Dostępne lokacje | Świat gry Dragon Age: Inkwizycja poradnik Dragon Age: Inkwizycja

Ostatnia aktualizacja: 1 sierpnia 2016

Jak wspomniano, Dragon Age: Inkwizycja nie oferuje w pełni otwartego świata, lecz zbiór rozległych lokacji, między którymi przenosimy się z poziomu menu wyobrażającego mapę świata. W tym artykule przyglądamy się znanym miejscówkom, jakie przygotowali dla nas deweloperzy ze studia BioWare.

Ferelden

Zaziemie (The Hinterlands) - obszar na południu Fereldenu, znany również z gry Dragon Age: Początek. Zielona kraina strefy umiarkowanej, oferująca łąki, lasy i jeziora, jak również pola i rolnicze wioski. Cieniem na pięknie krajobrazu kładą się walki toczone między magami a templariuszami, które obracają region w ruinę, pozostawiając po sobie trupy i zgliszcza. Co gorsza, obie strony konfliktu, maniakalnie wypatrujące wszędzie kolaborantów i sprzymierzeńców wroga, dopuszczają się zbrodni na lokalnej ludności. Tym samym Zaziemie to obecnie wyjątkowo niebezpieczne miejsce. Sercem krainy jest zamek Redcliffe, pietrzący się tyleż majestatycznie, co groźnie nad zielonymi równinami. Twierdza jest gwarantem bezpieczeństwa leżącego u jej stóp miasta Redcliffe - cieszącego się dobrobytem dzięki tranzytowi towarów z Orlais i krasnoludzkich miast w Górach Mroźnego Grzbietu - jak również pierwszą linią obrony całego Fereldenu.

Reduta Therinfal (Therinfal Redoubt) - twierdza na terenie Fereldenu. Przed laty służyła za siedzibę i miejsce ciężkiego szkolenia dla Poszukiwaczy Prawdy - członków elitarnego bractwa podporządkowanego Zakonowi, gwarantującego mu bezpieczeństwo od wewnętrznych i zewnętrznych zagrożeń przy użyciu cichych działań wywiadowczych (jedną z członkiń tego ugrupowania jest Kasandra Pentaghast). Reduta przestała pełnić tę funkcję przed ponad czterdziestoma laty (w roku 8:99 Błogosławionego), kiedy Poszukiwacze stracili dopływ funduszy pozwalających utrzymywać fortecę w zadowalającym stanie.

Dalia

Święta Równina (Exalted Plains) - jeden z obszarów składających się na Dalię. Przed stuleciami miejsce to było świadkiem upadku elfiej cywilizacji, łamiącej się pod naporem ludzkich wojsk walczących w imię Zakonu. Dziś jest ono areną dla kolejnego konfliktu - orlezjańskiej wojny domowej. Chwilowo jednak walki są tutaj zawieszone, jako że działania obu stron konfliktu paraliżuje zagrożenie przybyłe z najmniej spodziewanej strony - podnoszący się z grobów i pobojowisk martwi. Dzięki nieformalnemu zawieszeniu broni Inkwizytor będzie mógł w miarę spokojnie poszukać przyczyny tego zagadkowego zjawiska i rozejrzeć się po rozległej okolicy, wędrując długimi pasmami wzgórz lub brzegami rozmaitych akwenów, jakie składają się na Krucze Moczary - jedną z części Świętej Równiny, cechującą się mniej otwartą przestrzenią i bardziej niebezpiecznymi mieszkańcami, ze smokami na czele.

Szmaragdowe Mogiły (Emerald Graves) - obszar reprezentujący krajobraz dość typowy dla Dalii. Mamy tu do czynienia z prastarą puszczą przeciętą potokami i usianą skałami, z których spływają malownicze wodospady. Lokację tę można podzielić niejako na dwie części. Południową objęła we władanie orlezjańska szlachta, wytyczając drogi i budując sobie rezydencje - choć dziś są one opuszczone z powodu wojny domowej, która toczy się w Orlais (z najcięższymi walkami skupiającymi się właśnie w Dalii). Północ z kolei należy do natury i pierwotnych mieszkańców tej krainy. Wędrowiec znajdzie tu elfie ruiny, będące pozostałością po pradawnej nekropolii. Skrywają się między nimi obozowiska elfich uchodźców, leża dzikich zwierząt, a także zejścia pod ziemię, pozwalające zwiedzić gęstą sieć jaskiń (również niepozbawionych mieszkańców, i to bardziej niebezpiecznych niż wilki).

Emprise du Lion - obszar zlokalizowany we wschodniej Dalii, na stokach Gór Mroźnego Grzbietu. Jest to niegościnna kraina, cechująca się lodowatym klimatem i zdradliwymi ścieżkami. Podobnie jak Szmaragdowe Mogiły, lokacja ta nosi ślady elfiej obecności sprzed stuleci, z tą różnicą, że są one tutaj znacznie wyraźniejsze i nie mają cmentarnego charakteru. Rzecz jasna, po samych pierwotnych mieszkańcach nie ma śladu - ich dawne siedziby, z majestatycznymi amfiteatrami i górującą nad okolicą niezdobytą twierdzą na czele, tkwią obecnie w rękach Czerwonych Templariuszy (odłamu templariuszy, którzy zostali opętani przez czerwone lyrium, co uczyniło ich ludźmi zdolnymi jedynie do niszczenia i mordowania). Inkwizytor trafi tu, szukając wzmocnienia dla swojej organizacji i starając się pokrzyżować plany złoczyńców. Warto jeszcze wspomnieć o obecnych w okolicy gorących źródłach, przy których gracz będzie mógł trafić na niejednego smoka.

Orlais

Halamshiral - miasto w północno-wschodniej części Orlais, nieopodal podnóży Gór Mroźnego Grzbietu i wybrzeża Morza Przebudzonych (północne pogranicze Dalii). Zostało ono zbudowane przez elfów w starożytnych czasach, wyznaczając miejsce, w którym kończy się ich exodus, lecz po paru stuleciach wpadło w ręce Orlezjan w wyniku Świętego Marszu. I chociaż to do ludzi należy władza i uprzywilejowana pozycja, po dziś dzień stanowią oni mniejszość wśród mieszkańców tej metropolii, ustępując liczebnie elfom. Najistotniejsza budowla w Halamshiral to Pałac Zimowy - pełna przepychu rezydencja cesarzowej Celene, która podczas wydarzeń w grze stanie się miejscem pertraktacji pokojowych między stronami biorącymi udział w wojnie domowej. Inkwizytor i jego podwładni wezmą udział w organizowanym na tę okazję balu, by upewnić się o pomyślnym przebiegu rozmów i udaremnić plany potencjalnych zamachowców.

Zachodnie Podejście (Western Approach) - pustynny obszar w południowo-zachodniej części Orlais. Dziś jest to zaledwie pustkowie, gdzie wiatr gwiżdże między wydmami, skalistymi formacjami, posępnymi ruinami oraz żelaznymi wieżami znaczącymi jedyny w miarę bezpieczny szlak przez okolicę. Przed wiekami rozwijało się tu życie, lecz Druga Plaga - inwazja mrocznych pomiotów przez Bezdenną Rozpadlinę - skłoniła osadników do zmiany miejsca zamieszkania, pomimo ostatecznego zwycięstwa ludzi i założenia tutaj silnej placówki Szarej Straży, będącej gwarantem bezpieczeństwa. Odpływ ludności sprawił, że w końcu z Zachodniego Podejścia odeszła i Straż, zostawiając tutaj symbol swojej niegdysiejszej świetności i potęgi - monumentalną Fortecę Amarant, której nadgryzione zębem czasu mury i baszty po dziś dzień wznoszą się nad krawędzią Bezdennej Rozpadliny. Twierdza odzyska blask w rękach Inkwizycji, lecz zanim organizacja będzie mogła przejąć ją na własność, bohaterowi przyjdzie oczyścić okolicę z pomiotów, które co jakiś czas jeszcze wyłaniają się z wyrwy.