakby trochę podwędzane nutki. Po ustaniu się płynu w kuflu, wyczuwam mocne orzechowe nuty. Intensywność: wysoka. Ocena 9,2/10.

Piana - Wysoka, puszysta, jasno - beżowa, opada powoli i ładnie zdobi szkło.

Barwa - Ciemno brunatna, ale jednak dość daleka od czarnej. W szkle wyraźnie widać rubinowe przebłyski i zmętnienie trunku.

Smak - W kolejności pojawiania się: Słodycz czerwonych owoców, orzechowo czekoladowe nuty i zaraz po tym wyraźna i dość ostra goryczka. Właściwie ta goryczka pasowała by idealnie do RIS-a, bo ma palony charakter z nieco alkoholowym finiszem. Alkohol nieznacznie wyczuwalny w postaci odkładającego się pieczenia w gardle. Trunek jest gładki i gęsty. Jestem pod wrażeniem. Gdzieś tak w połowie trunku zaczęły uwypuklać się czekoladowo alkoholowe nuty, przywodzące na myśl alkoholizowane czekoladki z wiśniowym nadzieniem. Mimo sporej słodyczy, jest bardzo dużo nut kontrujących (pokaźna goryczka, paloność) a także wytrawnych - gorzka czekolada. Ocena 9,4/10.

Ocena ogólna 9,4/10. No jest naprawdę interesująco. Bardzo dobry aromat, świetny smak. Do ideału zabrakło ciut balansu, muśnięcia tu i tam, ale i tak jestem pod dużym wrażeniem. Będę musiał spróbować pozostałych piw z tego browaru, a na jednym z nich widziałem nawet informację o jakiejś nagrodzie, więc może być ciekawie.

Ktos pil nowe piwa Browaru Tenczynek? Podobno Palikot teraz jest wlascicielem ;)

Ja wypilem te ipe pipe, dobra jest, owocowe aromaty, nie wiem czy lepsza od innych, po prostu ok.

exlibRIS (RIS) - Browar Czarna Owca - BLG 24, alk. 10 %. Myślałem, że będzie leżakowany w beczkach po bourbon'ie, ale okazało się, że jest to piwo z dodatkiem wanilii 'bourbon' Cena ok. 23 PLN. --->

Zapach - Bardzo przyjemny, wyraźnie waniliowy, w drugim rzucie wyraźnie da się wyczuć czerwone owoce, sporo czekolady i kawy. Nic nie zapowiada dużej paloności. Intensywność: wysoka. Ocena 9,1/10.

Piana - Średnio wysoka, drobniutka, ciemno - beżowa, bardzo puszysta. Ładnie zdobi szkło.

Barwa - Ciemno - brunatna, wpadająca niemal w czarną. Jednak pod światło są pewne przebłyski.

Smak - Jest sporo paloności i dużo wanilii. Zaraz w drugim łyku wyraźnie da się wyczuć narastającą goryczkę, która przyjemnie miesza się ze smakiem czerwonych owoców i wanilią, tworząc ciekawy goryczkowo - owocowo - przyprawowy posmak. W następnych odsłonach pojawiają się wreszcie czekolada i kawa z dość pokaźną dozą słodyczy. Jest to trunek wielowymiarowy. Wysycenie jest dość niskie, alkohol wyczuwalny w postaci nieznacznego szczypania w gardło - ale odczucie jest szlachetne, jak przy markowych trunkach. Ocena 9,0/10.

Ocena ogólna 9,0/10. Poza tym, że trunek jest bardzo przyzwoity, to mam kilka zastrzeżeń. Przede wszystkim brakuje balansu - jak na mój gust dodatek wanilii jest zbyt nachalny, przez co piwo wydaje się być sztucznie aromatyzowane. Smakowi brakuje też smukłości i gładkości - nie wiem, czy to za krótkie leżakowanie, czy coś innego. Generalnie jednak nie ma co narzekać: Jest bogactwo aromatów i smaków, jak na RIS przystało jest kilka zdecydowanych akcentów. A że nie jest idealnie? Może nie zawsze musi być... Jednak cena wydaja się być mocno przesadzona, bo piłem wiele lepszych trunków w niższej cenie.

Basior (American Barley Wine) - Browar Łąkomin - BLG 25, alk. 11,5 %. Cena ok. 15 PLN --->

Zapach - Dość typowy, łagodny Barley Wine. Sporo słodów o delikatnym aromacie w towarzystwie rodzynek i lekkiej kwaskowości. Intensywność: średnia. Ocena 8,4/10.

Piana - Wysoka, dość puszysta, drobno i średnio pęcherzykowa. Opada powoli i dość ładnie oblepia szkło.

Barwa - Rubinowo - bursztynowa, klarowna.

Smak - Słodowy, wyraźnie ziołowy i dość wytrawny. Słodyczy jest niedużo do średnio. Goryczka jest spora z tendencją do zalegania. W posmaku wychodzi trochę bandaży i ściągającej goryczki syropu na kaszel (pamiętacie Guajazyl?), a także trochę wysuszającej popiołowości. Po lekkim ogrzaniu trunku da się wyczuć na początku każdego łyka więcej owocowej słodyczy i trochę rodzynek. Ocena 8,3/10

Ocena ogólna 8,3/10. Brak tutaj jest balansu, ale dla lubiących wytrawne trunki wszystko powinno być ok. Mam dość mocne skojarzenia z Barley Wine Komesa jeśli chodzi o podstawę smaku, ale tam jest lepszy balans i nieco więcej słodyczy rozłożonej w czasie, którą lubię. Tutaj słodyczy też nie jest może za mało, ale choć jest ona intensywna, to bardzo krótka i dość landrynkowata.

Ostatnio miałem po raz pierwszy okazje spróbować Hoegaardena (Witbier). I nie wiem czy to magia marki tak zadziałała czy też decydowaly jeszcze jakieś czynniki inne niż smakowe ale piwko naprawde świetne. Cenowo wiadomo nie rozpieszcza (7-8 zł 330 ml) ale kupie jeszcze pewnie nie jeden raz zwłaszcza na nadchodzące letnie upały :)

Browar za Miastem - Na wypasie (session ipa)

Mocno goryczkowe, z niską slodowością. Troszkę cytrusów. I w sumie to tyle :) alkoholu nie czuć, całkiem fajnie ułozone.

Trzech Kumpli Browar Lotny - Misty (contemporary ipa)

Bardzo fajny kolor, czysty bananek :) w zapaszku cytrusy potezne ale slodkie i przyjemne. Smak troszke pomarańczy, mandarynki, baban, cytrynka. Po przełknieciu delikatna goryczka. Fajne bardzo pijalne piwko, połaczenie slodkości i małej goryczki. Alkohol niewyczuwalny, ułozone :)

--

Nie polecam Holsten Premium Pilsener :) najbardziej kijowe piwo jakie polem, tuż przed Leszkiem Premium

Stoutopia Smoked - Browar Badnary - BLG 18, alk. 7 % --->

Zapach - Wyraźnie wędzony, ale bardziej to idzie w dym z ogniska, niż jakieś aromaty kojarzące się z pożywieniem. Na szczęście wędzonych klimatów nie jest na tyle dużo, żeby przykryć całą resztę i da się w tle zanotować obecność czekolady oraz kawy. Czekolady jest naprawdę dużo, gdy już przeminie pierwsze wrażenie wędzoności. Ogólnie dobry balans. Intensywność: wysoka. Ocena 9,0/10.

Piana - Dosyć niska, ale za to drobna i puszysta. Opada powoli i ładnie zdobi szkło.

Barwa - Niemal czarna.

Smak - Jest sporo wędzoności, dużo czerwonych owoców i kawy. Do tego dochodzi lekki posmak podkładów kolejowych. Całość uzupełnia wyraźny smak gorzkiej czekolady. Słodyczy jest wystarczająco, aby stanowić przyjemną kontrę do przeważającej ilości wytrawnych składowych. Wysycenie jest niskie, alkohol nieznacznie drapie w gardło, ale to może równie dobrze być spowodowane nieco ziołową goryczką. Ocena 9,0/10.

Ocena ogólna 9,2/10. Mimo, że smak i aromat oceniłem na 9, to ogólna ocena jest nieco wyższa. Powodów jest kilka. Po pierwsze bardzo bogaty smak jak na zawartość ekstraktu. Przy BLG 18 wydaje się, jakby to było 21. Poza tym cena ok. 9-10 zł jest przyzwoita, a w każdym razie nie przesadzona.

Marty Old Style IPA - Browar Brodacz - BLG 15, alk. 7 %. Cena ok. 8,50 w L/clerc. --->

Zapach - Jest raczej słodowy niż chmielowy, chociaż po dłuższym czasie wychodzi lekki aromat słodkich cytrusów. Na pierwszym planie oprócz słodów jest coś na kształt biszkoptu - coś, czego bym się tutaj nie spodziewał, ale nawet całkiem dobrze pasuje. Wszytko wieńczy zapach białych, słodko - kwaśnych owoców. Miałem też wrażenie na początku, a po przelaniu do szklanki to wróciło, że wyczuwam tutaj też coś na kształt czarnego IPA - czyli delikatne nuty gorzkiej czekolady. Intensywność: wysoka. Ocena 9,0/10

Piana - Dość wysoka, drobna, koloru kremowego. Dość ładnie oblepia szkło.

Barwa - Złota, zmętniona.

Smak - Tutaj też wyraźnie czuję posmak gorzkiej czekolady, mimo, że producent zapewnia, że to klasyczna IPA cytrusowo - żywiczna. Dalej jednak jest już jak być powinno - jest dużo treści, wysoka goryczka, sporo nut cytrusowych i żywicznych. Trunek jest gęsty i treściwy. Nie ma lipy. Posmak ma charakter cytrusowo - żywiczno - ziołowy. Ocena 9,0/10

Ocena ogólna 9,0/10. Kawał solidnej roboty. Nie jest to piwo na 10, ale jest bardzo przyzwoicie. Jest treść, dobry balans, solidna goryczka która nie zalega.

Hej ho! Jutro oficjalne otwarcie pierwszego browaru w moim mieście! Z tej okazji koncert Kaliber 44 :D

"Rock Browar Jarocin" będzie miał nazwę. Na razie z tego co wiem to bedzie tylko kran w klubokawiarni "Kontrapunkt" (których właścicielem jest jexen facet) to na pewno przejdę się w poniedziałek wieczorem na małe przeszpiegi :)

https://m.facebook.com/rockbrowarjarocin/

i

http://m.jarocinska.pl/artykuly/sprzet-w-browarze-juz-jest-niebawem-rozpocznie-sie-warzenie-piwa-wideo,84773.html

Kasztelan nowe opakowanie, nie i dodam że słaby

Porter z Puszczy (Imperialny Porter Bałtycki) - Browar Waszczukowe - BLG 23, alk. 10 % --->

Zapach - Głęboko czekoladowy, kawowy, śliwkowy. Są też nuty lekko wędzone i drewniane. W tle lekko likierowy, alkoholowy, ale szlachetny ton. Bardzo dobry balans i dużo tego, co tygryski w porterach (a nawet RIS) lubią najbardziej. Tak, tym aromatem można by spokojnie obdarować rasowego RIS-a. Intensywność: wysoka+. Ocena 9,7/10.

Piana - Umiarkowana, jasno - beżowa, drobna i średnia. Opada umiarkowanie, nieznacznie oblepia szkło.

Barwa - Brunatna ze złoto rubinowymi przebłyskami. Zdecydowanie nie jest tutaj smoliście czarno.

Smak - Smaku jest dużo, ale trunek jest zadziwiająco lekki w pierwszym odbiorze - tzn. nie czuć tutaj oleistości i gęstości RIS-a, którą sugerował aromat. Goryczka jest naprawdę tęga, w dodatku podrasowana wyraźnie wyczuwalną palonością. Piwo idzie wyraźnie w kierunku wytrawnym. Słodycz oczywiście znajdziemy, ale jest ona jakby eteryczna i nie ma zaklejającego charakteru. Alkohol wyczuwalny w postaci nieznacznego drapania w gardle, ale nie wiem na ile jest to wywołane posmakową i wyczuwalnie ziołową goryczką. W miarę ogrzewania się trunku (zacząłem gdzieś od ok. 10 st. C) da się wyczuć nieco więcej słodyczy. Całość doznań smakowych wieńczy wyraźnie palony charakter, o posmaku ciemnego - praktycznie czarnego pieczywa. Dość wyraźne są też taniczne drzewne nuty, które w połączeniu z palonością i goryczką idą mocno w kierunku wytrawnego i charakternego RIS-a, a nie portera bałtyckiego. Ocena 8,0/10

Ocena ogólna 8,3/10. Aromat jest bardzo dobry. Smak niestety mimo iż posiada wiele składowych, to są one za bardzo rozwarstwione i po pewnym czasie zaczynają męczyć. Za dużo jest ostrych RIS-owych akcentów, za mało uładzonego i nieco słodkiego portera bałtyckiego. To, co jak dla mnie za bardzo daje się we znaki, to długo zalegająca goryczka o mocno palonym, ściągającym i ziołowym charakterze.

Kwas Epsilon Wild & Barrel Aged - Browar Pinta - BLG 18, alk. 6,9 %. Cena ok. 14 PLN --->

Zapach - Owocowy i to dość mocno owocowy. Na pierwszym planie coś ala syrop z dzikiej róży, potem już raczej słodko - kwaśne cytrusy. W tle, ale to dość bardzo w tle - rodzynki, drzewne taniny i słodko winny aromat. Jeśli nic bym nie wiedział o beczkach - to ciężko by się było zorientować. Na samym końcu po lekkim ogrzaniu, wychodzi aromat który sugeruje, że trunek mógł być leżakowany w beczkach po innych alkoholach - po jakich konkretnie, gdybym nie przeczytał, to bym zgadywał na ślepo. Całość zwieńczona jest wyraźną drożdżową i słodową podbudową. Intensywność: średnia +. Ocena 8,8/10.

Piana - Dość wysoka, długo utrzymująca się, koloru kremowego. Opada powoli, dość przeciętnie zdobi szkło.

Barwa - Mętne złoto.

Smak - Bardzo bogaty. Przede wszystkim kwaskowy, ściągający, ale posiadający też dawkę owocowej słodyczy. W smaku wyraźnie czuć dzikie drożdże (mają taki trochę nieokrzesany aromat i smak), oraz ziołową goryczkę z lekką tendencją do zalegania. W posmaku zostaje coś na kształt cytrusowej skórki z jej goryczką. W drugim rzucie wyraźnie da się wyczuć ziołowe posmaki a'la wermut. Doszukujący się głębi smaków z pewnością zauważą nuty rodzynkowe. W sumie tych smaków jest tak wiele, że być może coś pomyliłem, a czegoś z kolei nie zauważyłem. Ocena 9,6/10.

Ocena ogólna 9,5/10. Trochę to bluźnierstwo z mojej strony, że okrzyknięty mega sztosem i top levelem światowym Kwas Epsilon Double nie oceniłem na 10. Szczerze nie mogę. Głównie za sprawą aromatu, który jak na te magiczne beczki i inne mega zabiegi zwyczajnie nie zachwyca. Jest nie dość intensywny, a ponadto nie należy do najprzyjemniejszych. Jest w nim jakaś drażniąca nuta. Smak - choć bardzo bogaty, to też nie jest popis mistrzostwa. Owszem jest bogaty i intensywny, ale całości brakuje nieco szlifu i myśli przewodniej. Jest z tym trochę tak, jakbyśmy założyli na siebie niebo za dużo ozdób - zamiast elegancji, jest blichtr. Nie mniej jest to bardzo oryginalne zarówno w aromacie jak i smaku piwo.

WRCLW Imperial Stout - Browar Stu Mostów - BLG 30, alk. 11 %. Cena ok. 15 PLN --->

Aromat - Bardzo mocno palony (niemal zwęglony) owocowy (śliwka), kawowy. Są też pewne nuty wędzone, czy może raczej dymno - popiołowe. Zapach jest ciężki, intensywny i wręcz 'lepki'. Czuć, że to piwo ma mega ekstrakt. Intensywność: bardzo wysoka. Ocena 9,0/10.

Piana - Początkowo niska, po agresywnym nalewaniu zbiera się solidnie od dna do góry. Kolor ciemno brązowy. Puszysta, drobna, opada powoli. Zdobi ładnie szkło.

Barwa - Praktycznie czarna, smolista.

Smak - Jestem zaskoczony. Tak oleistego i gęstego piwa jeszcze nie piłem. Zdarzało mi się pic piwo 27, 30, czy może nawet 32-35 plato. Ale żadne nie było tak gęste, wręcz oleiste i oblepiające usta i podniebienie. Jest bardzo palone, mocno kawowe i czekoladowe. Goryczka jest sroga i ma tendencję do zalegania. Alkohol drażni nieco w gardło, ale nie przebija przez smak - to trudne zadanie. W tle owoce - śliwka i wiśnia - co zaskakuje przy takich parametrach. Ocena 9,8/10

Ocena ogólna 9,8/10. Jestem zaskoczony, że przy tych parametrach piwo oferuje coś więcej, niż tylko mega drastyczne doznania przykrywające całą resztę. Do tej pory trunki z tak wysokim ekstraktem były płaskie w smaku i jednowymiarowe. Tutaj poza mocą i ekstremalnymi doznaniami znajdzie się kącik dla smakosza. Owoce, kawa i czekolada dają się odróżnić i nie giną pod nawałem jednowymiarowości. Lubię piwa z dużą ilością ekstraktu, ale dla mnie kończy się to maksymalnie na BLG 27-30. Właściwie wszystko co powyżej, zaczyna już gubić smak i staje się męczące. Ten trunek, mimo że na granicy którą uznają za akceptowalną, bardzo dobrze się sprawuje.

Milkołak z Re-Craft

Bardzo łagodny milk stout. Czuć bardziej kawowość i paloność niż cokolwiek mlecznego. Choć brat czuł czekoladę. Nieco bradziej goryczkowe no bo stout, ale na ratebeerze bardzo wysoka ocena. Jak na rwzie drugie podejscie do milk stouta nieudane, pierwsze tenczynka jaknajbardziej.