Walka | Porady ogólne Rome II - Cezar w Galii

Walka

Walka w Rome II: Cezar w Galii jest praktycznie identyczna jak w podstawowej wersji gry. Zasadniczą różnicą jest ograniczona różnorodność jednostek: nie zobaczymy tutaj rydwanów, słoni bojowych czy bardziej egzotycznych strzelców konnych. W Galii walczyć będą pomiędzy sobą głównie hordy słabo opancerzonych barbarzyńców wspomagane wojskami miotającymi oraz kawalerią. Jedynie wojska Rzymu wyłamują się z tego schematu, gdyż jego legioniści są najbardziej elitarnymi oddziałami dostępnymi w kampanii.

Barbarzyńcy

Pomimo przewagi liczebnej wroga, 10 oddziałów flankującej kawalerii pozwoli nam odnieść zwycięstwo.

Jako, że Celtowie oraz Germanowie są gorzej wyszkoleni od Rzymian, swoje braki będą musieli nadrabiać ilością. Trzon armii barbarzyńców będzie składał się z licznych oddziałów piechoty, za którymi znajdą się wojska miotające - ta część armii będzie stanowiła kowadło, które będzie musiało przyjąć na siebie cały napór wojsk nieprzyjaciela. Młotem w tym przypadku stanie się kawaleria oraz elitarne oddziały piechoty, takie jak np. berserkerzy. Zasada rozgrywki jest bardzo prosta: piechota tworzy długa linię i porusza się w kierunku wroga. Powinniśmy doprowadzić do tego, aby każda nasza jednostka zetknęła się z jedną jednostką nieprzyjaciela. Wtedy do akcji wkracza kawaleria, która błyskawicznie rozbija stojących na tyłach strzelców i przygotowuje się do szarży na piechotę. Po wykorzystaniu wszystkich zdolności specjalnych uderzamy na wroga i rozbijamy go w pył. Przy dobrym zgraniu młota i kowadła będziemy w stanie zniszczyć każdą wroga armię przy minimalnych stratach własnych.

Starcie z punktu widzenia przeciwnika. Nie jest on w stanie dostrzec ukrytej w lesie kawalerii.

Problemy zaczynają się podczas oblężeń, gdzie nasza kawaleria traci na skuteczności. O ile to możliwe powinniśmy wziąć przeciwnika na przeczekanie - utrzymywać oblężenie i zagłodzić go, zmuszając do wyjścia na przedpola. Jeśli jednak zależy nam na czasie konieczny będzie długi i mozolny ostrzał umocnień oraz wojsk nieprzyjaciela. Im większe straty zadadzą nasi łucznicy i maszyny oblężnicze, tym mniejsze straty poniesie nasza piechota. Podczas oblężeń kawaleria powinna wyszukiwać ścieżki pomiędzy budynkami, aby dostać się an tyły formacji nieprzyjaciela.

Rzym

W początkowej fazie gry rzymskie legiony stanowią mieszaninę różnych oddziałów.

Pierwsze armie Rzymu będą stanowiły mieszaninę oddziałów Celtów oraz Rzymian. Z tego tez powodu niewielka ilość legionistów powinna stanowić centrum armii, zaś lekkozbrojne oddziały barbarzyńców zajmą się flankowaniem sił nieprzyjaciela. O ile to możliwe powinniśmy również posiadać kilka oddziałów kawalerii, które będą mogły uderzyć na odsłonięte tyły wrogiej formacji. W tej fazie gry możemy śmiało stosować taktykę opisaną w poprzednim akapicie.

W trakcie rozgrywki będziemy powoli zwiększali stosunek legionistów do barbarzyńców w naszych armiach. Gdy przekroczymy wartość krytyczną zauważymy, że nasze oddziały piechoty są w stanie pokonać wroga bez udziału kawalerii - ten rzymski walec przetoczy się przez każdą armię Galów. Oczywiście nadal będziemy musieli zabezpieczać nasze flanki i tyły, lecz dowodzenie legionistami pozostawia znacznie więcej miejsca na ewentualne błędy.

Przewagę Rzymian nad barbarzyńcami dostrzeżemy podczas oblężeń. Świetnie wyszkolona, uzbrojona i opancerzona ciężka piechota doskonale sprawdza się w ciasnych uliczkach miast i wiosek, gdzie nie może zostać oflankowana a przeciwnik nie może wykorzystać przewagi liczebnej. Wystarczy powoli spychać go w kierunku centrum ewentualnie wycofując ranne oddziały i zastępując je świeżymi.

Zasadzka

Oddziały przygotowane do uderzenia na kolumnę wroga. Ta walka zakończy się w kilka minut.

Ze względu na dużą ilość frakcji oraz agresywną grę SI niejednokrotnie będziemy mieli możliwość zaatakować oddziały przeciwnika podczas przemarszu. Podczas bitew tego typu wojska obrońcy ustawione są w szeregu, my zaś możemy wystawić nasze oddziały bezpośrednio w zasięgu szarży. Aby osiągnąć jak najlepsze efekty proponuję następujące rozstawienie:

• Przynajmniej 3-4 doborowe oddziały powinny ustawić się w zasięgu szarży na wrogiego generała. Im szybciej go pokonamy, tym szybciej wroga armia zacznie panikować.
• Ciężką piechotę przeciwnika powinniśmy związać walką za pomocą naszej własnej piechoty. Najlepiej, aby na 3 oddziały wroga przypadały 2 nasze: w ten sposób zablokujemy ruch wojsk oponenta.
• Wrogą kawalerię najlepiej związać walką za pomocą włóczników. Tutaj też zależy nam tylko na przytrzymaniu przeciwnika a nie błyskawicznym zniszczeniu go.
• Nasza własna kawaleria powinna zostać ustawiona naprzeciwko wrogich strzelców. Jej zadaniem jest wyeliminowanie lekkiej piechoty przeciwnika już przy pierwszym uderzeniu.

Reszta rozgrywki polega na odpowiednim manewrowaniu jeźdźcami. Przy odrobinie wprawy pierwsze uderzenie zniszczy oddział generalski oraz strzelców i zablokuje ciężką piechotę oraz kawalerię. Powinniśmy teraz przestawić własną konnicę na tyły zajętych walką oddziałów i zaszarżować na nie - najlepiej wyrabiając sobie przy tym lokalną przewagę liczebną (czyli szarżując 3 oddziałami kawalerii na 2 oddziały piechoty nieprzyjaciela).

Dobrze przeprowadzona zasadzka jest w stanie zniszczyć całą wrogą armię przy minimalnych stratach własnych.

Total War: Rome II - Caesar in Gaul

17 grudnia 2013

Rate It!

• Przegląd
• Poradnik